Eén op de vijf jongeren denkt aan zelfdoding

BRUSSEL - Bijna de helft van de jongeren kent iemand die uit het leven is gestapt. De meesten hebben ook begrip voor zo'n beslissing en één op de vijf denkt ook zelf geregeld aan zelfdoding.


Vijftien procent van de jongeren geeft toe meermaals per jaar aan zelfdoding te denken, nog eens zeven procent speelt meermaals per maand tot zelfs dagelijks met die gedachte. Dat blijkt uit een enquête bij tweeduizend Vlaamse jongeren tussen 13 en 20 jaar door de landelijke jeugddienst In Petto.

Een hoog cijfer? Bij In Petto maken ze zich ook zorgen om die andere 78 procent. ‘Van de jongeren die wel aan zelfdoding denken en in de enquête zeggen dat ze die gedachten met iedereen delen, kun je je afvragen hoe ernstig het is', zegt Dominique Verschueren van In Petto. ‘Maar wat met de anderen? Denken ze écht niet aan zelfdoding, nemen ze zichzelf niet serieus of geven ze niet graag toe dat ze die gedachten hebben? Dat zijn belangrijke vragen, want uit ons onderzoek blijkt dat de meesten er níet graag over praten. Het is dus mogelijk dat ze het ook bij het invullen van de enquête hebben geminimaliseerd.'

Taboe

Vijf procent van de jongeren heeft meermaals geprobeerd een einde te maken aan zijn of haar leven, maar ook die jongeren zeggen dat zelden hardop. ‘Wie het wel aan iemand toevertrouwt, doet dat meestal alleen aan leeftijdsgenoten. Ze weten wel dat professionele hulpverleners bestaan, maar die stap is vaak groot. Ook ouders en zeker leerkrachten staan heel laag op de lijst van geprefereerde gesprekspartners.'

Volgens Verschueren zijn zelfdodingsgedachten nu nog te veel een taboe. ‘Jongeren groeien op in een cultuur van maakbaarheid waar je je eigen geluk kan reguleren. Een Facebookprofiel is bijvoorbeeld een etalage van al de goede dingen die een jongere meemaakt in zijn leven. Daar lijken donkere gedachten niet in te passen.'

De enquête besteedde behalve aan zelfdoding ook in ruimere zin aandacht aan verlies en teleurstelling. Over die onderwerpen wisselen verschillende experts woensdag van gedachten tijdens een ronde tafel. Die moet de basis leggen voor een educatief pakket dat gebruikt kan worden in het secundair onderwijs.

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij Tele-Onthaal (106 of www.tele-onthaal.be) of de Zelfmoordlijn (02–649.95.55 of www.zelfmoordlijn.be).

Bron : www.destandaard.be

Eigen mening : Ik vind het een positief gegeven dat er behalve zelfdoding ook aandacht wordt besteed aan verlies en teleurstelling, want iedereen krijgt er wel eens met te maken. Een school in mijn buurt is pas gestart met lessen 'Gelukskunde' te geven in het secundair onderwijs, ik vind dit een goed idee, maar natuurlijk weten we niet of dit een positief effect gaat hebben op de leerlingen, laat ons hopen van wel. Misschien bestaat de kans dat er zo minder jongeren zelfmoordgedachten gaan hebben en zich gelukkiger voelen.

Toen ik dit artikel las was ik wel geschrokken van de percentages die er in voor kwamen. 22 % denkt regelmatig aan zelfdoding en dit is een zeer ernstig probleem. Want wat kunnen we hier aan doen, als de leerlingen in kwestie er niet willen over praten. Meestal beseffen we pas hoe ernstig hun gedachten zijn als ze een poging tot zelfdoding hebben geprobeerd.
Dan kan het vaak al te laat zijn. Maar ook de andere 78 % moeten we zeker niet uit het oog verliezen. Zij praten er wel over, met andere leerlingen of leeftijdsgenoten, maar niet met de hulpverleners die hun echt kunnen helpen. Bij hen is inderdaad de vraag hoe ernstig denken zij na over dit onderwerp. Hopelijk kunnen we in de toekomst dit verhelpen.
Nu ik vind het zeker positief dat ze naast de zelfdoding ook aandacht schenken aan verlies en teleurstelling. Dit onderwerp is zeker niet gemakkelijk voor iedereen en ook niet iedereen gaat even goed om met het verlies. De verbeterde aandacht zal voor vele leerlingen een hart onder de riem steken.