Bijna een jaar na de tsunami-ramp heeft Oxfam meer dan de helft van het ingezamelde geld nog niet uitgegeven.

Dat blijkt uit een financieel rapport dat de internationale Oxfam-organisatie heeft opgesteld over de besteding van het ingezamelde geld.

De massale financiële solidariteit na de vloedgolf deed de roep om een heldere verantwoording over de besteding van het geld luider klinken. Vooral nadat Artsen Zonder Grenzen had opgeroepen niet meer te geven omdat het geld niet zinvol besteed zou kunnen worden.

Oxfam zamelde via de twaalf lidorganisaties in verschillende landen 278 miljoen dollar in, waarvan 91,4 procent afkomstig was van het publiek. Bedrijven droegen 5,8 procent bij, de rest kwam van overheden.

Ruim de helft van het bedrag kwam uit Groot-Brittannië. België was goed voor 4,8 miljoen euro (5,6 miljoen dollar).

Eind dit jaar zal 127 miljoen dollar besteed zijn. Dat is ruim 45 procent. Daarmee werden 1,8 miljoen mensen geholpen, van wie 40 procent in Indonesië, 31 procent in Sri Lanka en 22 procent in India.

Geschat wordt dat 6 procent van het geld nodig zal zijn voor de administratie.

De belangrijkste uitgavenposten waren gezondheidszorg, water (zuivering en installatie), sanitair (vooral tijdens de noodhulpfase) en het herstel van de bestaansmiddelen.

In september had Oxfam nog maar 30 procent van het geld uitgegeven. Dat was minder dan voorzien, omdat de complexiteit rond grondeigendom de constructie van woningen vertraagde.

In het rapport wordt ook vastgesteld dat in sterk getroffen regio's, zoals Atjeh, wel vijfhonderd verschillende organisaties werkzaam zijn. Dat bracht coördinatieproblemen met zich mee waarvan sommige ,,nog altijd op een oplossing wachten''.

Oxfam verwacht dat het werk in de gebieden die door de tsunami getroffen zijn, nog tot 2008 zal doorgaan. Volgend jaar zal 83 miljoen dollar uitgegeven worden, het jaar daarop 51 miljoen en in 2008 nog 17 miljoen dollar.



Bron: Standaard online maandag 12-12-2005

Bij dit artikel stel ik mij toch enkele vragen:
- Waaraan zal de volgende jaren het geld besteed worden?
- Hoe komt het juist dat Oxfam nog niet veel van het ingezamelde geld heeft uitgegeven?
- Zijn er niet nog zaken waarvoor dringend geld nodig is in de Tsunami-rampgebieden?
- Wordt het geld dat wij ingezameld hebben wel gespendeerd aan die gebieden?
- Waarom is er zoveel geld nodig voor de administratie? Is dit niet “verloren” geld?

Na enig opzoekwerk ben ik nog andere problemen tegengekomen waar men zich vragen kan bij stellen:
- Hoe komt het dat er nog altijd 74 scheepscontainers met hulpgoederen in de haven van Belawan op het Indonesische eiland Sumatra staan? Die containers staan daar al 11 maanden en nu zegt men dat deze niet meer geleverd hoeven te worden omdat er in Atjeh geen matrassen en dekens meer nodig zijn. En wat met de ander streken?!
(bron: Het nieuwsblad, 11 januari 2006)
- Waarom hadden de ngo’s geen zekerheid over of ze al dan niet zouden mogen blijven, waardoor er nu een vertraging is in de wederopbouw? En waardoor er nog steeds 50% van de bevolking van Banda Atjeh in kampen leeft…
(bron: Gazet van Antwerpen, 12 december 2005)
- Duizenden Srilakaanse vissers hebben geprotesteerd tegen de gebrekkige hulp die zij naar eigen zeggen van de regering krijgen om hun industrie na de tsunami weer op te bouwen. De vissers vragen zich af wat er gebeurd is met de 2,66 miljard euro aan internationale hulp die volgens de Srilankaanse regering is toegezegd. De vissers kunnen nog steeds niet aan het werk omdat de regering niet met het geld over de brug komt… (bron Gazet van Antwerpen, 24 oktober 2005)
Is de regering nog steeds in het bezit van al dat geld? Of waarvoor hebben ze het
gespendeerd?