Leerlingen die de overgang maken naar de tweede graad van het secundair onderwijs, laten zich bij hun studiekeuze nog te veel leiden door de goedbedoelde raad van ouders en leraars. Dat blijkt uit het OLB-onderzoek (onderwijsloopbaanonderzoek) dat bij de Vlaamse leerlingen werd opgezet. "We willen dat er minder gekozen wordt op basis van wat ouders en leraars normaal vinden", klinkt het bij de Vrije CLB-Koepel.

"De studiekeuze die bij de overgang naar de tweede graad van het secundair onderwijs gemaakt wordt, is erg belangrijk omdat het om een behoorlijk definitieve keuze gaat", zo zegt Johan David, de verantwoordelijke voor de onderwijsloopbaanbegeleiding bij de Vrije CLB-Koepel.

Toch blijkt uit het OLB-onderzoek dat maar weinig leerlingen zelf op zoek gaan naar informatie om die belangrijke studiekeuze te onderbouwen. De leerlingen kiezen daardoor te weinig voor een richting die hen echt interesseert. "De keuze wordt doorgaans gemaakt op aanraden van leraars en ouders, die zich laten leiden door de capaciteiten en de schoolresultaten van de leerling", zegt Johan David.

"Dat advies wordt doorgaans gelaten door de leerlingen ondergaan. En daardoor wordt er niet gekozen op basis van hun belangstelling en innerlijke motivatie. Dat is fundamenteel fout", aldus nog David, die erop wijst dat een autonome studiekeuze de motivatie en leergierigheid van leerlingen verhoogt.

Het OLB-onderzoek werd twee jaar geleden opgezet om het studieloopbaanproces bij middelbare scholieren in kaart te brengen. Bij 626 leerlingen uit het tweede jaar werd nagegaan welke factoren een invloed hebben op de studiekeuze bij de overgang naar het derde middelbaar. De centra voor leerlingenbegeleiding (CLB's), de hogescholen Howest, Thomas More en Vives, en de UGent, KULeuven en VUB hebben meegewerkt aan het onderzoek.

De volledige resultaten van het OLB-onderzoek worden morgen voorgesteld op een studiedag in de hogeschool Howest in Kortrijk.

Bron: De Morgen 18/11 18.46u
http://www.demorgen.be/binnenland/-...raars-a2124595/

Mening: Ik ben er met akkoord dat inderdaad leerlingen worden beïnvloed door hun ouders en de leerkrachten van de school. Ik heb de indruk dat er nog steeds bij de ouders speelt dat hun kind het beste begint in ASO omdat dat de 'beste' richting is. Dit is fout. Als ouder wil je absoluut het beste voor je kind maar om hem zelf in een richting te duwen naar jouw keuze, daar gaat het de mist in. De leerling moet zelf zijn interesses en studies onderzoeken en zo nagaan wat voor hij/zij de beste/interessantste studiekeuze is. Leerkrachten en ouders zijn natuurlijk genoodzaakt om de leerling adviezen door te geven maar ik vind dat de leerling zelf, en zeker naar de tweede graad toe, moet beslissen wat zijn studiekeuze wordt. De leerling gaat ook veel gemotiveerder en meer geïnteresseerd zijn in een richting dat hij leuk/tof vindt in plaats van een richting dat hij moet volgen van de ouders omdat het de beste oplossing of kans heeft op werk later.

Als ik terugkijk naar mijn studiekeuze ben ik blij dat mijn ouders/leerkrachten er waren voor mij. Ik werd overspoeld met verschillende studiekeuzes en had op dat moment nog geen flauw idee (of besef) van wat de mogelijkheden juist waren en van wat ze juist inhielden. Ik denk dat ouders hier (voor een deel) al een beter zicht op hebben. Ze moeten je niet verplichten om iets te doen, maar ze kunnen je wel steunen en sturen. Als je enkel gaat kiezen naar 'wat je leuk vindt', kunnen je toekomstmogelijkheden soms ook drastisch in gevaar komen.

