‘Het is gedaan met de straffeloosheid.’ Die oproep hebben 17 oud-ministers in Frankrijk zondag gelanceerd. Ze willen daarmee het seksisme, in de politiek én in de samenleving, een halt toeroepen in de nasleep van de affaire Baupin.

‘We hebben ons politiek geëngageerd om verschillende redenen en we verdedigen andere ideeën, maar we delen de wil om seksisme uit onze maatschappij te weren.’ De oproep die 17 voormalige, vrouwelijke ministers van Frankrijk in Le Journal du Dimanche lanceren, is niet mis te verstaan. ‘Wie de wetten schrijft, ze goedkeurt, moet ze toepassen, ze respecteren en mag zelf dus niets te verwijten zijn.’

Bij de ondertekenaars staan onder anderen Christine Lagarde (ex-minister van Economie voor UMP en nu voorzitter van het IMF), Fleur Pellerin (ex-minister van Cultuur, PS), Roselyne Bachelot (ex-minister van Gezondheid, UMP),...

‘Wij zwijgen niet meer’
Hun open brief verschijnt in de nasleep van de affaire Baupin. Denis Baupin, lid van de Franse Groenen, stapte vorige week op als vicevoorzitter van de Assemblée, nadat acht vrouwen hem publiekelijk hadden beschuldigd van seksueel geweld en seksuele intimidatie.

Hij zou verscheidene partijgenotes fysiek hebben belaagd. De woordvoerster van De Groenen zei dat Baupin haar borsten had vastgegrepen. Andere vrouwen werden maandenlang geteisterd door soms honderden ‘smerige en provocerende sms’en’ van de politicus.

‘Wet van de stilte’
Maar de ministers reageren niet alleen op de zaak-Baupin. De Franse politiek is niet vreemd van seksisme: ‘Er was de affaire DSK, de oproep van de politieke journalisten, ‘Bas les pattes’, en deze week de getuigenissen tegen Denis Baupin. Het gaat alle partijen aan, alle niveaus van de macht. Daarom nemen we nu de pen op, om te zeggen dat het nu genoeg is. De omerta en de wet van de stilte zijn nu niet meer mogelijk.’

‘Het is genoeg geweest. Wij zullen niet meer zwijgen. We zullen systematisch alle seksistische opmerkingen, de misplaatste gebaren, het ongepast gedrag aanklagen. We moedigen alle slachtoffers van seksuele intimidatie en seksueel geweld aan om te spreken en een klacht in te dienen.’

De topvrouwen beseffen dat het aantal aangiftes laag is en het aantal veroordelingen nog lager. Daarom roepen ze ook op om de wetten aan te passen. Zo zou het bijvoorbeeld mogelijk moeten zijn dat erkende instellingen een klacht indienen in plaats van het slachtoffer.

‘Bovendien’, schrijven ze, ‘verliezen vrouwen die seksuele intimidatie aanklagen in de meerderheid van de gevallen hun job. Zo zijn ze twee keer slachtoffer.’ Daarom moeten bedrijven hun wettelijke verplichtingen naleven.

Ze besluiten met: ‘We zouden zo graag deze oproep niet hoeven te herhalen, we zouden ze zo graag nooit hebben moeten schrijven.’

Bron: De Standaard 16/05/2016
http://www.standaard.be/cnt/dmf20160516_02290498

Eigen mening: Ik denk dat we doorheen de tijd al serieuze stappen voorwaarts hebben gezet op vlak van seksisme en discriminatie t.o.v. vrouwen. Toch weet iedereen hoe belangrijk het is om te streven naar gelijkheid. Het spreekt voor zich dat seksisme naar vrouwen zwaar moet bestraft worden bij elke laag van de bevolking. Of je nu dakloos bent of een hoge politieke functie bekleedt, iedereen moet op dezelfde manier gestraft worden. Maar het probleem gaat veel verder dan enkel het seksisme. Zo is er bijvoorbeeld nog altijd een loonkloof tussen wat mannen verdienen en wat vrouwen verdienen. Ik steun de algemene redenering van deze acties wel. Hopelijk blijft de algemene gedachte voorop staan en verliezen ze zich niet in details.