Koning verleidt Van Rompuy


BRUSSEL - Kamervoorzitter Herman Van Rompuy (CD&V) is zondagavond tot formateur benoemd. Koning Albert trok hem uiteindelijk over de streep. Misschien hebben we voor nieuwjaar een nieuwe regering.


'Indien iedereen zich verantwoordelijk opstelt, moet het mogelijk zijn om voor het einde van dit jaar een regering te hebben,' zo reageerde Open VLD-voorzitter Bart Somers op de aanstelling van kamervoorzitter Herman Van Rompuy tot formateur. Inderdaad, de doorstart kan nu bijzonder snel gaan. Wellicht vervangt CD&V-senator Tony Van Parys Jo Vandeurzen als minister van Justitie en krijgt minister Inge Vervotte er het vicepremierschap bovenop. Dan kan de regering-Van RompuyI uit de startblokken.

De regering-Leterme sneuvelde tien dagen geleden na een principiële discussie over een al dan niet vermeende inbreuk op de scheiding der machten. Daardoor konden minister van Justitie Vandeurzen en premier Leterme niet langer aanblijven. Van een partijpolitieke crisis was evenwel geen sprake. Daarom hoeft over een nieuw regeerakkoord niet meer te worden onderhandeld.

De afgelopen dagen probeerden enkele partijen nog verduidelijkingen te krijgen over bijvoorbeeld het communautaire deel of het asielbeleid. Samen met een mogelijke vervroeging van de federale verkiezingen in juni van volgend jaar, zette dat de deur open naar langdurige onderhandelingen en bijgevolg een verdieping van de crisis. Op het dieptepunt van een zware sociaaleconomische crisis heeft niemand daar echt zin in. De regering heeft niet eens een begroting om volgend jaar te regeren.

Gisteren bracht koninklijk verkenner Wilfried Martens (CD&V) zijn eindverslag naar koning Albert. Wie wordt premier? Dat was de enige vraag waarop Martens na een week onderzoeken nog geen antwoord had. Eerder was hij er wel in geslaagd de vijf regeringspartijen zover te krijgen dat ze voor een doorstart gaan en zullen proberen de legislatuur uit te doen tot de federale verkiezingen van 2011.

De coalitiepartners kregen Martens het voorbije weekend nagenoeg niet meer te horen. De verkenner had vooral in zijn eigen partij werk. Niemand binnen CD&V, ook Martens niet, was er immers in geslaagd Herman Van Rompuy te overtuigen om de leiding van een nieuwe regering op zich te nemen.

Martens hoopte bij het buiten rijden dat alle betrokkenen 'hun verantwoordelijkheid' zouden opnemen. Wat later ontving Albert Van Rompuy in audiëntie. Na een uurtje aanvaardde die de formatieopdracht.

De minister van Staat bevindt zich al enkele jaren niet meer in het centrum van macht. In plaats van in de regering-Leterme I te stappen, verkoos hij de functie van kamervoorzitter. Na het vertrek van Yves Leterme en Jo Vandeurzen bleef hij als enige kandidaat-premier binnen CD&V over. Had hij geweigerd, dan was het voor de christendemocraten heel moeilijk geworden om de Wetstraat 16 nog te blijven claimen.


Blog DS, 29-12-2008 (Bart Brinckman)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Niemand wil premier worden


In alle landen ter wereld staan politici te dringen om premier of president te worden. In België wil niemand die rotbaan.


De vier andere regeringspartijen wilden hun leiders niet slachtofferen. CD&V moest dat maar blijven doen. Maar ook daar wou niemand en was het dagenlang touwtrekken wie het 'moest doen'. Jean-Luc Dehaene was in de zomer van 2007 al tot het besluit gekomen dat hij met deze generatie politici niet kon regeren. Kris Peeters zag dat die job zijn voorganger, Yves Leterme, zijn fysieke en electorale gezondheid heeft gekost. Herman van Rompuy wou evenmin, want hij is slim. Maar hij had het minst formele argumenten en daarom brak zijn verzet toen CD&V en verkenner Wilfried Martens koning Albert zelf op hem afstuurden als ultiem pressiemiddel.

Zaterdag zei Herman Van Rompuy in De Standaard: het toppunt van politieke moed is politieke zelfmoord. De arme man weet het dus al.

Er is iets mis met België als niemand hier de macht wil. De opdracht van een federale regeringsleider in België ís inderdaad hopeloos.

Ten eerste omdat onze federale regering niet de regering is van één land maar van twee landen die heel anders evolueren, andere noden en visies hebben, en zelfs een andere visie hebben op wat de federale regering moet zijn en doen.

Ten tweede omdat de kiezers de macht binnen die twee deelstaten hopeloos versnipperd hebben. Aan Franstalige zijde zijn er vier partijen, waarvan de twee grootste even groot zijn en elkaar daarom naar het leven staan. Tegelijk zijn ze onmisbaar in de coalitie. Aan Vlaamse zijde zijn er acht partijen waarvan de grootste volgens de jongste peiling amper meer dan 20 procent van de stemmen haalt.

