Comapatiënt eigenlijk al 23 jaar bij bewustzijn

De 46-jarige Rom Houben uit Zolder raakte 23 jaar geleden betrokken in een zwaar verkeersongeval. Sindsdien lag hij in een coma. Althans, dat dachten de dokters toch. Want eigenlijk was de man al die tijd gewoon bij bewustzijn.

Houben werd na het ongeval verlamd, en kon al die jaren de dokters niet duidelijk maken dat er niets mis was met zijn hoofd. De ingenieursstudent hoorde zelfs hoe artsen na diverse onderzoeken vaststelden dat hij alleen nog maar als een plant door het leven zou gaan. Toen een tijdje geleden echter nieuwe scans werden uitgevoerd met geavanceerde apparatuur bleek dat hij gewoon bij bewustzijn was.

"Het was een soort tweede geboorte", vertelt hij. Na heel wat therapieën kan hij nu via een computerscherm boven zijn bed korte berichtjes schrijven. "Ik heb gewoon 23 jaar een beetje liggen dagdromen. Het is niet te beschrijven hoe frustrerend het is om niet te kunnen uitschreeuwen dat je gewoon bij bewustzijn bent". De man zal altijd in een verzorgingstehuis moeten wonen maar is dolblij dat hij nu weer boeken kan lezen en kan communiceren met zijn vrienden.

Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/994/st...ewustzijn.dhtml

23 jaar stond het leven van die man stil, hij kon alleen maar liggen. Niemand kan zich voorstellen hoe dat voelt, zo hulpeloos en machteloos zijn. Maar de wetenschap evolueert, en dat was voor deze man zijn redding.

Een vriend van me had enkele jaren terug een zwaar verkeersongeval. Na drie maanden coma is hij heengegaan. De dokters vertelden me dat hij niets kon horen en merken of wat dan ook. Recentelijk zijn medici er achter gekomen dat coma patiënten nog effectief kunnen waarnemen. Aan de hand van metingen in de hersenen kunnen ze nu meten waar activiteit zich bevindt en zo achterhalen of de coma-patiënt 'ja' of 'nee' wil zeggen.

Hip hoi voor de vooruitgang van de wetenschap!

Inderdaad, Hip hoi voor de wetenschap !

Toch moet je hier een klein beetje een dubbel gevoel bij hebben, of ben ik dat alleen ?
Deze man is maar liefst 23 jaar van zijn leven kwijtgespeeld. Misschien een beetje pessimistisch geformuleerd maar ik denk wel dat hij deze tijd nuttiger had kunnen besteden.

Ook denk ik dat als je zoiets meegemaakt hebt (hoewel dit hopelijk niet al te veel voor komt zonder we er misschien nog maar van weten) krijg je een totaal ander zicht en respect voor het leven.
Deze man zal oneindig kunnen genieten van nog maar de kleinste dingen, zoals het lezen van een goed boek en zijn favoriete TV show. De dingen die wij elke dag kunnen doen zonder er eigenlijk bij stil te staan.

Ik vind het ook een stap in de goede richting voor de wetenschap. Ik zou me niet kunnen voorstellen om zo veel jaren gewoon niets te kunnen doen. Daarom begrijp ik het ook wel dat de man nu zelfs geniet van een boek te lezen. Toch vind ik het wel erg, dat ze al die jaren dachten dat hij in een coma lag, terwijl het niet zo is. Dat moet voor die man ook vervelend zijn.

Dit forum heet 'actualiteit'.org, dus ik vrees dat je niet veel punten zal krijgen voor reacties op artikels van vorig jaar. Zeker niet als het betreffende artikel ondertussen al helemaal achterhaald is: http://www.hln.be/hln/nl/962/Gezond...niet-zelf.dhtml

__________________
"De jeugd van tegenwoordig houdt alleen maar van luxe, heeft slechte manieren en veracht de autoriteit.
Zij heeft geen respect voor oudere mensen. De jeugd verpraat de tijd terwijl er gewerkt moet worden, schrokt bij de maaltijden het voedsel naar binnen, legt de benen over elkaar en tiranniseert de ouders..."
- Socrates, 2400 jaar geleden... -