Onderwijs-nota van Pascal Smet is van de baan

De nota van minister Pascal Smet (SP.A) over de hervorming van het middelbaar onderwijs is van de baan. Dat zegt minister-president Kris Peeters (CD&V) in De Standaard. 'Het middelbaar onderwijs gaat stapsgewijs hervormen. We gaan niet ineens alles veranderen.'


In juni trok Kris Peeters al eens aan de noodrem nadat de regeringspartners N-VA en de SP.A over een hervorming van het middelbaar onderwijs met elkaar in de clinch waren geraakt. Het politieke draagvlak voor die hervorming verdween, en toen bleek dat ook het draagvlak in het werkveld kleiner was.

Kris Peeters: ‘De discussie ontspoorde. Het ging alleen nog over hoeveel uren Latijn er zouden overblijven en over de B-attesten, die afgeschaft zouden worden. Dat is het verkeerde debat. Jammer dat het zo is gevoerd. Zo kwam er te veel ruis op het beeld.'

Maar er moet alleszins een hervorming komen, vindt Peeters.

'De trein staat stil in het station en dat is niet goed. De hervorming moet weer op gang komen. Dat gaat niet in één ruk, maar wagon per wagon. Wil je alles in één keer doen, een big bang, dan kom je nergens. Maar er moet wel iets gebeuren. Bij experts als Georges Monard en Dirk Van Damme, die een topfunctie bekleedt bij de Oeso, leer ik dat ons middelbaar onderwijs goed is maar dat de knipperlichten branden. Niets doen is géén optie. We zakken weg.'

Dat leerlingen pas op hun veertiende een studiekeuze zouden maken, lijkt wel van de baan. Tegen dat uitstel bestond er veel verzet.

‘De keuze van een richting op twaalf jaar is niet het hoofdprobleem, leren experts mij. Niet de richting, maar de schoolkeuze is het belangrijkste. Dat los je niet op door de studiekeuze naar veertien jaar uit te stellen of de eerste graad gemeenschappelijk te maken.'

De oriëntatienota van Smet is in elk geval weg.

‘Dat was een persoonlijke nota van Pascal Smet. Ze is nog nooit besproken in de regering. Ik betreur hoe de zaken gelopen zijn. We kunnen op die basis nu het debat niet meer voeren. De methode die ik voorstel voor het vervolgtraject, is: ‘de school van de toekomst'. Zoals de vraag naar ‘de fabriek van de toekomst' het nieuw industrieel beleid heeft uitgeklaard. Dat levert geen pasklaar antwoord op, wel een denkmethode die vooruit helpt.'

Peeters maakt het concreter: 'De overgang van basis- naar secundair onderwijs bijvoorbeeld, de aanpassing van de lerarenopleiding, de vermindering van het aantal richtingen. Het eindstation zal concreter worden als we het naderen. Het zou niet wijs zijn nu alle contouren vast te leggen. Niet alleen de politiek, ook scholen, leerkrachten en ouders moeten hun inbreng hebben. Daarvoor was eerst een politieke consensus nodig.'

Bron: De Standaard
Datum: 26/11/2012

http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20121126_002

Eigen mening:
Ik persoonlijk vind het goed dat alles niet ineens allemaal gaat veranderen. Ik ben van mening dat het beter is om stap voor stap zaken door te voeren. Als men ineens alles gaat veranderen gaan er denk ik zaken over het hoofd gezien worden en ontstaat er een chaos. Als men stap voor stap gaat hervormen kan men elke stap evalueren en eventueel bijsturen. De eerste graad gelijk maken lijkt mij in ieder geval geen goed plan. 12 jaar is vroeg om je studiekeuze te maken maar er zijn wel leerlingen die dan al weten dat ze later iets met hun handen willen doen in plaats van een theoretische studie. Moest men dit gaan veranderen moet natuurlijk onze opleiding ook veranderen.

Het is inderdaad een goed idee om het secundair onderwijs stapsgewijs te hervormen omdat het shock-effect anders te groot zou zijn. Het is wel gebleken uit het huidige systeem dat er sommige mensen hiermee problemen ondervinden. Hoewel dat ik niet akkoord ben met alle aspecten van deze hervorming, geef ik toe dat er wel hernieuwing aan de orde is, maar waarom sommige sterke punten niet behouden?
Zelf vrees ik wel voor het effect dat de hervorming zal hebben op het lerarenberoep en de opleiding. Voordat ze alles kunnen doorvoeren naar deze opleiding moet alles eerst goed werken op schoolniveau, en dan zijn we weer ettelijke jaren verder. Volgens mij is er nog een lange weg te gaan om de wagons allemaal in beweging te zetten, en zullen er nog verkeerde sporen ingegaan worden. Zolang dit alles maar niet zorgt voor een frontale botsing van verschillende treinen (politiek, scholen, koepels, ouders,...) die op deze cruciale momenten samen moeten komen, waar uiteindelijk alleen de passagiers (leerlingen) onder zouden lijden.