De Chinese fotograaf Ren Hang, die met zijn expliciete foto's meermaals in aanraking kwam met censuur, is overleden. De 29-jarige kunstenaar heeft zelf een einde aan zijn leven gemaakt. Op dit moment loopt net een tentoonstelling van zijn werk in Amsterdam.

De foto's van Ren Hang zijn gestileerd, kleurrijk, radicaal en expliciet. In zijn vaderland China werd hij opgepakt en door de officiële media doodgezwegen. Het gebeurde meermaals dat tentoonstellingen met zijn werk net voor ze opengingen werden geannuleerd, en dat zijn website offline werd gehaald.
Toch werden zijn foto's wereldwijd opgepikt, en wel vooral via Instagram, waar hij meer dan 150.000 volgers had. Ook zijn kunstenaarsboeken raakten altijd vrijwel meteen uitverkocht.

Visuele poëzie
Naakte jongvolwassenen in uitgebalanceerde poses spelen de hoofdrol in het werk van Ren Hang, die vaak pauwen, vissen, maar ook bomen, planten en bloemen inzet als bevreemdende accessoires.

Nog tot 12 maart loopt in het fotomuseum Foam in Amsterdam een tentoonstelling met het werk van Ren Hang, dat curator Mirjam Kooiman omschrijft als "visuele poëzie". Ze loopt in samenwerking met Stieglitz19, zijn Antwerpse galerij, en werd samengesteld door de Chinese kunstenaar en activist Ai Weiwei.

Bron: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/c...nsten/1.2901810

Eigen mening: Spijtig dat zo'n jong iemand zich het leven ontneemt. De kunstenaar zet mij aan tot nadenken. In zijn vaderland werden zijn werken niet gesmaakt en dat vind ik jammer. Zijn werken zijn soms heel aanstootgevend en controversieel, maar sommige werken zijn echte parels! Zelf vind ik veel van zijn werken niet smakelijk om naar te kijken, ook al geeft hij de naakte realiteit van het menselijk lichaam weer. Het is zoals een nudistencamping: sommigen vinden dit aangenaam, anderen mijden dit met een grote omweg. Uiteindelijk ben ik toch een fan van deze kunstenaar omdat hij door één foto mij emotioneel geraakt heeft.

De enige vraag die mij nog rest: 'Waarom ontneemt zo een talentvolle jonge fotograaf zich van het leven?'

Ik sluit me wel aan bij de mening van Nele, de vraag suddert ook nog steeds door mijn hoofd 'waarom pleegde zo'n succesvol fotograaf zelfmoord?'. Ik ken zijn werk al enige tijd en het voelt inderdaad wel vervreemd aan, hoe hij zijn modellen plaatst en wat hij er mee doet is niet metteen wat je zou verwachten, iets wat hem vrij uniek maakte, uiteraard zijn er nog andere die zo aan de slag gaan maar hoe hij dit deed was toch nog anders, het triggerde je om te blijven kijken (zelfs mocht je het verafschuwen).