Bijna miljard hongerlijders op wereld


Het aantal honger lijdende mensen op de wereld kan tot een miljard oplopen, ondanks een recente daling van de voedselprijzen. De Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) heeft vandaag hier in Parijs voor gewaarschuwd.


Algemeen directeur van de FAO Jacques Diouf zei dat door de financiële crisis weliswaar de voedselprijzen zijn gedaald, maar dat er tegelijkertijd sprake is van slinkende handel en ontwikkelingshulp. Als gevolg van de crisis zal vermoedelijk eind dit jaar het aantal hongerige mensen met 104 miljoen zijn gegroeid, zei Diouf op een tweedaagse bijeenkomst van de FAO en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso).

"Wij hebben nog nooit zoveel hongerige mensen in de wereld gezien", constateerde hij. Vorig jaar groeide het aantal hongerlijders met veertig miljoen en in 2007 met 75 miljoen.


Voedselproductie moet verdubbeld

Diouf wees er op dat voedselveiligheid belangrijk is voor vrede en veiligheid in de wereld. Hij beklemtoonde dat de voedselproductie voor 2050 moet worden verdubbeld, wil ze gelijke tred houden met de bevolkingsgroei.

Hoewel er sinds juni 2008 sprake is van een daling van de voedselprijzen met dertig procent, blijven de prijzen toch nog boven het niveau van 2006. De daling heeft zich bovendien vooral voorgedaan in de rijke landen. In de ontwikkelingslanden is de daling gemiddeld twaalf tot veertien procent, terwijl hoofdvoedsel in veel arme landen vaak in het geheel niet in prijs is gedaald.

Diouf wees er op dat in landen als China, Brazilië en India de voedselproductie is gegroeid met 0,4 procent, terwijl de bevolkingsgroei vele malen groter is. Hij roept de ontwikkelde landen op veel meer ontwikkelingsgelden uit te trekken voor de landbouw. Terwijl na de Groene Revolutie van de jaren zeventig ongeveer 17 procent van de ontwikkelingsgelden naar landbouw ging, is dat percentage nu nog maar drie procent.


Blog HLN, 06/05/09 (novum/mvdb)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Misplaatste trots


WAAROM BELGIE EEN ONVOLDOENDE HAALT VOOR ONTWIKKELINGSHULP — > In 2008 ging meer geld naar ontwikkelingshulp > Toch is er geen reden tot juichen > De vooropgestelde 0,7 procent lijkt verre droom


De federale diensten voor ontwikkelingssamenwerking moeten zich de afgelopen weken in de handen gewreven hebben. Een goed rapport voor 2008, zo leek het wel. Ons land gaf vorig jaar goed 1,650 miljard euro aan officiële ontwikkelingssamenwerking. Dat is 224 miljoen meer dan het jaar voordien. Bovendien steeg België een plaats in de ranking van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso) die het thema internationaal opvolgt. We schoven van de achtste naar de zevende plaats als gekeken wordt naar het procent van het bruto binnenlands product (bbp) dat een land vrijmaakt voor ontwikkelingshulp. Voor het eerst in jaren wordt er echt werk van gemaakt en gaan we er substantieel op vooruit.

Toch is het nog te vroeg om te juichen. In de eerste plaats omdat België het doel dat het zichzelf stelde voor 2008 - namelijk 0,5 procent van het bbp uitgeven aan hulp voor het Zuiden - gewoon niet heeft gehaald. We zitten nu aan 0,47 procent ten opzichte van 0,43 procent in 2007. En in dit geval telt elk cijfer na de komma. België slaat zich immers internationaal op de borst dat het de Oeso-norm van 0,7 procent in 2010 zal halen. Een doel dat sinds enkele jaren bovendien wettelijk verankerd is. Die datum komt er met rasse schreden aan. Als we in een jaar tijd maar een vooruitgang van 0,04 procent boekten, hoe zijn we dan van plan om zonder een gigantische extra inspanning tegen 2010 meer dan 0,2 procent extra voor ontwikkelingshulp te begroten? Dat we een plekje stegen in de lijst van de Oeso ligt trouwens in de eerste plaats aan de slechte prestatie van het land dat we voorbijsteken. Oostenrijk gaf in 2008 een pak minder uit aan ontwikkelingshulp. Bij een status-quo van het land was er van een Belgische sprong vooruit geen sprake geweest.