Dit land heeft er bijna een jaar over gedaan om een federale regering te vormen, en eigenlijk is het geen regering maar een krabbenmand waarin iedereen iedereen bevecht en over niets eensgezindheid bestaat.

Van Rompuy moet die regering 'herstellen'...

Zijn eerste opdracht is al onmogelijk: een regering vormen waarin de MR haar kopman Didier Reynders onmisbaar vindt en de PS die onaanvaardbaar vindt omdat zij hem genadeloos gaat afmaken in de parlementaire onderzoekscommissie over Fortis-gate.

Als Van Rompuy zijn zelfmoord wil uitstellen, legt hij het best zo weinig mogelijk op zijn bord: de uitvoering van het interprofessioneel akkoord en het relanceplan, het budget weer op orde brengen, de bankencrisis proberen te managen en de pensioenen betalen.

Al de rest, ook de staatshervorming, laat hij het best over aan de deelstaten. Aan een onmogelijk te besturen niveau geef je geen zware verantwoordelijkheden. Voor de rest kan hij de les van de regering-DehaeneI het best toepassen: zorg dat niemand iets van je verwacht, misschien wordt het dan toch nog iets.


DS, 29-12-2008 (Guy Tegenbos)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

De nieuwe formateur doorstaat zonder kleerscheuren de krantencommentaren die mild zijn voor de oudgediende van de Vlaamse christendemocraten.

Het Nieuwsblad

'Koning trekt Van Rompuy over de streep' kopt Het Nieuwsblad. In het editoriaal doet Frans De Smet de zoektocht binnen CD&V naar een bewoner van de Wetstraat 16 uit de doeken. 'Het was uiteindelijk koning Albert II die hem over de streep trok en hem tot formateur benoemde. Oef. Want anders was de deconfiture van CD&V compleet.'

Het Laatste Nieuws

'Formateur tegen wil en dank' kopt Het Laatste Nieuws. Dezelfde teneur valt te lezen in het editoriaal van Luc Van der Kelen: '...wat kan een minister van staat dan anders doen dan ja te zeggen, zoals Guy Verhofstadt ja zei toen hij een voor hem tegennatuurlijke coalitie op weg moest helpen?', luidt het. Van Rompuy mankeert de dadendrang en werkkracht van een Verhofstadt of Dehaene, maar zijn ervaring en het feit dat hij minder gevoelig is voor 'emotie, machtsverlangen of mediageilheid' zijn een 'onmiskenbaar voordeel'. Tot slot, Van Rompuy kan compromissen sluiten, 'zelfs met Joëlle Milquet'.

De Morgen

De Morgen opent soberder en kopt dat Van Rompuy een regering tot 2011 moet vormen. In het commentaarstuk wijst Walter Pauli op de leeftijd van de oude CD&V-garde die opnieuw komt bovendrijven. 'Van Rompuy is 61, Dehaene 68, Martens 72. Hun namen prijkten eind jaren zeventig al in het telefoonboekje van Hugo De Ridder. De wijze waarop Van Rompuy zijn premierschap zal invullen, wordt bepalend voor de directe toekomst van de christendemocratie', verwijst Pauli naar de komende verkiezingen. Tot slot ziet hij een paralel tussen Van Rompuy en voormalig Rode Duivel en bondscoach Wilfried Van Moer.

Gazet Van Antwerpen

Gazet Van Antwerpen kopt dat de formateur 'het land moet redden'. Dirk Castrel benadrukt dat Van Rompuy geen keuze had. Als hij niet toehapte voor de job, dan was CD&V de zestien kwijt en 'zouden de fracties revolteren'. Maar ook hij 'loopt het risico binnen enkele maanden opgebrand te worden'.

Belang van Limburg

Het Belang van Limburg meldt feitelijk 'Herman Van Rompuy nieuwe eerste minister' op de één. Eric Donckier overloopt de knelpunten van zijn nakende premierschap en besluit dat zijn reputatie van staatsman het risico loopt geschonden te worden, een 'persoonlijk risico'.

De Tijd

In het online commentaar van De Tijd zegt Bart Haeck tot slot dat Van Rompuy de juiste man op de juiste plaats lijkt om een nieuwe regering te vormen. 'Een buitenstaander dus, maar toch iemand met kennis van zaken, die ook tot de grootste partij van de meerderheid behoort en toch enigszins boven de mêlée staat', luidt het. Volgens Haeck kan de formateur met zijn 61 jaar ook harder op tafel kloppen omdat hij niet het risico loopt zijn politieke toekomst te verbranden.

