Nederlands bevat "heel wat grammaticale overbodigheden"


Wat is de meerwaarde van het woordje "het" in "het regent"? Niet veel, zo blijkt. En zo zijn er wel meer "overbodige grammaticale regels" in onze taal. Uit een onderzoek van taalwetenschapper Sterre Leufkens, waar Onze Taal over bericht, blijkt het Nederlands een van de minst efficiënte talen te zijn.
Leufkens analyseerde voor haar doctoraatsstudie 22 talen op het voorkomen van niet-noodzakelijke grammaticale elementen en regels. Ook het Nederlands werd onderzocht, als enige Indo-Europese taal. Haar bevindingen stelt ze pas later deze maand voor, maar de belangrijkste punten worden nu al opgesomd in het magazine Onze Taal.

Uit dat onderzoek kwam het Nederlands als minst efficiënte taal naar voren. Een bewijs daarvoor is het verschil tussen "de" en "het", terwijl ze in het Engels enkel "the" kennen. "Dat verschil is verwaarloosbaar", zegt Leufkens. "Als je voor je vierde levensjaar niet met het verschil in contact bent gekomen, zal je het nooit meer perfect onder de knie krijgen."

Overbodigheden
Het verschil tussen "de" en "het" zal in de toekomst dan ook verdwijnen, verwacht de onderzoekster. "Als een taal wordt gesproken door heel veel mensen die een andere moedertaal hebben, leidt dat tot grammaticale vereenvoudiging. Vroeger waren er ook meerdere vormen voor "the" in het Engels, maar die zijn door de jaren heen verdwenen."

Maar er zijn nog andere overbodigheden in het Nederlands, zo blijkt. Het feit dat sommige zelfstandige naamwoorden op "-en" of "-s" eindigen, bijvoorbeeld. Of de verschillende vormen voor een bijvoeglijk naamwoord.

Bovendien zitten er ook heel wat "overbodige woorden" in onze taal. Zo is het woordje "het" in "het sneeuwt" betekenisloos. Beter zou de constructie "sneeuw valt" zijn. En ook "er" in "er zit een vlieg op de muur" voegt niets toe aan de zin.

Werkwoorden
Nog een puntje van "kritiek", is de vervoeging van onze werkwoorden. Die veranderen namelijk naar gelang de persoonsvorm. Niet nodig, zo blijkt. "In een transparantere taal zou je "hij loop" of "hij lopen" zeggen", klinkt het. De werkwoordsvorm zit namelijk al in het woordje "wij".

De onderzoekster benadrukt wel dat het Nederlands als enige Indo-Europese taal onderzocht werd. Een vergelijking met talen als het Duits, Frans of Engels is dus niet mogelijk.

Bron: De Redactie, http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/wetenschap/1.2198057

Datum: 02/01/2015

Mening: Als leerkracht Nederlands in spe zijnde vind ik het zeer belangrijk dat ik ook genoeg bezig ben met 'taal'. Ik heb dus ook een abonnement op dat tijdschrift van 'Onze taal'. Ik heb het artikel van Berthold Van Maris ook gelezen waarnaar verwezen werd in het artikel van De Redactie. Ik merk dat het Afrikaans, dochtertaal van het Nederlands, wel slechts één lidwoord heeft en één soort van werkwoordvervoeging. Ik merk ook dat het Nederlands een zeer moeilijke taal is, dus ik kan me erin vinden dat de taal later evolueert naar een taal met één lidwoord. Anderzijds moeten wij ons er ook van bewust zijn dat een ontwikkeling van een taal soms tientallen, zelfs honderden jaren kan duren. We zouden over enkele eeuwen misschien zeggen 'die hond loop door die bos' in de plaats van 'de hond loopt door het bos'. Het zou zo nog niet eens zó verkeerd klinken, al zouden we onze dochtertaal (het Afrikaans) na-apen als we ook zo zullen evolueren. Misschien is het Afrikaans ons wel voor met haar evolutie, en lopen wij een beetje achter.

Lang leve (?) één van de minst efficiënte talen! (Of wordt het: lang leef één van die minst efficiënte talen?)

In dit artikel gaat het voornamelijk over het verwaarloosbare verschil tussen 'de' en 'het'. Naar mijn mening zijn er nog veel meer grammaticale regels in de Nederlands taal die overbodig zijn en daarbij de taal onnodig ingewikkeld maken. Neem nu bijvoorbeeld de dt-regel. Iedereen heeft er moeite mee, en wanneer je deze fout toepast krijg je meteen op je kap. Als je het op het eerste gezicht bekijkt lijkt mij die extra 't' onnuttig en overbodig.
Ik denk dat we nog wel van geluk mogen spreken dat wij niet met zo veel naamvallen te maken hebben zoals de Duitse taal. Hoewel zij dit waarschijnlijk vanaf de geboorte eigen hebben gemaakt en er in het latere leven geen moeite meer met zullen hebben.

Hoe je het ook draait of keert, de taal op één, twee, drie veranderen is niet simpel. Te veel mensen hebben de regels onder de knie een een verandering zou weer voor extra verwarring zorgen. Men had gewoon in het begin meer moeten focussen op simplisme (maar ook dat is makkelijker gezegd dan gedaan).

De dt-regel heeft echt wel zijn nut.

Waar ik niet mee akkoord ga, is dat het Nederlands hier als minst efficiënte taal is uitgekomen. Nu ja, die mensen zullen er onwaarschijnlijk meer over weten dan ik maar dit is dan ook puur mijn mening.

Kijk eens naar het Frans? Le? La? Les? Des? De? Ze maken het daar ook niet bepaald gemakkelijker voor mensen wiens moedertaal niet het Frans is. Het Duits heeft ook zijn gebreken met al die hoofdletters bij zelfstandige naamwoorden enzovoort.

Taal evolueert en dat moet ook maar hier zijn ze wel aan het muggenziften. Het regent is een uitdrukking die al decennia in ons taalgebruik is ingeburgerd. Waarom zouden we iets veranderen dat perfect werkt? Ik heb nog nooit iemand gehoord die zich afvroeg wat ik met 'het' bedoelde wanneer ik zei dat het mooi weer was.

Het Nederlands is niet de minst efficiënte taal, maar één van de minst efficiënte. Ik geloof ook dat het Frans en het Duits daar toebehoren.
Taal is inderdaad een verschijnsel dat constant evolueert, maar het feit dat de meeste jongeren allemaal 'is' schrijven in de plaats van 'eens', wil nog maar eens duidelijk maken dat het Nederlands evolueert naar een 'eenvoudigere' taal. Sterker nog: 4/10 ziet geen enkele fout in deze tien zinnen:

1. Wordt jij al 18?
2. Ik moet maar weer is gaan.
3. Is dat jou fiets?
4. Ik ben benieuwd na zijn cijfer.
5. Zij kon hem van de kleuterschool.
6. Me moeder kookt vanavond
7. Het is een Marrokaans feest.
8. Kan jij je dat herinneren?
9. Mischien weet hij dat wel.
10. Ze moeten integreren.

Alleen zin acht en zin tien zijn correct (ik heb de fouten in de overige zinnen aangeduid). In de andere zinnen zit een fout. Het is merkwaardig dat bijna de helft van de jongeren geen enkele fout ziet in deze tien zinnen. Ik vrees dat we sowieso naar een eenvoudigere taal evolueren. Taalevolutie is een verschijnsel dat we niet kunnen (én mogen) stoppen.