Robots met menselijke trekjes



Iemand voert een commando op een laptop in, en Actroid-DER veert op. Onder haar siliconenhuid worden het aandrijfmechanisme met perslucht in beweging gebracht: ze tilt haar armen op en krult de mondhoeken tot een beheerste glimlach.
Auteur: Chris Carroll Fotograaf: Max Aguilera-Hellweg
Nadat haar ogen de kamer hebben afgetast, keert ze zich naar mij. Onwillekeurig beantwoord ik haar mechanische blik. “Bent u verrast dat ik een robot ben?” vraagt ze. “Ik lijk echt op een mens, vindt u niet?” Deze voorgeprogrammeerde tekst maakt dat ik me juist op haar onmenselijke trekjes richt. De androïde ‘Actroid-DER’ is door de firma Kokoro in Japan ontwikkeld en kan door bedrijven worden ingehuurd als futuristische presentatrice.

Ondanks de 175.000 euro aan ontwikkelingskosten beweegt ze zich schokkerig en onhandig. Haar strakke gelaatstrekken doen afbreuk aan haar op zichzelf mooie gezicht. De Actroid-androïden behoren tot een nieuwe generatie robots, kunstmatige wezens die zo ontworpen zijn dat ze méér zijn dan geprogrammeerde machines: het moeten zelfstandig handelende ‘medewerkers’ worden die taken uitvoeren die voorheen alleen door mensen konden worden verricht. Binnenkort zullen slimme robots voor ons kunnen koken, de was opvouwen en zelfs babysitten of onze grootouders verzorgen, terwijl wij via een computer vanaf een andere plek toekijken of instructies geven. “Over vijf tot tien jaar zal het normaal zijn dat robots in een menselijke omgeving aan het werk zijn,” zegt Reid Simmons, hoogleraar in de robotica aan Carnegie Mellon.

Bron: National Geographic
Eigen mening:
Ik vind het heel verontrustend dat volgens dit artikel binnen de 5 jaar robots in een menselijke omgeving zullen werken. Waar stopt het dan?
Naar mijn mening kan je nooit een robot zo maken dat hij ook een geweten heeft of bepaalde normen. Het kan altijd mislopen wanneer ze te slim worden. De mens wordt er zelf trouwens enkel luier van.