29-12

Ik heb respect voor iemand die de situatie probeert op te lossen. Daarom duim ik ook voor Van Rompuy maar ik geloof er niet in. Het land is in mijn ogen te verdeeld. En daarom kan je soms beter uit elkaar gaan. Het is zoals een huwelijk. België was een uithuwelijking tussen Vlaanderen en Wallonië. Het huwelijk heeft lang stand gehouden. Maar als je het niet meer kan opbrengen toegevingen voor elkaar te doen kan je beter scheiden. En scheiding wil niet zeggen dat je elkaar moet haten. Sterker zelf. Je moet de inboedel nog verdelen en dat kan je maar beter als volwassenen doen. Je zal later ook nog veel moeten samenwerken. Zo denk ik dat de beste oplossing voor dit land een splitsing is. Met Vlaanderen en Wallonië als onafhankelijke deelstaten in een Verenigd Europa. Mat Brussel als hoofdstad van onze Unie. Maar ik besef ook wel dat ik het allemaal te simplistisch voorstel. Een oplossing vinden en uit deze cirsis komen zal al moeilijk genoeg zijn. Misschien is het momenteel niet belangrijk wat de oplossing is.... Als er al een komt mogen we blij zijn....

Het gaat nu heus niet meer om de communautaire agenda. Wie dat belangrijker vindt dan onze huidige sociale situatie vind ik goed gek. Volgend jaar gaan er 20 000 jobs verloren in onze Belgische economie, de economie valt weg in een recessie en de koopkracht daalt verder. De prijzen van voedsel en energie stijgen, en nog blijven de liberale ministers weigeren om maximumprijzen op te stellen. Er moet dringend werk worden gemaakt van sociaal-economische maatregelen om onze economie en onszelf de crisis door te krijgen. Dat is dus wat ik verwacht van Van Rompuy I: consistentie, doorzettingsvermogen en sociale maatregelen.

Jeroen, ik weet niet waar jij dit vandaan haalt, maar de regering is niet gestruikeld over het communautaire luik, hé? Ze hebben het daar heel moeilijk mee gehad en uiteindelijk hebben ze het vakkundig doorgespeeld aan de gewesten en die werken daar hard aan. Van Rompuy is trouwens niet de persoon die verdeeldheid tussen Vlaanderen en Wallonië opwekt, integendeel. Hij is een gerespecteerd man in beide landsdelen!



Je hebt gelijk dat het communautaire meer naar de achtergrond gedrukt wordt door de huidige economische situatie. Toch zou ik niet stellen dat het één belangrijker is dan het andere. De Vlaamse partijen ijveren voor meer autonomie juist inzake werk en belasting voor particulieren en bedrijven. Dat zijn dingen die economisch een grote rol spelen. Maar dat er signaalmaatregelen moeten komen, die los staan van dat communautaire, is zeker waar omdat je de staatshervorming uiteraard niet zo snel kan uitwerken.

__________________

De regering is inderdaad niet gestruikeld over het communautaire... Maar de regering stond alles behalve stabiel... De regering stond al onder zware druk. Ook als er geen crisis betreffende het financiële en het economische was... Onze regering was al een kunstmatig bijeenraapsel dat het communautaire meer en meer naar achteren schuifde en geloofwaardigheid verloor. Als je zo zwak staat dan is ook bij de minste 'tik' een val het gevolg... Als we een sterke regering hadden gehad dan had deze volgens mij dit schandaal overleeft. Scheiding der machten is een belangrijk iets en daar mag je niet aan raken. Maar eigenlijk had enkel Leterme moeten opstappen...

Naar mijn mening zouden Vlaanderen en Wallonië onafhankelijk sterker en efficiënter zijn. Ik denk dat dit spelletje al veel geld gekost heeft en nog veel geld zal kosten. De burger is hier het slachtoffer van. En met een sterke regering had dit mijn inziens een pak minder moeten kosten.

Dat er weinig vertrouwen was binnen onze ex-regering, dat kan ik uiteraard niet tegenspreken. Dat dit het gevolg was van het communautaire gekibbel bij het begin van hun regeerperiode, daar heb je grotendeels gelijk in. Maar de reden daarvan is volgens mij vooral dat Leterme door zijn uitspraken bij de kiescampagne en zijn 800 000 stemmen niet in staat was om zijn functie als premier waar te maken. De functie van premier houdt namelijk in bemiddelen tussen de partijen en zo samen tot een akkoord komen.
Of dat de huidige verdeling van ons land daar dan voor zoveel tussen zit, dat zou ik niet zeggen.

Voor het overige ben ik het gewoon fundamenteel oneens met jou dat Vlaanderen en Wallonië sterker zouden zijn alleen. Maar dat is een overtuigingskwestie, dus daar valt niet echt over te discussiëren, denk ik.

Globaal gezien denk ik ook dat het in de wereld van vandaag weinig voordelen heeft om kleiner en kleiner te worden.

__________________