Vorig jaar moest 15,3 procent van de Belgen rondkomen met een inkomen dat onder de armoedegrens ligt. Het aantal Belgen dat een risico op armoede loopt, heeft daarmee het hoogste niveau bereikt sinds het begin van de economische crisis. Dat blijkt uit cijfers die de Algemene Directie Statistiek van de FOD Economie vandaag heeft bekendgemaakt, naar aanleiding van 'Werelddag van verzet tegen armoede' op 17 oktober.
In 2010 had nog 14,6 procent van de Belgen een inkomen onder de armoedegrens. En ook de jaren voordien bleef dat aandeel schommelen tussen 14,6 en 14,7 procent, al was er al in 2007 wel een uitschieter van 15,2 procent.

Overigens is de armoedegrens voor een alleenstaande vastgelegd op een inkomen van 1.000 euro per maand, tegenover 973 euro in 2010. Voor een gezin met twee volwassenen en twee kinderen ligt de drempel op 2.101 euro (2.044 euro in 2010).

Risico voor vrouwen
Uit de cijfers, die gebaseerd zijn op een jaarlijks Europees onderzoek naar de inkomens en leefomstandigheden (EU-SILC-enquête), blijkt ook dat het risico op armoede bij vrouwen nog altijd hoger ligt dan bij mannen (16,0 tegenover 14,6 procent). Ook 65-plussers (20,2 procent) en alleenstaande ouders (38,5 procent) behoren tot de kwetsbare groepen.

Voorts blijkt dat werklozen (37,8 procent) erg vaak moeten rondkomen met een inkomen onder de armoededrempel. Maar ook 4,2 procent van de werkende mensen loopt kans om in armoede verzeild te raken.

Voor het onderzoek werden in België ongeveer 6.000 gezinnen (11.000 mensen) ondervraagd.

Bron: HLN,Aantal Belgen onder armoedegrens hoogste niveau sinds crisis 16/10/2012 (http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnen...in-crisis.dhtml)

Mening:

Ik was persoonlijk geschrokken van deze cijfers. Ik was me ervan bewust dat er velen zijn die niet erkennen naar de buitenwereld toe dat ze in armoede leven, maar dat de cijfers zo hoog lagen had ik niet verwacht. Ik vind dit een onderwerp dat niet alleen meer in de media moet komen, wat de laatste tijd ook gebeurt, maar waar ook meer aan moet gedaan worden. Natuurlijk is dit wel makkelijker gezegd dan gedaan. Het is een maatschappelijk probleem dat in de volgende generaties niet gaat beteren tenzij er op miraculeuze wijze iemand een oplossing vindt. Dit onderwerp ligt me ook nauw bij het hart omdat er meerdere gezinnen zijn in onze jeugdbeweging die het financieel moeilijk hebben. Wij proberen adhv subsidies e.d. ervoor te zorgen dat ook deze kinderen kunnen deelnemen aan alle activiteiten. De "Werelddag van verzet tegen armoede" is op 17 oktober, deze dag is ook mijn verjaardag en doen wij elk jaar normaal mee met de fakkeltocht tegen armoede in Herentals van VZW De Fakkel.

Wat mij frappeert als ik dit artikel lees is dat de armoede veel hoger ligt dan je zou verwachten. In ons dagelijkse leven worden we erg zelden - ik in ieder geval toch - geconfronteerd met armoede. Armoede wordt erg goed verdoezeld waardoor wij geen goede impressie krijgen van hoe het nu werkelijk met de maatschappij gesteld is. Wat je dan wel weer ziet is de rijkdom van sommige mensen. Je hoeft maar door de dorpskern van je eigen dorp te wandelen en je ziet meestal op nog geen tien minuten tijd twintig tot dertig mooie wagens voorbijrijden. Als je dan weer meer naar de periferie toe gaat dan zie je grote villa's en landhuizen. Het contrast tussen arm en rijk dat wij ervaren is volgens mij nog maar een fractie van het contrast in realiteit.

Waarom ik dit denk? Het heeft te maken met status, aanzien en de verheerlijking van rijkdom. Mensen hebben de behoefte om door hun naasten aanvaard te worden. De arme man zal zich anders voordoen om die aanvaarding niet te verliezen. Hij zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hij geen stempel krijgt en hij houdt zijn privéleven voor zich. Een andere reden is de verheerlijking van rijkdom, met name door de media en de bedrijfswereld. Succes hebben in het leven is erg belangrijk tegenwoordig en rijkdom is daar binnen onze maatschappij een maatstaf voor. De bedrijfswereld maakt hier gretig gebruik van door steeds nieuwe producten te lanceren. In de media daarentegen zien we niets anders dan rijke mensen of succesvolle mensen die rollen vertolken in films, series, enzoverder. Rijk wordt door ons bijna als normaal ervaren omdat er om ons heen voortdurend naar rijkdom verwezen wordt.

Het contrast wordt dus kleiner voorgesteld dan het is omdat de arme zijn armoede verbergt en omdat de rijkdom van de rijke als normaal wordt beschouwd.