VN: Meer mensen in stad dan op platteland


Eén memorabel nieuwsfeit in 2007 of 2008 zal de krant niet halen. Voor het eerst in de menselijke geschiedenis zal ergens in dit tijdsbestek meer dan de helft van de wereldbevolking in steden leven.


Dat blijkt uit cijfers die de Verenigde Naties deze maand hebben gepubliceerd. Omdat die cijfers natte-vingerwerk zijn, is het omslag-moment hooguit bij benadering bekend. Sinds de mens zes millennia geleden steden ging bouwen aan de rivieren de Indus, de Eufraat en de Tigris, zijn de stadsontwikkelingen er niet overzichtelijker op geworden.

Of de trek naar de stad goed of slecht is, daarover valt te twisten. De opstellers van de ’2005 Revisie’ zien het van de zonnige zijde. Steden zijn nu eenmaal centra van economische dynamiek, zo heet het in deze jaarlijkse publicatie van het Departement van Economische en Sociale Zaken (Desa) van het VN-secretariaat. En die economische activiteiten trekken werkzoekenden van buiten – goed voor de helft van de groei van de stedelingen, de rest is aanwas door voortplanting. Naast werk vinden ze daar ook vaak betere gezondheidszorg en andere voorzieningen, staat in de Revisie.

Maar in arme landen klagen regeringen juist dat ze de snelle groei van de steden niet kunnen bijhouden. Voorzieningen als drinkwater, riolen, wegen en openbaar vervoer lopen ver achter bij de behoefte.

„We leven in een tijdperk van nooit eerder vertoonde, snelle, onomkeerbare verstedelijking”, zei Anna Tibaijuka, hoofd van de VN-organisatie Habitat onlangs tegen persbureau Reuters. „De snelst groeiende steden liggen in de Derde Wereld. En de snelst groeiende wijken zijn de sloppenwijken.”

’Tikkende tijdbommen’ noemt haar organisatie de sloppenwijken. Daar leven momenteel 1 miljard mensen, een zesde van de wereldbevolking. Anders dan de auteurs van de ’2005 Revisie’, stelt Habitat dat de gelukszoekers in steden vaak slechter afzijn dan de ’achterblijvers’. In de sloppen sterven meer kinderen dan op het platteland.

„Hulporganisaties concentreren zich op het platteland, terwijl juist in de stad de mensen basisbehoeften ontberen als goede huizen, sanitaire voorzieningen, schoon drinkwater, onderwijs en gezondheidszorg”, stelde Tibaijuka bij de presentatie van haar rapport in juni.

Een heel nieuw ’stadsprobleem’ is de opwarming van de aarde. De meeste metropolen liggen aan de kust. Zij groeien het hardst. En achter hun waterkeringen stijgt de zee.


Razendsnelle groei in Derde Wereld

In 1950 leefde één op de tien mensen in de stad. In 2030 zullen dat bijna twee op de drie zijn. In 1950 telde de wereld 86 miljoenensteden. In 2015 zullen dat er 550 zijn, waarvan 36 ’megapolen’, met meer dan 10 miljoen inwoners.

Het industrialiserende Londen van schrijver Charles Dickens verzeven-voudigde haar bevolking in de negentiende eeuw. Kinderspel: Dhaka (Bangladesh) of Kinshasa (Congo) kregen de laatste vijftig jaar veertig keer meer inwoners. ’Dickensiaanse’ sociale toestanden herleven in de 200.000 sloppenwijken. Over 25 jaar zullen de ontwikkelingslanden 4 miljard stedelingen tellen, oftewel 80 procent van de stadsbevolking in de wereld. Zeven van de tien grootste steden ter wereld liggen in 2015 in Azië. Uitzonderingen: Mexico-stad, Sao Paulo en New York .

Meer informatie:

www.unhabitat.org/wuf/2006


Trouw, 14-12-2006

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB