#1
|
||||
|
||||
De ‘happy single' bestaat niet
De ‘happy single' bestaat niet
BRUSSEL - Vlamingen met een stabiele relatie voelen zich beter in hun vel dan vrijgezellen. Een goede relatie is de beste weg naar geluk. Dat concluderen sociologen Marc Hooghe en Bram Vanhoutte van de KU Leuven na een breed onderzoek bij 2.080 Vlamingen. Op een tevredenheidsschaal van nul tot tien scoort wie een stabiele relatie heeft gemiddeld een acht. Bij vrijgezellen is dat 7,3. Bij singles boven de vijftig daalt het welbevinden zelfs tot 6,4. Zowel mannen als vrouwen blijken wel te varen bij een relatie. Het positieve effect ervan neemt met de leeftijd wel af, zij het heel lichtjes. Bij vrijgezellen zijn de verschillen veel groter: een 18-jarige single voelt zich duidelijk beter in zijn vel dan een 60-jarige alleenstaande. Het soort relatie is geen factor van belang, zo blijkt. Gehuwd, samenwonend, homo, hetero, het doet er allemaal niet toe. Het hebben van een relatie volstaat voor een hogere tevredenheid. ‘Singles hebben uiteraard wel bepaalde mogelijkheden die mensen in een relatie niet hebben', aldus Hooghe en Vanhoutte. ‘Maar voor bijna elk van de indicatoren stellen we vast dat diegenen met een relatie meer tevreden zijn dan diegenen zonder. Dat geldt voor de globale tevredenheid over het eigen leven, de gezondheid, het familie- en het sociale leven'. Ook het seksleven vaart wel bij een relatie. Zowel vrouwen als mannen scoren gemiddeld 7,8 op tevredenheid. Bij singles is dat 6,4. Enkel met hun vrije tijd lijken vrijgezellen meer tevreden. Kinderen blijken licht nefast voor de vreugde. Ze dragen niet bij tot het geluk, of hebben zelfs ‘een beperkt negatief effect'. ‘Ze kunnen bepaalde problemen opleveren, zeker in combinatie met de vele eisen die aan mensen in die levensfase worden gesteld', stellen Hooghe en Vanhoutte. De sociologen peilden ook naar de impact van werkloosheid op het welbevinden. Die blijkt zeer groot. Bij mensen zonder job ligt de algemene tevredenheid op 6,9. Bij werkenden is dat een acht. Werkloosheid heeft immers niet alleen een effect op het inkomen, maar ook op het sociale aanzien en daardoor op de eigenwaarde. Opmerkelijk: ook in een gemeente met een hoge werkloosheid wonen kan het algemene tevredenheidsgevoel naar beneden halen. Hoe meer werklozen, hoe ontevredener de bevolking, ongeacht of men nu zelf werk heeft of niet. Mede daardoor ligt de algemene tevredenheid in Vlaanderen een stuk hoger dan in Wallonië. Uit de European Social Survey van 2008, die aangehaald wordt in het onderzoek, blijkt dat Vlaanderen 7,6 op 10 haalt, tegenover een zeven voor het Waals Gewest. België in zijn geheel zit in de Europese middenmoot, met een score van 7,3. Denemarken doet het in datzelfde onderzoek het best, met 8,5. De Fransen hinken ver achterop, met een 6,4. De onderzoekers wijzen er nog op dat het welbevinden in ons land stabiel blijft. In 2002 haalden we een gemiddelde score van 7,4, niet noemenswaardig hoger dan in 2008. ‘Van een algemene maatschappelijke malaise, zoals sommigen stellen, is er dus geen sprake in ons land', luidt het. Blog DS, 10-03-2010
__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you down to their level and beat you with experience." (c)TB |
#2
|
||||
|
||||
Citaat:
Ik denk dat op dit moment vrijgezel zijn ook effect heeft op het sociale aanzien en daardoor op de eigenwaarde. Ik wil hiermee niet zeggen dat mensen zonder relatie minder zijn, maar dit is ook voor werklozen niet zo. Je hoort maar al te vaak een reactie van kennissen in de zin van: 'Je zal ze/hem wel vinden hoor, op ieder potje past een dekseltje!' De steeds meer aanwezige druk om een relatie te hebben, zal ook wel inspelen op het eigenwaardegevoel, denk ik. Misschien heeft dit iets te maken met het "minder happy" zijn als vrijgezel. Ook denk ik dat het 'sociale contact' hierin een mogelijke rol kan spelen. Mensen zijn sociale wezens. Als zij dus alleen wonen, wordt het sociaal contact meer beperkt tot bezoek of contact buitenshuis. Als je een partner hebt, heb je sowieso meer sociaal contact, al dan niet gewild. Maar opnieuw, ik weet het niet en durf dus niet zeggen of vrijgezellen ook minder gelukkig zijn dan mensen in een relatie. |
#3
|
|||
|
|||
Ik denk dat dit alles afhangt van je vrienden, van waar je woont en van je eigen karakter.
