België stuurt vijf ministers, een premier en een minister-president naar de klimaattop in Parijs eind volgende maand. Maar zullen ze iets in de pap te brokken hebben? Door het gebakkelei rond het klimaatakkoord verliest ons land geloofwaardigheid.

Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Naar goede gewoonte stuurt ons land alle ministers van Klimaat of Leefmilieu van de verschillende niveaus naar de klimaattop. Dat zijn er vijf. Ook premier Charles Michel (MR) tekent op de eerste dag present, net als veel andere staats- en regeringsleiders. Waals minister-president Paul Magnette (PS) komt dan weer langs tijdens de tweede week.

Heel wat zwaargewichten, maar zullen ze ook wegen op de besluitvorming? De geloofwaardigheid van ons land heeft een forse knauw gekregen. Zes jaar duurde het voor we tot een nationaal klimaatakkoord kwamen, maar dat werd deze week door N-VA afgeschoten.

Als de consensus uitblijft, dan is dat een blamage voor zo'n rijk en geïndustrialiseerd land. Hoe kunnen we geloofwaardig andere landen tot actie dwingen als we zelf onze zaakjes niet op orde hebben?

Maar er is meer. Vlaanderen en Wallonië hebben hun bijdrage nog niet geleverd aan het zogenoemde Klimaatfonds. Dat steunt ontwikkelingslanden in hun strijd tegen de gevolgen van de klimaatopwarming. Dat België ook daar, voornamelijk door communautaire twisten, achterblijft, verzwakt onze positie nog wat meer.

Als ons land al iets in de pap te brokken heeft, dan is dat via de EU, die met één stem wil spreken. "De onenigheid in België vreet dan ook aan de slagkracht op die vergaderingen", zegt Joeri Thijs van Greenpeace. "Jammer, want we beschikken achter de schermen over toponderhandelaars met tonnen ervaring."

De betrokken minsters benadrukken dat ze alles op alles zullen zetten om tegen morgen een akkoord uit de brand te slepen.


Bron: http://www.demorgen.be/binnenland/z...attop-bda6febd/
Datum: 29/10
Eigen mening: Ik vind het spijtig dat het klimaatakkoord en wat er rond hangt telkens een probleem blijkt voor het Belgisch bestuur. Het voldoen aan normen inzake CO2 uitstoot en dergelijke blijkt keer op keer bijzonder moeilijk. Om nog maar te zwijgen over hoe lang het duurt om een klimaatakkoord te bereiken. Dat je dan als klein land je geloofwaardigheid en inspraak verliest is meer dan normaal op zo'n congres. Of dan zoveel ministers sturen de moeite is betwijfel ik toch ook wel. Hebben die geen andere verantwoordelijkheden hier als ze op de klimaattop toch geen inspraak hebben? Ik denk niet dat dit de internationale reputatie van België goed doet.