Cijfers zeggen ook niet alles. Officiële ontwikkelingshulp is een vlag die vele ladingen dekt. Met het nodige kunst- en vliegwerk kunnen procenten eenvoudig opgekrikt worden. 11.11.11, de koepel van de Vlaamse noord-zuidbeweging, laakt de boekhoudkundige trucs waarmee de cijfers verbloemd worden. 'De cijfers worden opgeblazen door schuldkwijtscheldingen, kosten voor opvang voor asielzoekers in ons land en sinds vorig jaar ook door geld voor buitenlandse studenten. Die uitgaven mogen volgens ons niet als ontwikkelingshulp gezien worden', zegt de algemeen secretaris Bogdan Vanden Berghe. 'Die beurzen zijn soms een goede zaak, maar vaak werken ze de braindrain ook gewoon in de hand.'

Het groeipad naar 2010 kondigt zich alleszins bijzonder hobbelig aan. Dit jaar legt België de lat op 0,6 procent van het bbp. 11.11.11 vreest alleszins het ergste. 'Bij een nulgroei van de economie zou het absolute cijfer met 400 miljoen euro moeten stijgen terwijl er 272 miljoen euro in de begroting is opgenomen', klinkt het. Voorlopig blijft België wel een groeiscenario repeteren. En dat in tegenstelling tot andere Europese landen die oog in oog met de crisis op de rem gaan staan. Zo wil Italië zijn ontwikkelingshulp halveren, terwijl Ierland 20 procent knipt.

Vandaag komen amper vijf landen hun belofte echt na: Zweden, Luxemburg, Noorwegen, Denemarken en Nederland. En dat terwijl de Oeso-norm van 0,7 procent al in 1969 voor het eerst op papier werd gezet.

De crisis is echter een bijzonder slecht alibi om de 0,7 procent niet te halen of ter discussie te stellen. Het Zuiden wordt immers extra hard getroffen. Volgens de Wereldbank zal er dit jaar 750 miljard dollar minder naar ontwikkelingslanden vloeien. Dat cijfer brengt onder meer de dalende investeringen in kaart en de opdrogende geldstroom die de diaspora terugstort naar het thuisland. Ontwikkelingshulp zit er niet in. Extreme armoede dreigt voor miljoenen mensen. Ook de werkloosheid zal pieken en dat terwijl er geen vangnetten zijn. Het is een bijzonder vruchtbare grond waarin conflictkiemen razendsnel kunnen groeien.

Geen oog voor die dynamieken hebben, kan op termijn - los van het belang van solidariteit - als een boemerang terug in ons gezicht slaan.

Annelien De Greef is redactrice economie.


DS, 05-05-2009

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

België moet zeker niet trots zijn op onze ontwikkelingshulp. In vergelijking met andere landen scoren we blijkbaar niet zo slecht, volgens mij doen we nog veel te weinig als je ziet hoeveel armen er zijn in de wereld. We zijn nu eenmaal een rijk land. Ik vind dan ook dat wij de verplichting hebben om armere landen te helpen.

Ontwikkelingshulp is trouwens in ons eigen belang. Hoe kan je mensen overtuigen om in hun eigen land te blijven als ze daar omkomen van de honger?

Doordat er in de westerse landen veel minder armoede is is het denk ik ook moeilijker om je een beeld te vormen over hoe zulke 3de wereldlanden eruit zien.
Hier kijken wij raar op als er iemand op straat aan het bedelen is maar daar kom je ze elke seconde tegen. De Westerse landen moeten in hun begrotingen is plaats maken voor hulp te verlenen aan 3de landen. We moeten stapje per stapje deze landen helpen zodat ze niet aanhankelijk worden aan ons. Wij kunnen hun alles aanleren wat ze nog niet weten over voeding en medische zorg.

Anouk cornelissen