Ik vind dat het probleem op de school zelf ligt. Ouders hebben die 'macht' om hun kind wat aan te praten, omdat scholen hier zo slecht op inspelen. Ik denk dat ik in mijn volledige schoolcarrière het woord studiekeuze 4x heb gehoord. Dat is veel te weinig! Een kind in ontwikkeling moet gestuurd worden door de instantie die het meeste over zijn of haar capaciteiten weet en vermits we zoveel uren achter die schoolbanken spenderen, zou de school ons hier goed in kunnen begeleiden. Er zijn zoveel studenten die de middelbare school uitstappen zonder maar een idee te hebben wat ze eigenlijk willen gaan doen/studeren. Dit is ergens toch een 'falen' van de school. Je ontwikkelt mensen, maar je weet niet naar waar die ontwikkeling uiteindelijk leidt? Ouders doen maar hun best om kinderen het goede pad op te sturen... Geef ook hen meer informatie! BSO wordt nog steeds ondergewaardeerd, terwijl we vakmensen nodig hebben in onze maatschappij. Misschien nu zelfs wel meer dan ooit.

Ik denk dat we hier een mooi evenwicht moeten zoeken tussen de school en het individu. Indien de school de studiekeuze beter begeleidt, zal de student ook beter in staat zijn om goede, afgewogen keuzes te maken. Zo beslissen ze niet enkel op gevoel (wat vind ik leuk), maar hopelijk ook op wat het beste is voor hen!

Het is inderdaad correct dat scholen en ouders hun kinderen te hard gaan sturen in zijn of haar studiekeuze. Allereerst moet er inderdaad gekeken worden naar de interesse van de leerling zelf. Want een studierichting die aansluit bij zijn of haar interessepatroon zal de motivatie en de betrokkenheid verhogen. Daarbij zal het kind ook veel gelukkiger zijn.
Ikzelf vind het wel belangrijk om verschillende meningen te aanhoren omtrent een studierichting. Ouders en leerkrachten kunnen een advies geven maar dit is niet bindend en dat vergeten sommige mensen denk ik. Zoals in de vorige reactie al gezegd, wordt er naar de leerling zelf toe te weinig gecommuniceerd over studierichtingen. Dit is volgens mij een werkpunt waaraan veel scholen nog moeten werken. Er zijn niet voor niets zoveel opendeurdagen en infobrochures. Deze moeten optimaal gebruikt worden in het onderwijs.

Mijn schoolloopbaan had er volledig anders uitgezien als mijn ouders zich niet hadden bemoeid met mijn studiekeuze, maar niet per definitie beter. Een puberbrein is nog volop in ontwikkeling. Je brein maakt kronkelbewegingen en je denkt dat je weet wat het beste voor je is, maar dit is niet altijd zo.

Ik denk dat de ouders en de school nog steeds hun zegje mogen doen omtrent de studiekeuze van het kind, mits in samenspraak met het kind. Zoals hieronder reeds wordt gezegd is het belangrijk dat scholen een oriënterend traject aanbieden, waarbij er zowel voor het kind als de ouder informatie wordt aangeboden. Hierbij moeten de leerlingen kennis maken met de verschillende opties die er zijn.

Het is ook van belang dat leerlingen zichzelf leren kennen. Het is nuttig om ook te kijken naar de schoolgeschiedenis van het kind. Hoe presteerde het kind in de lagere school? Welke talenten heeft het kind? Welke dingen gaan minder goed? Wat doet het kind zelf graag? Kinderen mogen reeds jong op hun talenten aangesproken worden en moeten reeds van jonge leeftijd gestimuleerd worden. De leerkrachten en ouders dienen hierin te functioneren als coach.

Ik denk dus dat er begeleiding mag zijn door de ouder of de leerkracht. Zij kunnen het kind helpen inzicht te verwerven in zijn/haar capaciteiten. Het mag echter niet zo zijn dat ouders hun niet-verwezenlijkte dromen projecteren op hun kind of dat ze kijken naar de status van een bepaalde studierichting/toekomstig beroep. Dit mag niet de doorslaggevende factor van een studiekeuze zijn.