Aartsbisschop Léonard wil geen hertrouwde leraars godsdienst

woensdag 12 oktober 2011 om 06u32

"Wie hertrouwt na een scheiding, wordt best geen schooldirecteur of godsdienstleraar meer." Dat zegt aartsbisschop Léonard in Pastoralia, het maandblad van het aartsbisdom.
Aartsbisschop Leonard

Het katholiek onderwijs reageert verontwaardigd. "Dit is niet meer van deze tijd. Zijn aanbeveling gaat voorbij aan het engagement en de persoonlijkheid van de leerkracht", zegt Mieke Van Hecke, directeur van het Vlaams Secretariaat voor het Katholiek Onderwijs in Het Laatste Nieuws.

Léonard zegt in het maandblad voorts dat hertrouwden "zelf de keuze maken om blijvend verstoken te zijn van de communie". Nochtans is er nu tussen de bisschoppen een afspraak dat gescheiden en hertrouwde mensen wél een hostie mogen halen, aldus de krant. (Belga/TE)

Bron: knack.be


Het wordt zo onderhand echt wel ridicuul. We kunnen het ons bijna afvragen of hij het expres doet. Ik dacht dat het christendom, en dan in dit geval de kerk, een commune is die zijn gelovigen leidt en bijstaat. We moeten in onze parochie en bij onze pastoor terecht kunnen. Nogmaals iemand erbij die ons constant met de vinger wijst kunnen we echt wel missen denk ik. Ik vind het niet enkel erg dat Léonard zulke uitspraken doet, ik vind het vooral erg wat hij ermee bereikt bij mensen die sowieso reeds de rug gekeerd hebben naar de kerk. Hij bevestigt enkel het negatieve imago dat de kerk deze dagen heeft. Ik kan er over blijven doorgaan, maar we kunnen ons afvragen of hij het wel waard is.

Ik ben een toekomstige godsdienstleraar, dus ik zou hier misschien voorzichtig op moeten reageren omdat het over onze aartsbisschop gaat, maar eigenlijk is dat nonsens. Als hij openlijk onzin mag uitkramen, dan mag ik openlijk bevestigen dat het wel degelijk over onzin gaat.

Wil aartsbisschop Léonard nu altijd in de aandacht staan? Ik begrijp zijn gedachtegang echt niet... Ja, leerkrachten moeten het goede voorbeeld geven en een scheiding is niet altijd een "goed" voorbeeld, maar mensen scheiden niet zomaar. Ten eerste moet privé en werk gescheiden blijven. Ten tweede vind ik het een ontiegelijk belachelijke rede dat een hertrouwde leerkracht geen godsdienst meer zou mogen geven of geen directeur meer zou mogen worden. Welke moderne, goede feiten en argumenten zou hij hebben om deze denkwijze goed te keuren? Het één heeft echt niets met het ander te maken. Ben je een slechtere leerkracht als je hertrouwt? TUURLIJK NIET! Léonard leeft volgens mij in 1625 en hij wil weeral in de kijker staan.

Ik vind dit een beetje overdreven. Zoals Evelien al aanhaalde, werk en privé moet men gescheiden houden. Bij extreme gevallen uiteraard niet, maar hertrouwen is geen extreem geval. Het is niet omdat de leerkracht gescheiden is en hertrouwt, dat die daardoor slechter les geeft. Integendeel misschien, een gelukkiger mens is meer gemotiveerd in het dagelijkse leven en op de werkvloer.
Leerkrachten horen inderdaad het goede voorbeeld te geven, en misschien hoort scheiden niet in dat plaatje. Maar zoveel leerkrachten zijn gescheiden, en ook mensen in andere beroepen. Bovendien denk ik ook niet dat leerlingen er veel om zullen malen dat hun leerkracht gescheiden is of niet, als leerlingen al de burgerlijke stand van leerkracht weten.

Ik geef Evelien groot gelijk.
Het is inderdaad niet meer van deze tijd. Zelf heb ik in de zomervakantie de gelegenheid gehad om aartsbischop Leonard te ontmoeten. Hij gaf me echt de indruk om meer mensen in de kerk te krijgen maar dan vooral de "echte gelovigen". Nu als je met zo'n uitspraken afkomt denk ik juist dat dit een omgekeerde werking kan hebben. steeds minder en minder mensen gaan zo nog daadwerkelijk pratikeren.

Ook in ben, net als Evelien, een leerkracht godsdienst in wording. Ik vind dat wij wel onze mening mogen geven over de uitspraken van onze aartsbisschop, op een correcte en beleefde manier welteverstaan.

Léonard ziet in zijn uitspraak, volgens mij, één ding over het hoofd. God is toch het grote Symbool voor liefde. Hij geeft mensen meerdere kansen. Zo ook in het huwelijk. Het is niet omdat leerkrachten (en mensen in een ander beroep) gescheiden zijn, dat ze hun beroep anders gaan uitoefenen. Een leerkracht godsdienst gaat nog steeds evenveel inzicht hebben in de leerstof die hij wil overbrengen, als daarvoor.

Ik durf zelfs te zeggen dat een hertrouwde leerkracht een meerwaarde kan zijn bij de omgang met leerlingen.
Vandaag de dag zit er in elke klas wel een leerling die met een nieuw samengesteld gezin te maken heeft. Dit is niet altijd gemakkelijk voor die jongere. Een leerkracht die weet wat er allemaal gebeurt bij een gezinshervorming, kunnen hun leerlingen ook beter begeleiden denk ik dan.

Als godsdienstleerkrachten in spe weten we natuurlijk ook dat het goed is, de waarden van een gezin bij te brengen, maar waarom is een nieuw samengesteld gezin minderwaardig dan een traditioneel gezin? Het laatste dat we kunnen gebruiken, als het over godsdienst gaat, is nòg een taboe...