Kinderen imiteren relatie van hun ouders


Relatietherapeute Fiona Brouwer is niet verbaasd dat kinderen van gescheiden ouders zelf later ook vaak scheiden. „Hoe je met relaties omgaat, leer je van je ouders."


Ze kent de gevolgen van een scheiding uit haar praktijk én uit eigen ervaring. Haar eigen ouders zijn gescheiden en zij is zelf tien jaar geleden ook gescheiden. Haar twee kinderen van 14 en 18 jaar wonen de helft van de week bij haar, de andere helft bij haar ex-man, die bij haar om de hoek in Gouda woont.

Een kind dat thuis niet het voorbeeld heeft van ouders met een goede liefdesrelatie is op het terrein van relaties vaak onderontwikkeld, denkt Brouwer. „Zo’n kind weet, als het eenmaal volwassen is, niet hoe je een liefdesrelatie moet onderhouden.” Als er vervolgens problemen komen, kunnen deze kinderen die niet oplossen. Want dat hebben zij tijdens hun opvoeding niet geleerd. „Het herinnert hen bovendien aan vervelende situaties thuis, dat doet pijn. Ze hebben niet geleerd om het probleem aan te pakken en die pijn onder ogen te zien.”

Kinderen van gescheiden ouders kiezen er vaak liever voor pijn uit de weg te gaan en de relatie te beëindigen. „Als je in de tweede klas stopt met rekenen en je hebt dat later toch nodig, dan moet je terug naar het niveau van de tweede klas om verder te leren. Dat vinden mensen niet prettig. Ze rennen eerder weg, dan dat ze aan een relatie willen werken.”

Brouwer houdt workshops voor echtparen die hun verhouding willen verbeteren. Omgang met anderen leer je van je ouders, stelt ze. „Hoe praten je ouders over andere mensen, hoe praten ze over elkaar? Na een scheiding is er vaak rancune en wraakgevoel, zeker als een van beide partners de scheiding niet wil. Voor kinderen is dat schadelijk.”

Uit de cijfers blijkt ook dat hoe jonger het kind is bij de scheiding van de ouders, hoe groter de kans dat het kind later zelf gaat scheiden. Dat verbaast Brouwer evenmin. „In de babyfase vindt het hechtingsproces plaats. Als er moeilijkheden zijn tussen de ouders, is er vaak veel gekrakeel en komt het kind tekort. Dan krijgt het een probleem met hechten en daar houdt het zijn hele leven last van.”

Maar het kan ook anders. Haar eigen relatie heeft geen stand gehouden, maar de scheiding is gegaan ’met zo min mogelijk schade voor de kinderen’, denkt ze. „Als allebei de ouders dat echt willen, kan het. Mijn man en ik hebben afgesproken ons gezeik ondergeschikt te maken aan de kinderen. Wij vieren verjaardagen gewoon samen, wij zijn vrienden gebleven, dat is ons gelukt.”


Echtscheidingskind scheidt zelf ook vaak

Vorig jaar hebben 34000 thuiswonende minderjarige kinderen een echtscheiding meegemaakt van hun ouders, blijkt uit gisteren gepubliceerde cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).

De kans dat zij later ook gaan scheiden is tweemaal groter dan die van kinderen zonder gescheiden ouders. Ruim 40 procent van de mensen die tussen 1977 en 1981 getrouwd zijn en een ouderlijke scheiding hebben meegemaakt, is na 20 jaar zelf gescheiden.

Van de getrouwde personen zónder gescheiden ouders is dat nog geen 20 procent. Als beide partners gescheiden ouders hebben, is de kans op echtscheiding het hoogst.

Wanneer een kind op jonge leeftijd een echtscheiding van zijn ouders meemaakt, verhoogt dat zijn kans op een echtscheiding later in zijn leven.


Trouw, 08-11-2005

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

allé, dat ziet er weer veelbelovend uit
Ik geloof nog altijd dat het meer afhangt van je eigen karakter. Ik ben zeker niet van plan om mijn ouders hun voorbeeld te volgen
Ik vind dat mijn ouders te snel hebben opgegeven en dat er nog wel ruimte was voor communicatie.. maar dat ligt dan weer aan je persoonlijkheid. Wil je er voor vechten of ga je weg. Mijn moto: "moeilijk gaat ook en kan zelfs tot een intensere relatie leiden"!

__________________

Ik denk dat dit in sommige gevallen wel kan kloppen. Kinderen imiteren de ouders om zelf te ontplooien. Als ze vaak ruzie hebben gezien en alleen maar slechte situaties thuis hebben meegemaakt, zal dit wel invloed hebben op het kind. Zeker als het kind nog heel jong is. Dan zal hij het gedrag van de ouders 'normaal' vinden want hij neemt een voorbeeld aan de ouders. Zo zal hij later misschien ook vlugger ruzie maken want hij heeft dit van zijn ouders 'geleerd'.
Het is natuurlijk ook zo dat kinderen vaak de speelbal worden tussen de twee ouders en dit heeft natuurlijk geen positief effect op de kinderen. Ze ervaren constant negatieve gevoelens. Later als ze zelf aan een relatie beginnen, zijn ze vaak onzeker. Dit kan er dan voor zorgen dat ze een einde maken aan de relatie en dus ook scheiden.

Ik zeg natuurlijk niet dat dit altijd zo is. Ik denk dat als de ouders scheiden met een goede verstandhouding en als de kinderen hier zo min mogelijk onder lijden dan zal dit niet altijd het geval zijn. Het hangt natuurlijk ook af van het karakter zoals katleen zei.

Ik ben het hier niet mee eens.
Mijn ouders zijn gescheiden en ook ik ben niet van plan hun voorbeeld te volgen. Omdat mijn ouders gescheiden zijn, heb ik al snel gezien hoe het niet moet. Hierover werd bij ons thuis ook veel gepraat. Ik vind dat ik een goed zicht heb op waarom het tussen mijn papa en mama niet lukte en ik zal er ook alles aan doen om niet in dezelfde valkuil te trappen!
Misschien hebben statistisch kinderen van gescheiden ouders zelf meet kans om te scheiden, maar volgens mij ligt het veel meer aan de manier waarop je ouders scheiden. Een bijkomende factor is natuurlijk je eigen persoonlijkheid. Wanneer je al een goed inzicht hebt in jezelf is dat volgens mij al veel... Dan weet je wat je werkpunten zijn...

Ik vind het eigenlijk een logische wetenschappelijke redenering. Jong geleerd is oud gedaan!
Persoonlijk denk ik er een beetje anders over. Volgens mij zijn er veel kinderen van gescheiden ouders die het beter willen doen dan het voorbeeld dat zij gekregen hebben. Zeker wanneer er kinderen aan te pas komen. Volgens mij doen koppels met kinderen meer moeite om hun relatie te redden dan koppels zonder kinderen.
Als het dan toch scheiden wordt, is een goed voorbeeld creëren uiterst belangrijk. Scheiden doet lijden maar daar kiest geen kind voor, laat het kind er geen dupe van worden!
Ik hoop in ieder geval dat mijn toekomstige echtgenoot geen gescheiden ouders heeft!