Ik zoek een boek waarin uitgelegd wordt WAT het Vlaams Blok JUIST van plan is indien ze (meer) macht krijgen in ons landje...

Er zullen wel meerdere boeken bestaan die aan mijn brede omschrijving voldoen, maar ik zoek uiteraard het meerst recente.

Iemand een idee?
Alvast bedankt!

__________________

Ijdele hoop: dat vind je toch niet...
Reden: met de veroordeling voor racisme door het Hof van Beroep in Gent en de zeer wel mogelijke bevestiging daarvan door Cassatie in oktober, is het Blok wel zo slim om zich momenteel gedeisd te houden.

Zich zwaar gaan profileren of zelfs compromitteren met 'harde' beleidsmaatregelen zou er namelijk (sneller) toe kunnen leiden dat het Blok kan fluiten naar zijn overheidssubsidies - als ik me niet vergis: om en bij de 1,5 euro per behaalde stem... reken maar uit!

Daarbij is het bij de laatste verkiezingen al gebleken dat ze zich meer en meer 'salonfähig' proberen voor te doen, en wel onder het motto: 'Elke streek vergt een andere techniek'... Vandaar dat Blokpoliticus B. Stevenheydens uit het Waasland op zijn website doodleuk kan poseren in een shirt van SK Beveren, nota bene een ploeg die het ganse seizoen met tien Ivorianen aan de aftrap staat. Of voormadam 'Morelleke Forelleke' - dochter van een van de grote (voormalige) bazen van Alcatel-Antwerpen - die speciaal naar de top van het Blok is 'gepistonneerd' om een afgeborsteld Blokprogramma te lanceren, ontdaan van alle scherpe kantjes...

Zo probeert men garen te spinnen bij al wat ook maar enigszins moeilijk, lastig en vervelend is. Nog een voorbeeld uit de reportage 'Waaske Zoete' van deze week in Knack bij monde van burgemeester Freddy Willockx van Sint-Niklaas:
"Maar zelfs een goed beleid voeren is geen garantie meer om het succes van het Blok in te dammen (...): Sint-Niklaas ligt momenteel helemaal open. Die openbare werken waren absoluut noodzakelijk. Vooraf sprak het Blok zich niet uit voor of tegen. Maar nu de werken bezig zijn, proberen ze de middenstand wel tegen ons op te zetten. En straks gaan ze misschien nog met de pluimen lopen (zucht)".

In het najaar - zo heeft het compleet ademocratisch samengestelde partijbestuur deze week beslist - zullen we horen wat het 'Vlaams Blok-plus' of iets dergelijks dan wel moet inhouden... Vermoedelijk een afzwakken van het befaamde zeventigpuntenprogramma van weleer, om zo het statuut van 'aanvaardbare gesprekspartner' te kunnen verwerven voor de overige Vlaamse partijen. Om dan vervolgens naar het voorbeeld van bv. Vitrolles & Orange in Frankrijk een beleid te gaan voeren van 'self-fulfilling prophecies': trek alle subsidies weg van uit die sociale wijk met migranten, constateer vervolgens dat de buurt helemaal een puinhoop wordt, en wijs vervolgens nog veel meer dan voorheen de migranten met de vinger... Of ban alle 'multicul'-boeken - zoals zij dat noemen - beetje bij beetje uit de stadsbibliotheek om voorrang te geven aan de eigen volksdanscultuur...

En dan zijn er natuurlijk nog hun klassieke 'truken van de foor' zoals vandaag nog vermeld in De Standaard:
Niettemin blijft de vraag of politici ondanks alles staan te springen om met deze rechts-conservatieve partij in zee te gaan. Dan gaat het niet over het programma, maar wel over mensen. Een coalitie vormen impliceert vertrouwen. Dat moet je verdienen. Yves Leterme kan het beamen. De CD&V-informateur is nog niet bekomen van zijn eerste gesprek met het Blok. Niet alleen bleken de Blok-verantwoordelijken maar weinig vertrouwd te zijn met de concrete dossiers. Achteraf vertelden ze voor de camera's net het omgekeerde van wat ze binnenskamers aan de informateur hadden gezegd. Naast haar statuten en haar programma zal de partij dus ook haar zeden moeten ,,opkuisen''(24/06/2004 Bart Brinckman)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik heb ondertussen de schrijver gevonden... stond in de HUMO, zijn naam is Mark Spruyt ofzo( ondertussen al weer half vergeten). Kent iemand deze man of een van zijn publicaties?