Zo zijn er mensen die zich beter voelen als ze alleen zijn en/of blijven. Als je niet gemaakt bent om met iemand samen te zijn dan kun je even goed gelukkig zijn zonder relatie. Wie is nu nog gelukkig in een relatie? Dat kun je je even goed afvragen. Deze tijd zijn er zoveel mensen die uit elkaar gaan. Dat doe je toch ook niet als je gelukkig bent in je relatie hoor. Toch zijn de meeste mensen niet gemaakt om alleen te zijn en dat merk je. Dat van die werklozen geloof ik zo wel dat dat klopt. Als je niet veel geld heb en je moet krabben om rond te komen, is dit niet leuk. Je kan minder gaan doen omdat je er het geld niet voor hebt. Gezellig is anders. Ze zeggen wel op ieder potje past een dekseltje en wat komen moet, komt toch. Mooie uitspraken als je er zelf niet mee zit. Maar wat ben je ermee? |
#4
|
|||
|
|||
Ik kan mij hierin wel vinden. Ik ben ook veel gelukkiger als ik een relatie heb,
dan nu ik single ben. Je hebt in een relatie misschien wel enkele 'beperkingen', al denk ik dat als je elkaar goed kan vertrouwen dat die beperkingen minimaal zijn, maar deze wegen niet op tegen al wat je ervoor in de plaats krijgt! Warmte, liede, affectie, weten dat je altijd op iemand kan rekenen. Bij mij was ook gewoon al het zien van die persoon voldoende om het warm te krijgen binnenin. Waar ik wel van schrok, was het feit dat kinderen een nefast zouden zijn voor de relatie?! Kinderen moeten juist het resultaat zijn van het gelukkig zijn! Ik denk dat als ik later kinderen heb, ik ze zal aanzien als de pareltjes van onze relatie. |
#5
|
|||
|
|||
Citaat:
Inderdaad Inne! En vaak zijn het dan nog diegene die het geluk mogen hebben die wel in een goede relatie zitten. Als ik zo'n dinge hoor moet ik echt lachen. |
#6
|
|||
|
|||
De mens is een sociaal wezen, gemaakt om samen te leven. De mens is onvolmaakt en gaat daarom op zoek naar dingen die hem of haar volmaakt maken... een partner?
Geen één relatie kan perfect zijn, maar het leren in een relatie maakt een mens wel gelukkig denk ik. Orgineel gepost door Jente.Roosenbroeck Waar ik wel van schrok, was het feit dat kinderen een nefast zouden zijn voor de relatie?! Kinderen moeten juist het resultaat zijn van het gelukkig zijn! Ik denk dat als ik later kinderen heb, ik ze zal aanzien als de pareltjes van onze relatie. Kinderen krijgen is denk ik een moeilijk moment in een relatie. Een relatie groeit en verandert altijd naargelang dat je als mens verandert. Dus ook als er kinderen komen. Kinderen moeten je iets leren in de relatie, moeten jou en je partner net dichter bij elkaar brengen. En dat kan enkel als je aanvaardt dat beiden veranderen in een relatie. |
#7
|
|||
|
|||
hahaha wat een artikel. Blijk ik toch wel tegen bijna alles op te botsen
Maar ik vind dat toch een bepaald deel van het artikel even met een kritische blik moet bekijken. Ik heb het over de relatie waarover de artikel in het begin spreekt. Het zegt dat de soort relatie niet uitmaakt, samenwonend is even goed. Volgens mij kan je dus zeggen dat een mens niet gemaakt is om alleen te zijn. Het is een sociaal wezen. Of er ook echt sprake moet zijn van liefde, vind ik hier niet terug. Liefde wordt vaak ook zo overdreven. We groeien er allemaal mee op via de happy-ending sprookjes, films, verhalen, etc. Het is een beeld en een vaste routine in ons leven. En zoals je voor elk thema hebt: tegen de stroom inzwemmen wordt niet altijd geaccepteerd. Zo zoekt iedereen zich een levenspartner en waarom? We gaan ervan uit dat dat de norm 'normaal' draagt. Ik zeg niet dat ik tegen liefde ben maar het wordt vaak overschat. De happy-single bestaat niet maar mag ik iedereen even wijzen op de vele scheidingen en troubles in een relatie. De onzekerheden, twijfels en discussies dat een relatie meebrengt. Je weet dat je altijd iemand hebt om op terug te vallen en als die drie dagen weg is (of meer) voel je dat je hem mist. Dat zijn de mooie momenten. Maar vergeet niet dat liefde heel vaak niet de rozegeur en maneschijn is zoals wij ze hier vermelden. De kracht van liefde is samenstaan. Daar ben ik wel van overtuigd maar hou de voetjes op de grond. |