634 aanslagen kregen Castro niet klein

Dat Fidel Castro 90 jaar wist te worden en nog vreedzaam in zijn bed kon overlijden, mag een klein mirakel heten. Als lider maximo was Castro, naar wat Cubaanse veiligheidsmensen uitrekenden, het lijdend voorwerp van 634 moordaanslagen - een aantal idiote, een aantal in James Bondstijl, een resem ernstige.

Het leeuwendeel van de aanslagen waren het werk van de CIA en van door de CIA gefinancierde oppositiegroepen. Ook outsourcing aan de maffia was een methode. De media gaven zaterdag in hun in memoriam een bloemlezing van de meest memorabele moordpogingen.

Castro overleefde tien Amerikaanse presidenten, die wel niet allen hun fiat gaven aan pogingen om El Comandante te elimineren; soms gebeurden de moordpogingen zonder medeweten van het Witte Huis.

Operatie Dode Fidel begon met Dwight Eisenhower - president toen Castro winnend uit de guerrillastrijd tegen CIA-marionet Batista was gekomen, werd voortgezet onder (en met medeweten van) JFK en Lyndon B. Johnson en bereikte een hoogtepunt onder de notoir paranoïde Richard ‘Tricky Dick’ Nixon: 184 aanslagen! Castro drukte ooit zijn spijt uit dat het ‘overleven van moordaanslagen’ geen Olympische discipline is. ‘Anders had ik de gouden medaille gewonnen’.

Onder Kennedy werd geprobeerd de maffia van Chicago in te schakelen. Peetvader Salvatore Giancana suggereerde de moord te plegen via gifpillen. Na het fiasco van de invasie van de Varkensbaai werd dat plan opgeheven, hoewel intussen hoge pieten in de Cubaanse regering waren omgekocht.

De beruchtste poging betreft het vergiftigen van een chocolade-milkshake. De pil bleef echter in de koelkast plakken en brak in stukjes toen de als ober vermomde moordenaar de pil los probeerde te trekken. Uiteraard konden de pogingen om moordend spul of een explosiefje aan te brengen (een idee gestolen van de stripverhalen van Kuifje?) in Castro’s sigaren in de loop der jaren niet ontbreken.

Een legendarische tabakspoging betrof het toevoegen van LSD aan een doos sigaren, met de bedoeling dat een LSD-trippende Castro zich voor de natie belachelijk zou maken. De CIA hoopte bij die poging een hele studio-ploeg ‘high’ te krijgen.

Omdat El Comandante behalve sigaren ook verzot was op duiken, is ooit geprobeerd de duikuitrusting van de Cubaanse leider te contamineren met tbc-bacillen. Een variant op de onderwatermoord was de exploderende zeeschelp.

En omdat Castro behalve sigaren en duiken ook verzot was op mooie vrouwen, werd ook de uit de film noirs zo bekende femme fatale aangewend. Daarvoor werd onder andere een maitresse van Fidel, een zekere Marita Lorenz, ingeschakeld. Die was woedend op Castro omdat die naar haar eigen zeggen haar had opgedragen een abortus te laten ondergaan. Uiteindelijk bleek dat Marita ‘nog te veel hield’ van Fidel (en vice versa) om hem de haar door de CIA bezorgde gifpil toe te dienen.

Wie de moordpogingen, waaronder ook nog de beroemde vergiftigde sloffen voor de deur van de hotelkamer, graag op een rijtje ziet, wordt het boek ‘Executive Action: 634 ways to kill Castro’aangeraden. Het werd in 1996 geschreven door Fabian Escalante, hoofd van de Cubaanse geheime dienst in de hoogdagen van het Amerikaanse anti-Castrisme. In 2007 volgde nog een tv-film onder nagenoeg dezelfde titel: ‘638 ways to kill Castro’.

Bron: De Standaard
Datum: 27/11/16

Eigen mening:

Zoveel pogingen door de VS om iemand uit de weg te ruimen, voor wat? Politiek gedachten goed dat niet strookt met dat van hen, zo dicht bij hun grens? Iemand aan de macht die niet voor hen boog? Niet in wou geven in de dreigementen geuit aan zijn adres? Wie zal het weten, maar één ding is zeker. Indien je niet mee bent, ruimen ze je liever uit de weg en vervangen ze je door iemand die hen als een schoothondje volgt. Rare jongens daar. Stonden zij niet voor de zogenaamde vrijheid en de beschermers hier van? Blijkbaar moeten we dit toch met een korreltje zout gaan beginnen nemen, Amerika was geen lieverdje en zal het waarschijnlijk ook nooit zijn als we kijken naar zijn oorlogszucht. Grappig verhaal, als natie die zich opwerpt als verdediger van de vrede op aarde zijn ze al, sinds hun stichting in 1776 al 222 jaren in oorlog van de 239 tot nu. Toch een beetje stof om over na te denken.