Milquet wil ook een Ministerieel Comité voor de Diversiteit oprichten. Dat moet alle ministers die verantwoordelijk zijn voor de integratie van culturele minderheden, federaal en regionaal, samenbrengen. Ook moet er een Interfederale Raad voor de Diversiteit komen, die adviezen over dit beleid moet geven.

Bemiddelaars

De minister pleitte eveneens voor een net van interculturele bemiddelaars, op scholen, in bedrijven, ziekenhuizen, openbare administraties. Die moeten geschillen tussen diverse culturen voorkomen en proberen op te lossen.

Milquet keerde zich tegen het cultuurrelativisme en het communautarisme, waarbij iedereen zich opsluit in zijn eigen cultuur. Maar er moeten wel “kleine aanpassingen gebeuren ten voordele van de minderheden om hun identiteit te respecteren”.

Milquet steunde terzake de pleidooien uit het rapport van de Interculturele Dialoog voor aanwervingsquota bij de overheid en bij privébedrijven die openbare aanbestedingen willen krijgen.

“De toekomst van België ligt in zijn interculturaliteit. We moeten niet alleen een akkoord vinden tussen Vlamingen en Franstaligen, maar ook tussen Belgen en mensen van een andere nationaliteit”, zo besloot ze.

bron: GvA- 9/11/2010

Eigen mening: Na Mvr. Merkel gaf ook Mr. Leterme toe dat de multiculturele samenleving in haar huidige vorm niet werkt. De voorstanders van deze Utopie pleiten nu voor het bundelen van hun krachten, om zo zonder rekening te moeten houden met eventuele tegenspraak toch hun idee op te dringen aan de bevolking. Dit naar aanleiding van een eisenpakket, samengesteld door vertegenwoordigers van het CGKR, het minderhedenforum en het islamitisch- en Joods geloof.
Zoals elders te lezen valt stellen deze vertegenwoordigers voor om mensen voor te trekken op basis van hun afkomst, het schaamtegevoel voor het Belgisch verleden op te wekken, bepaalde delen van onze geschiedenis onbespreekbaar te maken, feestdagen te verwerpen die ( hetzij in katholieke vorm, hetzij in Heidense vorm) al millenia lang gevierd worden en zo veel mogelijk elementen dat minderheden als kwetsend zouden kunnen opvatten uit het straatleven te bannen. Tenzij het ingaat tegen de ideologie van de vertegenwoordigers. Zo wordt er in de tekst niets gezegd over mogelijke feestdagen voor de gemeenschappen, rascisme en discriminatie tegenover homo’s of de haat tussen de minderheden zelf, die soms zelfs in geweld uitmonden.
Als minderheden zonder overleg hun eisen kunnen opdringen aan de meerderheid, kan er dan nog wel sprake zijn van democratie?