Vandaag om 09:13 door Tom Ysebaert

Elke Sleurs: ‘Officieel van geslacht veranderen kan binnenkort zonder medische ingreep’
Elke Sleurs: ‘Een procedure bij de burgerlijke stand moet volstaan om officieel van geslacht te veranderen.’ Foto: BELGA

Een man zal vrouw kunnen worden en een vrouw man door naar de burgerlijke stand te stappen. Een operatie hoeft niet meer. Een ‘terugkeer’ wordt wel moeilijker. Staatssecretaris Elke Sleurs (N-VA) kondigt een wetswijziging aan.

Vandaag kan iemand volgens de wet van 2007 van geslacht – of liever: gender – veranderen maar moet hij of zij daar serieuze medische ingrepen voor ondergaan. Verplichte sterilisatie, verwijderen van de eierstokken en baarmoeder, verwijderen van de testikels. ‘De wet was goed omdat hij transgenders erkende maar de medicalisering legde zware ingrepen op en was ook in strijd met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens,’ zegt de staatssecretaris voor Gelijke Kansen, Elke Sleurs (N-VA).

In de wetswijziging die eerstdaags aan de federale regering wordt voorgelegd, verdwijnen de medische voorwaarden en komt er een administratieve procedure in de plaats.

Wie zijn gender en/of naam wil veranderen meldt zich aan bij de burgerlijke stand. Dan begint een wachtperiode van drie maanden. In die periode krijgt de aanvrager een brief met informatie over de juridische en maatschappelijke gevolgen van de beslissing. De aanvrager stuurt die brief aangetekend terug en als hij/zij na de drie maanden aan de burgerlijke stand te kennen geeft dat zijn/haar besluit vaststaat, is de genderwisseling een feit.

Terugkeren is moeilijker

Om te vermijden dat er een jojo-effect ontstaat – het snel weer opnieuw veranderen – bouwt Sleurs een zwaardere terugkeer-procedure in. ‘Dan zal er een vonnis van een familierechtbank en een verslag van een deskundige nodig zijn’.

‘De vorige wet draaide om genderexpressie, de nieuwe om genderidentiteit’, verdedigt Sleurs het voorstel. ‘We gaan ervan uit dat goed geïnformeerde volwassenen die stap kunnen zetten zonder dat daar een arts of psycholoog aan te pas moet komen.’

Deze procedure zal vanaf zestien jaar kunnen, met toestemming van de ouders voor minderjarigen. ‘Op zestien staat je genderidentiteit wel redelijk goed vast. Voor jongere kinderen blijven de behandelingen met puberteitsremmende middelen bestaan.’

Is de samenleving wel klaar voor zo’n ‘snelle’ genderwijzigingen? ‘Er zullen mensen zijn die het hier moeilijk mee hebben, ik begrijp dat. Maar de wet wil geen problemen creëren maar de problemen die transgenders vandaag ervaren oplossen. Als ze hun genderidentiteit veruiterlijken en er naar leven maar geen operatie ondergaan hebben, botsen ze voortdurend op moeilijkheden.’

Kamerlid Els Van Hoof en Brussels staatssecretaris Bianca Debaets van CD&V hadden voor zo’n verandering gepleit in een opiniestuk in De Standaard . Sleurs zegt dat ze dergelijke bijsturing al in haar beleidsnota had opgenomen. Het regeerakkoord stelt dat de wet aangepast moest worden aan de internationale mensenrechten. Andere landen zoals Denemarken, Ierland en Malta hebben dat al gedaan.

Bron: De Standaard
Link: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160512_02285495

Eigen mening:
Ik begrijp mevrouw Sleurs helemaal in dit artikel. Het is inderdaad vandaag de dag heel moeilijk voor mensen om voor zichzelf uit te maken dat ze wel degelijk in het "foute" geslacht zijn geboren. Ook begrijp ik volkomen het idee, en steun ik dit overigens ook, dat dit meer een administratieve kwestie zal worden en niet meer een medische ingreep.

Echter ben ik het niet met haar akkoord wanneer ze zegt dat er geen psycholoog aan te pas moet komen. Ik denk dat vandaag de dag, mensen steeds meer met zichzelf in de knoop zitten, en dus ook op dit vlak. Voor mij zou de wet moeten voorschrijven dat de volwassenen of kind in kwestie zich toch moet laten begeleiden door een psycholoog, alvorens hij of zij de aanvraag mag indienen. Desnoods zou dit verslag of deze bijstand nog steeds kunnen in de drie maanden tijd waar ze de beslissing nog eens aangetekend moeten bevestigen. Het feit dat de terugkeer vermoeilijk wordt, geeft ook aan dat mevrouw Sleurs zeer zeker weet dat mensen hier spijt van zullen ondervinden. Dat ze doorhebben dat een verandering van geslacht toch niet was wat ze altijd hebben gewild. Vandaar dat ik toch een psychologische begeleiding nodig acht.

Ik denk overigens wel dat, nu het systeem "makkelijker" wordt, veel meer mensen zich gaan durven uiten en dit zal voor hun resulteren in een verhoging van het geluk en zelfbeeld. Dus in dit opzicht is het zeker wel een goede aanpassing.

Net zoals Emiel sta ik positief tegenover dit idee, maar heb ik er toch enkele bedenkingen bij. Het is goed dat de procedure makkelijker wordt en dat mensen geen ingrijpende operaties meer moeten ondergaan. Anderzijds denk ik dat mensen hierdoor sneller geneigd zullen zijn om officieel van geslacht te veranderen dan voordien. Hierdoor kunnen mensen ook spijt krijgen van hun keuze, mede omdat ze op die bepaalde leeftijd voornamelijk op zoek waren naar hun persoonlijke identiteit. Daarom lijkt het mij wel aangewezen om toch een psychologe aan te stellen om mensen te behoeden voor het maken van een verkeerde keuze.
Deze verandering zal er wel zeker voor zorgen dat mensen zich meer aanvaard zullen voelen en zich meer betrokken zullen voelen bij de maatschappij.