Een Ierse vrouw die al twee weken hersendood is, wordt in leven gehouden door artsen omdat het kind waarvan ze zwanger is, mogelijk kan overleven. De vrouw, die ongeveer zeventien weken zwanger is, raakte hersendood door een trombose. Artsen konden haar leven niet meer redden, maar hielden haar aan de beademing vanwege de baby.

De ouders van de vrouw willen dat de artsen haar laten sterven, maar die beroepen zich op een onderdeel van de wet waarin staat dat moeders en hun ongeboren kind dezelfde rechten geeft. "Uit juridisch oogpunt is hier sprake van één leven en dat is dat van het ongeboren kind", zei een woordvoerder van het ziekenhuis in Mullingar tegen The Irish Independent.

Volgens de Ierse wet is abortus verboden, zelfs als de moeder door de zwangerschap gehandicapt kan raken. De wet is in 1983 zo opgesteld dat ook in de toekomst het verbod op abortus blijft gelden. Zwangere vrouwen mogen wel reizen, waardoor ongewenst zwangeren veelal uitwijken naar landen waar abortus wel is toegestaan.


Bron: http://www.hln.be/hln/nl/922/Nieuws...n-om-baby.dhtml

Mening: Ik begrijp heel goed dat artsen dit kind in leven willen houden, maar men moet ook wel verder kijken. Dit kind komt op de wereld en heeft geen moeder meer. Uit het artikel kan ik afleiden dat er ook geen vader is, daar de ouders van de moeder vragende partij zijn om de machines af te koppelen. De grootouders zullen dan het kind moeten gaan opvoeden. Maar hoe oud zijn deze mensen al en kunnen zij dit nog wel aan om een baby op te voeden. Anders worden zij al genoodzaakt om het eventueel af te staan voor adoptie. Ik begrijp de ouders volkomen dat zij liever zouden hebben dat de beademing wordt stopgezet. De factuur van deze beademing zal ook aan hen gefactureerd worden. Als het mensen zijn die het al niet breed hebben, zal het voor hen moeilijk worden om deze factuur er dan ook nog eens bij te nemen, alhoewel ze heel veel zullen houden van hun kleinkind, daar heb ik geen twijfels over. En wie zegt niet, dat de baby iets overhoudt aan de trombose van de moeder. Dat komt er dan ook nog eens bij.

Het is zeer begrijpelijk dat ze het kindje in leven willen houden. Maar gaan ze deze vrouw dan nog talloze weken aan een machine kluisteren? De baby is nu 16 weken oud en wordt normaal geboren op 40 weken. Dit is wel een erg lange tijd om de vrouw aan de machines te koppelen. Het is ook niet duidelijk of de baby hier iets aan gaat overhouden. Wat als het kind een ernstige handicap heeft? Dan kan de vader (als die er al is) of de grootouders niet eens van het kind genieten omdat ze hier zelf niet voor kunnen zorgen. Hiervoor zouden ze een wet moeten maken die zegt dat in dat geval de familie kan beslissen wat er met het ongeboren kind gebeurd.

Ik denk dat dit eigenlijk wel kan. De vrouw "leeft" nog dus op zich kan het kindje nog wel normaal groeien. Dat is geen probleem. Maar het zijn de emotionele problemen rond deze situatie die zo erg zijn. Het kindje zal geen mama hebben, maar ook geen papa. Wat zullen de grootouders doen? Als je ouder bent, is een baby groot brengen geen pretje, denk ik. Een heel zware last en groot probleem om te dragen. Ocharme die mensen.

Toen ik in eerst instantie de titel las, dacht ik dat het de familie was die haar in leven wilde houden. Nu ik verder gelezen heb, zie ik dat de familie dit nét niet wil. Ik zie geen probleem in deze situatie als bijvoorbeeld de man van de zwangere vrouw het kind wil houden ook al sterft zijn vrouw. Dit kan ik volkomen begrijpen en hier zou ik dan ook absoluut voor strijden om dat mogelijk te maken. Hier is de situatie echter anders. De familie vindt dat ze haar moeten laten gaan. Dan vind ik persoonlijk dat ze de wensen van de familie moeten respecteren. Je kent hier natuurlijk de specifieke familiesituatie niet. Misschien is de man niet in het plaatje en/of hebben de ouders van de vrouw niet de mogelijkheid om het kind op te voeden. Dat vind ik het grote probleem met wetten. Ze kijken niet naar het individu maar scheren alles over dezelfde kam. We kunnen natuurlijk niet zonder ze want dan zou de wereld helemaal in de soep lopen.

Heel tragisch en dramatisch verhaal. Het is sowieso al niet makkelijk in moreel opzicht, voor de familie. Ik begrijp dat de ouders van het slachtoffer willen dat de machines stopgezet worden. Ergens begrijp ik wel niet dat de 'grootouders' hun kleinkind niet ter wereld willen laten zetten dan. Niet begrijpen is een groot woord, het is een heel gecompliceerd verhaal. Natuurlijk zullen ze hun kleinkind wel ter wereld willen brengen. Maar een kleinkind zonder de mama, dat is natuurlijk geen ideale situatie. Het kind zal altijd geassocieerd worden met een minder fijne periode / voorval. Is het inderdaad goed voor het kind om ter wereld te komen, zo zonder moeder? Het is natuurlijk beter als een kind beide ouders kent en heeft. Langs de andere kant ben ik er ook wel van overtuigd dat een kind perfect kan opgroeien zonder ouders. Het kind kan namelijk opgevangen worden door familie, het moet dus niet door vreemden opgebracht worden. Dat het ziekenhuis deze 'regel' gewoon oplegt vind ik een beetje gevoelloos.