De Amerikaanse R&B-zanger Chris Brown heeft geen visum gekregen voor Australië, omdat hij in 2009 veroordeeld is voor huiselijk geweld. Het is onduidelijk wat er met de geplande tour van de zanger in december gaat gebeuren. Brown kan tegen de weigering wel nog beroep aantekenen of zijn aanvraag intrekken.

Brown werd veroordeeld omdat hij zijn toenmalig liefje, popster Rihanna, had aangevallen. De man is berucht voor zijn losse handjes.

Dat wordt niet geapprecieerd ‘down under’, waar sinds kort een recordaantal vrouwen in de regering zit. Minister voor Vrouwenrechten Michaela Cash, die een nieuwe campagne tegen huiselijk geweld heeft opgestart, zei donderdag al dat ‘Brown niet het soort van karakter is dat gewenst is in Australië’. Posters die de tour van Brown aankondigen, kregen stickers met “I beat women” (ik sla vrouwen, red.) opgeplakt.

Nu is hem dus ook zijn visum geweigerd, al is de beslissing nog niet definitief. Australië kan iedereen de toegang tot het land ontzeggen die een strafblad heeft met minstens 12 maanden celstraf op.

Bron: De Standaard - http://www.standaard.be/cnt/dmf20150927_01888921

Mening: Dit artikel kan op het eerste zicht boecht lijken, en de carrière van Chris Brown kan mij eerlijk gezegd ook gestolen worden. Toch zijn er enkele achterliggende kwesties die mij wél interesseren en maatschappelijk relevant zijn.
Enerzijds vind ik het goed dat de wereld niet is vergeten dat deze man vrouwen slaat. Ik kan er niet bij dat meneer Brown überhaupt nog érgens aan de bak komt. De hele wereld heeft 'gezien' hoe hij zijn vriendin bont en blauw sloeg, en toch leek de meerderheid dit door de vingers te zien. Hij heeft hiervoor amper spijt betuigd, en voor sommigen lijkt dit voorval simpelweg zijn 'gangsta'-niveau te verhogen. Ik vind het walgelijk hoe iemand nog zo'n respect en aanzien kan genieten na zo'n zielig gedrag.

Anderzijds weet ik niet of ik volledig achter het idee sta om mensen met een strafblad toegang tot een land te weigeren. In dit geval wil men uiteraard meer een statement maken (een statement waar ik volledig achter sta), maar is de bedoeling van een straf uitzitten niet juist met een schone lei beginnen? Ik kan mij voorstellen dat er genoeg mensen zijn met jeugdzonden op hun kerfstok, mensen die intussen al jaren op het rechte pad zijn en zo toch nog afgerekend worden op een misstap van jaren geleden. Dit lijkt mij een moeilijke kwestie, aangezien ik mensen als Brown ook met alle plezier toegang tot het land zou weigeren, wat een beetje in tegenspraak is met 'tweede kansen' en 'een nieuwe start'. Het verschil ligt hem volgens mij in het feit dat Brown nooit iets gedaan heeft om een nieuwe start te verdienen: hij heeft zijn geld en status gebruikt om er zo gemakkelijk mogelijk van af te komen, terwijl hij juist in een positie is om een hele generatie duidelijk te maken dat zijn gedrag ab-so-luut niet door de beugel kan.

Mijn conclusie: laat meneer Brown een campagne voeren tegen huiselijk geweld, en in het kader van die campagne mag hij elk land terug binnen. Als hij dan ook per se wil optreden, zal ik hem niet tegenhouden.