Op 25 kilometer van de Schotse kust komt er tegen 2017 een drijvend windmolenpark. De technologie moet de sector een nieuwe boost geven.



Tegen 2017 zullen ongeveer 20.000 Britse huishoudens voor hun energievoorziening kunnen profiteren van het nieuwe windmolenpark 'Hywind Scotland Pilot Park'. Dat is op zich niet zo uitzonderlijk. De plaats waar dat windmolenpark komt en hoe het er zal uitzien, is dat wel.
Het Noorse energiebedrijf Statoil komt voor het nieuwe windmolenpark immers op de proppen met een nieuwe technologie, die het gelaat van de sector wel eens helemaal zou kunnen veranderen. Windmolenparken op zee zijn nu gelegen in zones waar de zee niet dieper gaat dan 20 à 50 meter. Het nieuwe 'Hywind'-park ligt evenwel in een gebied waar het water tot 95 à 120 meter diep gaat. De molens zelfs zouden liefst 178 meter hoog worden.

Stevigere wind

Dat is mogelijk omdat de windmolens in het nieuwe project niet via de traditionele sokkels in de grond verankerd zullen worden. De windmolens zullen drijven en enkel via een structuur met ballast ter plaatse worden gehouden. Het gaat om vijf turbines, die verspreid zijn over een gebied van vier vierkante kilometer en elk 6 megawatt zullen opwekken. Statoil heeft maar liefst 215 miljoen euro veil - 2 miljard Noorse kroon - voor het paradepaardje op 25 kilometer van de Schotse kustplaats Peterhead. Het gaat om het eerste windmolenpark in zijn soort.
Het project heeft volgens Statoil, dat al sinds 2009 proefprojecten uitvoert met de technologie bij het Noorse eiland Karmoy, talrijke voordelen. Zo kunnen drijvende windmolenparken verder op zee geïnstalleerd worden, waar de wind traditioneel veel steviger staat dan in kustgebieden. De windsterkte ter hoogte van het Hywind-park zal 10 meter per seconde zijn, dat komt overeen met 6 Beaufort. Tegelijk hinderen de projecten ook de kustlijn minder, waar er met toeristen en vissers soms ettelijk vocale tegenstanders van windmolens te vinden zijn.

Schotland

De nieuwe technologie heeft een enorm potentieel, zegt Statoil bij de lancering van het project. Nu al is windenergie op zee in Europa goed voor 10 gigawatt capaciteit. Tegen 2030 zou dat aandeel moeten toenemen tot 100 gigawatt. 'Maar verankerde turbines zijn enkel optimaal voor een geringe diepte. Met de drijvende structuren zal verdere expansie mogelijk zijn in diep water over de hele wereld', klinkt het.
Dat Statoil voor Schotland kiest om de nieuwe technologie uit te rollen, is niet erg verwonderlijk. De ruwe Noordzee leent zich sowieso goed voor windenergie. Maar Schotland is sowieso een belangrijk 'powerhouse' van de energiemaatschappijen. Onder de kust van Schotland zitten nog zo'n 24 miljard vaten olie, becijferden de Schotse autoriteiten in 2014. Maar die industrie is in tijden van klimaatopwarming natuurlijk eindig en energiebedrijven zijn volop zoek naar complementaire energiebronnen.
Schotland verwelkomt alvast het Statoil-energieproject met open armen. 'Schotland kan de bestaande infrastructuur uit de olie- en gasindustrie inzetten om zich te positioneren als wereldleider op het vlak van de drijvende windmolenparken', klinkt het bij de Schotse vicepremier John Swinney.

Bron: http://www.tijd.be/ondernemen/milie...694999-3088.art
3/11/15

Mening: Ik vind het aangenaam om te horen dat men blijft zoeken naar vernieuwbare groene energie. Door het bouwen van deze drijvende windmolens zorgt men ervoor dat men het milieu minder gaat aantasten, uitgezonderd het zicht dan. Ik vind dat men hier nog meer op zou mogen inzetten. We mogen onze mooie planeet natuurlijk niet verloren laten door het verkrijgen, bijvoorbeeld oppompen van olie, van vervuilende energie. Dit moet niet altijd op de grote schaal zoals dit nu in Schotland gebeurt. Het plaatsen van windmolens langs de snelwegen is volgens mij al een zeer goed begin. Ook de kleinere variant van de windmolen zou zeker geplaatst kunnen worden in dicht bevolkte gebieden. Als iedereen zijn steentje bijdraagt om het klimaat te steunen, zullen we al zeer ver komen.