Recent doken de discussies rond de quota voor vrouwen in de raden van bestuur weer op. En ja, die blijken volledig terecht, aldus het Vrouwen- en Mannenrapport van Fé, een representatief onderzoek bij 3.200 Belgische vrouwen en mannen tussen 18 en 75 jaar, op initiatief van rekruteringsbedrijf Unique.
De meeste vrouwen werken als bediende: kantoorwerk spant de kroon met 33 %, en 24 % werkt als bediende zonder kantoorwerk (verpleegsters, politieagente, onderwijzeres ...). Slechts 1 % van de vrouwen is directie- of hoger kaderlid, 4 % is zelfstandige of zaakvoerder en 11% werkt in het middenkader.

Al is er wel beterschap op komst, zo blijkt uit de cijfers van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen. Jaar na jaar neemt het aantal startende vrouwelijke ondernemers toe. In 2010 was 38,5 % van de startende ondernemers een vrouw, vijf jaar geleden was dit slechts 31,1 %. Toch blijven er op het vlak van vrouwelijk ondernemerschap een aantal pijnpunten opduiken. Met stip op één: de moeilijke combinatie tussen arbeid en gezin. 63 % geeft aan hier ernstige problemen mee te hebben, vooral omdat zij ook 's avonds of tijdens het weekend aan het werk zijn.

Bron: www.destandaard.be

Ik ben het niet volledig eens met de titel van dit artikel. Ik denk dat quota in bepaalde gevallen wel kunnen helpen om meer vrouwen op hoge functies te krijgen. Maar het gevaar van deze quota schuilt volgens mij in het verplichten ervan. Zo gaat men meer vrouwen aannemen in topfuncties 'omdat het moet', en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Zo krijg je volgens mij niet de juiste persoon op de juiste plaats. Begrijp me niet verkeerd, ik zou het zeker positief vinden moesten er meer vrouwen aan de top werken. Wij denken toch net iets anders dan mannen, focussen op andere zaken en ik geloof dat dit in de bedrijfswereld verfrissend kan werken. Maar ik denk dat het een beter idee is om vrouwen op een andere manier aan te moedigen om hoger te grijpen. Door te zoeken naar meer opvangmogelijkheden voor de kinderen bijvoorbeeld.