In heel het land waren vrijdag de stakingsacties voelbaar, zeker bij het Antwerpse openbaar vervoer. Intussen wil het parlement dat vanaf 2017 er ook bij staking een minimale dienstverlening moet zijn.

Aan de vooravond van de ‘gerichte stakingsdag’ heeft de commissie Mobiliteit van het Vlaams Parlement een belangrijke resolutie goedgekeurd: in de marge van de nieuwe beheersovereenkomst (2017-2020) van De Lijn stipuleert het parlement dat De Lijn bij staking toch een minimale dienstverlening moet voorzien. Minister Ben Weyts (N-VA) moet dit nu uitwerken. Het Antwerpse N-VA-parlementslid Annick De Ridder noemt de beheersovereenkomst baanbrekend.

Intussen was het uitgerekend De Lijn waar de acties van vrijdag het meest zichtbaar waren. Volgens een balans van De Lijn zelf vrijdagmiddag werd het bus- en tramverkeer vooral in Antwerpen zwaar verstoord en reed slechts een derde van de chauffeurs. Elders in de provincie reed de helft van de bussen. In het Waasland was 80% van het normale aanbod beschikbaar.


Bron: GVA Paul Verbraeken

Eigen mening:
Ik heb zelf last ondervonden van de staking en ben dus zeker niet tevreden over de manier van staken. Volgens mij is de jeugd, die nog geen politieke inspraak heeft, het grootste slachtoffer. Waarom laten de bussen de jongeren en hun ouders zo in de steek? De personen die aan de politiek zitten zouden last moeten ondervinden. Nu kunnen de politici misschien meer file krijgen, maar ik denk niet dat het een doel is van de staking. Ik hoop dat de stakingen volgende keer meer rekening houden met hun klanten, want deze blijven anders niet tevreden over het vervoer.

Ik ben het met Dorien eens dat de jeugd de grootste last ondervindt van stakingen. Zeker tijdens de examens is dit voelbaar. Heel vaak besluit het openbaar vervoer om te staken tijdens deze periode. Hierdoor krijgen studenten extra stress omdat ze op tijd aanwezig moeten zijn op het examen.
Politici ervaren hier minder hinder van omdat zij meestal met hun eigen auto naar hun werk gaan. Zij moeten inderdaad misschien een kwartier of half uur vroeger vertrekken door wat extra file. Maar misschien moeten zij juist eens denken aan wat de jeugd, misschien ook hun eigen kinderen, voor hinder ervaart op het moment dat ze niet op school geraken. Met dat in gedachten zouden ze toch in staat moeten zijn om een oplossing te vinden. Als ze het niet voor zichzelf hoeven te doen, dan toch ten minste voor hun kinderen.