Ik heb tot nog toe geen boek van deze meneer gevonden, had graag wat vakantielectuur maar ik zal tevreden moeten zijn met Bob Mendez en Roald Dahl...

__________________

Speciaal vermeld omdat het vorige boek van deze auteur: 'Eigen schuld eerst' wellicht een deel van de eerder gestelde vraag van Marie kan beantwoorden...



Filip Rogiers observeerde de Vlamingen - Daarbuiten, in de Dorpsstraat

© Michiel Hendryckx


De Vlamingen, wie zijn ze? Wat doen ze? Wat drijft hen? Filip Rogiers liet de waan van de dag achter zich en trok door Vlaanderen op zoek naar 'echte' mensen.


VERZURING, gat in de haag, kloof met de burger. Aan clichés geen gebrek. Ze passen in een woordenvloed die even warrig en omvangrijk is als het raadsel waarnaar hij verwijst: waarom is de Vlaming zo gramstorig? En daaronder sluimert altijd de vraag: hoe kon het vermaledijde Vlaams Blok vandaag virtueel de grootste Vlaamse partij worden? Het ontbreekt niet aan theorieën, maar al die vermeende wijsheid leverde nog altijd geen praktische remedie tegen extreem-rechts op. Wat is er dan in Vlaanderen aan de hand? Voor Filip Rogiers, journalist bij de krant De Morgen, geldt het motto van de FBI-agenten Mulder en Scully uit de tv-serie The X-files: ,,The truth is out there'', de waarheid ligt daarbuiten. Daarbuiten is in dit geval, met nog maar eens een populair cliché, in ,,de Dorpsstraat''. Volgens de hedendaagse volkswijsheid staren politici, technocraten of journalisten zich blind op de navel van de Wetstraat. Ze rennen er rond onder een stolp, in de waan dat elders niets van belang gebeurt. Terwijl het eigenlijk net omgekeerd zou moeten zijn, omdat het ,,echte'' leven zich daarbuiten afspeelt, bij ,,de mensen'' in de Dorpsstraat.

Filip Rogiers ging ,,daarbuiten'' kijken en schreef er het boek Buurtpatrouille over, een relaas van maandenlange observaties en gesprekken in min of meer willekeurige dorpjes en steden in Vlaanderen. In die willekeur schuilt al iets wanhopigs, want het ontbreekt Rogiers aan een doelgericht plan of een consequent volgehouden methode. Toch valt het resultaat mee; Rogiers is een begenadigd observator, die zijn bevindingen ook onderhoudend kan opschrijven. Maar of het allemaal veel zegt over ,,hoe Vlaanderen aan een nieuwe eeuw begint'', zoals de ondertitel beweert, is allerminst duidelijk. Het valt nog te bezien of dit boek een andere interpretatie geeft aan de statistieken en of het sociologische inzichten bijstelt. ,,De mensen'' zijn immers onderling zeer verschillend, van vereenzaamde gepensioneerden die zich gelaten schikken in hun marginalisering, tot patsers die zich als gewone mensen vermommen om politieke faveurs op te eisen. Ook als Rogiers beweert ,,de ware toedracht'' te beschrijven, kan zijn waarheid alleen indirect zijn. Laat dit alvast een les uit het boek zijn: ,,de'' mensen bestaan niet.

FILIP Rogiers benadrukt vaak de complexiteit van wat hij waarneemt, en dat niets eenvoudig of vanzelfsprekend is. Neem nu de belbus, een wonder dat veel mensen op het platteland uit hun isolement heeft gehaald. Tegelijk zien burgemeesters ze als een voorwendsel om publieke voorzieningen in afgelegen deelgemeenten af te schaffen, want kan het volk niet met de belbus in de centrumgemeente naar de post of de bibliotheek of de apotheker komen?Buurtpatrouille is een belangrijk boek, omdat het glimpen toont van de kwalen waar Vlaanderen (en vast niet alleen Vlaanderen) aan lijdt. Er heerst veel stress en onwennigheid tegenover de snelle maatschappelijke veranderingen, de overheid is onverschillig en niet zorgzaam genoeg, de mensen lijden onder de ongelijkheid in zowel geld als macht, het frustreert hen dat ze te weinig gehoor krijgen en ze voelen zich de gevangene van ongrijpbare structuren. In die zin is het succes van het Zwart Blok minder een probleem dan een symptoom van een veel bredere malaise. De consequenties van dat inzicht zijn gigantisch.


29/07/2004 MARC REYNEBEAU

©Copyright De Standaard

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB