Onderzoek over pesten heeft zich tot nu toe vooral toegespitst op de gevolgen van het kwetsende gedrag. Maar de oorzaken, dat is voorlopig nog een onderbelichte zaak. Een Amerikaanse studie werpt wel licht op de mogelijke oorzaken: wie een mentale stoornis heeft, zoals ADHD of een depressie heeft (gemiddeld) drie keer zoveel kans om een pestkop te zijn. Sommige stoornissen hebben een sterker effect dan andere: bij ODD stijgt het risico tot zes keer zoveel. Dat wil niet zeggen dat elke pester ook een mentale stoornis heeft.
Voor het onderzoek werd de data van 64.000 kinderen tussen 6 en 17 jaar gebruikt (data afgenomen in 2007). 15 procent van de kinderen werd geïdentificeerd als pestkoppen.

Maar waarom doen ze dat? "Een deel van de reden is de diagnose van een mentale stoornis", zegt auteur Frances Turcotte-Benedict van de universiteit van Brown.
Kinderen met oppositioneel-opstandige gedragsstoornis (oppositional defiant disorder, of ODD) hebben het meest kans: zij zijn zes keer vaker een pestkop dan kinderen zonder stoornis. Deze stoornis wordt gekenmerkt door opstandig, ongehoorzaam, driftig, agressief en sociaal onaangepast gedrag, zowel tegenover kinderen als tegenover volwassenen.

ADHD'ers eindigen ook vaker als pestkop: zij blijken drie keer zo vaak te pesten als kinderen zonder stoornis.

Depressief pesten
Verrassend genoeg leidt ook een depressie tot vaker pestgedrag: ook drie keer zoveel. Voorheen werd depressief gedrag vooral gezien als gevolg van pestgedrag. Het is mogelijk dat depressieve kinderen bepaald gedrag negatiever en bedreigender ervaren dan ze werkelijk zijn, en daar op reageren.

Of er kan iets anders aan de grondslag liggen: een stresserende factor, zoals bvb een scheiding, waardoor kinderen depressief worden enerzijds en pestgedrag vertonen anderzijds. Het is onbekend in hoeveel gevallen het zowel oorzaak als gevolg is, of welk effect vaker eerst komt.

Jongens & meisjes
Er werd in de studie geen verschil gevonden tussen jongens en meisjes met mentale stoornissen en pestgedrag; terwijl jongens over het algemeen vaker worden geassocieerd met pestgedrag.
Er was wel een verschil in de diagnose: bij blanke jongens werd vaker een mentale stoornis vastgesteld dan bij meisjes.

De studie werd voorgesteld op een congres van de vereniging van Amerikaanse pediaters. De onderzoekster, Turcotte-Benedict, benadrukte dat er extra onderzoek nodig is om de link tussen mentale stoornissen en pestgedrag te onderzoeken, zeker met het oog op preventie.

Bron: De Morgen, 29/10/2012 , (http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Ge...r-zo-vaak.dhtml)

Mening: Ik schrik er wel van dat uit een Amerikaanse studie is gebleken dat 15% van de 64.000 kinderen werkelijk pestkoppen zijn. De oorzaak ervan wordt toegeschreven aan mentale stoornissen zoals ADHD of zelfs depressies. Bij depressies en ADHD is er drie keer zoveel kans op pestgedrag, bij ODD (oppositioneel-opstandige gedragsstoornis) echter zes keer zoveel kans. Pesten kan zware gevolgen met zich meedragen. Denk maar aan de vele zelfmoorden die vandaag de dag gepleegd worden. Ik vind het dus een goede zaak dat er nader onderzoek gedaan wordt naar pestgedrag bij jongeren. Er zal sowieso nog extra onderzoek moeten gedaan worden om de link tussen mentale stoornissen en pestgedrag te onderzoeken, maar het is alvast een stap in de goede richting.
Als leerkracht is het ook belangrijk om op de juiste manier met pestgedrag om te gaan. Als dit pestgedrag echter te wijten is aan mentale stoornissen, is dit niettemin een ander verhaal dan wanneer een leerling een kwajongensstreek uithaalt om stoer te doen. Ik vind het belangrijk om hier als leerkracht voldoende tegen gewapend te zijn. Als uit extra onderzoek blijkt dat pestgedrag onlosmakelijk verbonden is aan mentale stoornissen, moet er misschien overwogen worden om leerkrachten hier bijkomende raad over te geven of eventueel een soort van bijscholing hieromtrent te voorzien. Doordat leerkrachten weten op welke manier ze in zulke situatie best kunnen optreden, zullen ze zich meer op hun gemak voelen.

Het is inderdaad een schrikwekkend cijfer, maar wat werd er in het onderzoek gedefiniëerd als pesten? Een deppresief kind zal al eens cynisch doen tegen anderen en dat kan overkomen als verbaal pestgedrag, of een iemand met ADHD dat wat wilder speelt bij een spel.
Ook kan elk kind welk eens tegen z'n ouders ingaan (zeker tijdens de puberperiode) en als een onderzoeker dit te snel gaat interpreteren krijg je zo'n cijfers.
En wie weet in welke omgeving deze tests zijn gedaan? Ik bedoel dan welk maatschappelijk milieu? Bv. om de extremen te stellen, een school in hartje Bronx, of een elitaire privéschool...

Kortom, ik sluit me aan bij uw mening, doch moet men deze cijfers niet te letterlijk interpreteren en met een korreltje zout nemen.