Na de nachtvluchten, de tienvaksring


Het Start-mobiliteitsplan voor de luchthavenregio begint stilaan vorm te krijgen. Eén van de doelstellingen: het verbeteren van de leefbaarheid van de luchthavenregio. En wat krijgen de bewoners cadeau? Een ringweg met tien rijvakken (DS 14 juli).


Resultaat van 300.000.000 euro (!) belastingsgeld: files gegarandeerd. Pendelaars vullen de nieuwe capaciteit eenvoudigweg op. Wie herinnert er zich nog de E40 Leuven-Sterrebeek met drie rijstroken? Toen waren er files. Nu liggen er vier rijstroken, en wat zien we? Nog steeds files. Het voorbeeld toont aan dat het aanbod de mobiliteitsvraag bepaalt, en niet andersom.

De extra auto's moeten bovendien nog ergens een overvolle afrit nemen, met de onvermijdelijke overlast voor de buurtbewoners. Ten slotte moeten die dingen nog ergens geparkeerd worden. Laat de betonmolens maar komen. Meer beton betekent ook meer wateroverlast. Die neemt de rand er ook wel bij. Daarbij komen duizenden tonnen extra broeikasgassen, fijn stof, verkeersdoden, en de cocktail is volledig.

De boodschap is duidelijk: dit plan deugt niet. Zeker als men weet dat zwakke weggebruikers in de rand nog altijd het onderspit moeten delven tegenover koning auto. Te vaak nog ontbreekt er fatsoenlijke fietsinfrastructuur, te vaak nog worden jonge fietsers aan hun lot overgelaten, te vaak nog blijft gevaarlijk rijgedrag onbestraft. De allerkleinsten onder ons slagen er nu al met moeite in om drukke verkeerssituaties correct in te schatten. Die extra auto's kunnen ze dus missen als kiespijn.

Bijna alle verkeerseconomen zijn het er over eens: structurele files verdwijnen enkel als er een kostprijs tegenover staat. Rekeningrijden en/of een spitsheffing dus. Extra asfalt werkt niet. Nog niet overtuigd? Kom naar de luchthaven (hopelijk filevrij) en neem een vlucht naar Los Angeles: een derde van de oppervlakte van die stad is ondertussen (autosnel)weg, een ander derde parkeergelegenheid. De files zijn er - zeker naar Belgische normen - onbeschrijfelijk.

Wetende dat een goed fietspad een slordige 215.000 euro per kilometer kost, kan men 1.400 kilometer nieuwe fietspaden aanleggen met 300 miljoen euro. Dat is meer dan anderhalve keer het aantal autosnelwegkilometers in Vlaanderen.

Naast de fiets kan openbaar vervoer veel pendelaars uit hun fileleed helpen, tenzij die overvolle bus natuurlijk mee in de file staat.

Nabijheid, ten slotte, blijft nog altijd de beste mobiliteitspolitiek. Dichter bij de werkplaats komen wonen dus. Dit vraagt wel een verstandigere urbanisatiepolitiek.

Als er dan toch 300 miljoen te spenderen valt, dan moet het in de eerste plaats op deze domeinen. Kortom: een duurzaam mobiliteitsbeleid, waar onze kinderen nog iets aan hebben, nu én als ze groot zijn.

Kunnen we de bulldozers tegenhouden? Ja, maar er zal meer nodig zijn dan opinieartikels. De(financiële) belangen zijn bijzonder groot: betonbaronnen, autolobby, en vastgoedontwikkelaars hebben veel te winnen bij een uitbreiding van de noorderring. Maar de aanhouder wint. Kijk maar naar het verzet tegen de nachtvluchten. We roepen dan ook op tot frontvorming van het middenveld. Enkel zo maken we een kans om dit lachwekkend project tegenhouden. Informeer u, spreek erover met uw buur, schrijf uw beleidsmakers aan. Wij gaan er in elk geval tegen aan. Wie doet mee?

Wim Depondt (Fietsersbond Zaventem), Yves De Weerdt (Fietsersbond Vilvoorde), Dirk Bauweleers (Fietsersbond Grimbergen), Guido Vanden Wyngaerd (Fietsersbond Jette), Koen van Wonterghem (Fietsersbond Brussel)


DS, 17-07-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB