Hersendode vrouw baart gezonde dochter
Twee dagen nadat ze hersendood was verklaard, is een Britse vrouw bevallen van een gezonde dochter. Dat meldt The Daily Mail.

De zwangere Jayne Soliman (41), een professionele kunstschaatster, werd getroffen door een hersenbloeding. Dokters van het Royal Berkshire Hospital in Reading slaagden er evenwel in haar hart te laten kloppen.

Keizersnede
Ze dienden de vrouw gedurdende 48 uur grote doses steroïden toe om de longen van de foetus te laten groeien. Door middel van een keizersnede werd de baby op de wereld gezet. Het meisje heet Aya Jayne en weegt net geen kilogram.

"Haar ogen zijn niet groter dan een citroenpit en haar handjes hebben de afmeting van mijn trouwring", zegt de dokter die de operatie uitvoerde. "Maar Aya Jayne stelt het opperbest".
www.hln.be, 12-01-2009
____

Allereerst verschrikkelijk dat de moeder de geboorte niet heeft ervaren.
Er wordt weinig informatie over de vader van het kind vrijgegeven, daarbij stel ik mij de vraag hoe hij dit gebeuren ervaart.
Hopelijk heeft het kind geen fysieke of mentale schade opgelopen door de gedwongen en geforceerde behandeling.

__________________
“Waar fundamentele ethische waarden in het geding zijn, moet de godsdienst voor de ethiek wijken.”

Nare situatie...
Ik zou het ook enorm erg vinden, moest ik de geboorte van mijn kind niet kunnen 'meemaken'.
Mijn zus heeft onlangs haar 2e dochter gekregen, deze bevalling gebeurde via een keizersnede... Mijn zus was hiervoor zo bang, dat ze haar tijdens de 'operatie' bijna volledig hebben moeten verdoven, omdat ze voortdurend angstaanvallen kreeg om toch pijn te voelen... Dat is natuurlijk ook geen leuke situatie, zij zou het op dat moment meer hebben geapprecieerd om volledig in slaap te zijn tijdens de operatie.

Dit vind ik maar een vreemde situatie.
Ik zit te denken aan de gezondheid van het kind. Het mag dan nu wel opperbest zijn, maar zal dit in de toekomst ook zo blijven? Als het zo'n klein ' prutsding ' is, kan het dan wel overleven?
Ik hoop voor het meisje dat ze het zal overleven, maar ik heb hier toch wel mijn twijfels over. Er wordt ook niet vermeld hoe oud het baby'tje nu is en dat is toch wel een belangrijke factor op overlevingskansen voor haar.

Ik vraag mij toch af of een kindje van net geen kilogram zo gezond kan zijn?

Anderzijdsis het misschien wel "een medisch wonder". Ik vind het ook raar dat er niets over de vader gezegd wordt. Voor de vrouw is het natuurlijk héél erg dat ze de geboorte niet heeft kunnen meemaken maar hoe is het voor een kind om op te groeien zonder moeder?

Ik sta altijd een beetje perplex als ik dit soort dingen lees. Ik kan vaak niet geloven dat de wetenschap al zo ver staat. Wat toch wel een goede zaak is. Door de kennis van de dokters heeft het kindje nog kans op overleven. Toch wil ik nog even benadrukken dat het voor de familie zeer moeilijk zal zijn. Er is blijdschap om wille van een geboorte, maar het blijft toch grotendeels overschaduwt door de pijnlijke situatie van de moeder. Ik hoop dat het kindje gezond mag blijven, worden.