01/05/10 Vrouw stapt uit het leven na 200 slechte sollicitaties

Een jonge, hoogopgeleide vrouw stapte uit het leven omdat ze ondanks 200 sollicitaties nog steeds geen job vond. Ze was amper 21 jaar.

De Britse Vicky Harrison wilde een carrière als leerkracht of tv-producer, maar staakte haar zoektocht na 200 sollicitaties. Een dag nadat ze weer een afwijzend antwoord kreeg, liet ze briefjes achter voor haar ouders en haar vriend. Ze schreef dat ze niet meer wilde zijn wie ze was en nam een overdosis.

Haar zoektocht naar werk dreef het meisje tot het uiterste. "Ik raakte de tel kwijt voor hoeveel verschillende jobs ze solliciteerde. Het was erg zwaar om haar zelfvertrouwen te zien krimpen na elke afwijzing. Ze wilde enkel werken en wat geld verdienen. Ik besefte niet hoe moeilijk het zou zijn om een baan te vinden", verklaarde haar vader Tony in The Daily Mail.

Vicky had een diploma hoger onderwijs op zak, maar vond twee jaar na haar afstuderen geen werk. Nochtans had ze voor meer dan 200 jobs gesolliciteerd. "Dat bracht haar op zo'n punt dat ze geen toekomst meer voor haar zag", aldus haar vader.

Bron: www.gva.be


Eigen mening:
Ik vermoed dat ze tijdens haar laatste 100 sollicitatiegesprekken de hoop eigenlijk gewoon al opgegeven had en dat ze daar dan zat met de uitstraling van een natte dweil.
Ik kan me voorstellen dat iemand diep in de put zit om na zoveel sollicitatiegesprekken nog steeds werkloos te zijn maar om dan zelfmoord te plegen vind ik er nogal over.
Ze kon beter leren solliciteren door een cursus hiervoor te volgen ofzo. Spijtig genoeg staat wat dit betreft geen informatie in dit artikel dus misschien heeft ze dat wel nog gedaan.

Het nadeel dat de Britse vrouw ondervonden heeft ten opzichte van een Belgische vrouw is dat een werkloze vrouw hier recht heeft op een werkloosheidsvergoeding. Als je het zo bekijkt, hoef je in België niet te werken. Je hebt altijd recht op een loon of uitkering. Nu, uit het leven te stappen omdat je geen werk vindt, vind ik er persoonlijk ‘over’ gaan.

Het helpt mij weliswaar om de situatie te begrijpen als de vrouw misschien schulden had aangegaan, waardoor het noodzakelijk was dat ze een job had.

Omdat ze nog maar 21 jaar was, lijkt dit mij echter onwaarschijnlijk. Een andere reden waardoor ik de situatie van de vrouw beter kan begrijpen, is het afwijzende karakter van die sollicitaties. Als je voor 200 jobs wordt afgewezen, kan het zijn dat je jezelf ‘niets’ voelt. Je bent voor niets goed genoeg. Dit kan enorm hard op het zelfvertrouwen werken waarop dit dan weer kan leiden tot depressieve toestanden. ‘However’ vind ik uit het leven stappen omdat je niet aan een job geraakt, te ver gaan.

Er bestaan verschillende instanties om te helpen in situaties waarin de vrouw zich bevond.

Ik denk zoals hieronder reeds aangehaald wordt, dat haar zelfmoord meer te maken heeft met hoe ze ze zich als persoon voelde, dan met het feit dat ze geen job vond. Al zal dit tweede misschien wel een grote impact gehad hebben op het eerste.

Ze wou niet meer zijn wie ze was. Dit geeft duidelijk aan dat ze een laag zelfbeeld had. Mogelijk is dit te wijten aan de vele jobafwijzingen.
Maar wat er zich verder in haar leven heeft afgespeeld, daar zijn we niet van op de hoogte.

Even afgeweken van de zelfmoord, stel ik mij wel vragen bij de 200 afwijzingen.
Hoe kan het dat een hoger opgeleide, jonge, gezonde vrouw bij 200 jobs wordt afgewezen (als de cijfers inderdaad correct zijn)? En hebben de laatste afwijzingen inderdaad te maken met haar laag zelfbeeld en daardoor een mogelijke verkeerde indruk. En is dit een veelvoorkomende zaak in Engeland?
Hoe gaat de regering hier mee om?

Ik hoop niet dat je hier op zit te hopen. Je hebt niet zomaar recht op een uitkering wanneer je je opleiding afgemaakt hebt! Je moet eerste een aantal dagen gewerkt hebben voor je recht hebt op iets.
Maak je geen illusies het is allemaal veel ingewikkelder dan je denkt!