Een goede huilbui kan flink opluchten, luidt het cliché. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat dat werkelijk ook zo is. Ademhaling en sociale steun spelen daarbij een belangijke rol.

Onderzoekers van de Universiteit van het Nederlandse Tilburg en psychologen van de University of South Florida ondervraagden drieduizend mensen over hun laatste huilbui. Hun bevindingen verschijnen in het tijdschrift Current Directions in Psychological Science.

De meeste respondenten voelden zich na de huilbui beter, vooral dan zij die steun kreeg van de omgeving. Een derde merkte na de tranen geen verschil en een tiende voelde zich slechter.

De uitkomst van het onderzoek verschilt van voorgaande onderzoeken, waarbij mensen in een laboratorium werden onderzocht. De proefpersonen voelden zich na het huilen vaker ongelukkiger.

Mogelijk was het resultaat in eerdere studies anders omdat de respondenten zich geneerden, ze werden in het labo namelijk gefilmd. Na het wenen voelden ze zich wel kalmer, omdat ze langzamer ademhaalden. Dat effect werkte langer door dan onplezierige gevoelens.

Ondanks dat de meeste mensen huilen als positief ervaren, blijven er wel persoonlijke verschillen, meldt het onderzoek van Tilburg en South Florida. Mensen met een angst- of stemmingsstoornis ervoeren geen gunstige effecten van een huilbui.

bron: www.standaard.be

Ik denk dat het huilen op zich niet zo 'verlossend' is, maar ik denk dat het eigenlijk voornamelijk 'verlossend' werkt als je tegen iemand kunt huilen.
Bij mij is dit toch zo.
Als ik om iets moet huilen en ik ben alleen, dan zal ik er niet echt 'beter' worden, maar als er iemand is waarbij ik kan uithuilen, dan voel ik me daarna wel beter.
Dus ik denk dat het alleen beter is als er nog mensen rondom jou je proberen te troosten.