BRUSSEL - Sommige studierichtingen in het secundair tellen één luttele leerling. Is dat nog te verantwoorden? Na de hervorming zou minder dan de helft van het aantal richtingen overblijven.
.
Van onze redacteur

Liefst 343 studierichtingen. Waarvan er verschillende 1, 2 of in ieder geval erg weinig leerlingen tellen (zie tabel). Dat leer je uit de gedetailleerde cijfers van de leerlingenaantallen in het secundair onderwijs, die Vlaams parlementslid Jo De Meyer (CD&V) opvroeg bij de minister van Onderwijs, Pascal Smet (SP.A).

De meeste richtingen zijn er in TSO en BSO. De lage leerlingenaantallen zijn gemiddelden over een graad (twee jaren). Enig voorbehoud is dat het soms om een zevende specialisatiejaar gaat.

Wat treffen we aan: van animatie in de ouderenzorg over gemeenschapsrestauratie en kunststofvormgevingstechnieken tot wiskunde-topsport.

Het heeft veel van een wildgroei. ‘En zelfs al zitten de leerlingen voor heel wat vakken samen met andere richtingen, dan nog: dit is maatschappelijk niet meer te verantwoorden', vindt De Meyer. ‘Is het zinvol een onderscheid te maken tussen ‘textiel en chemische technieken', ‘textielproductietechnieken' en ‘textiel en designtechnieken' als die over heel Vlaanderen in het vijfde jaar maar elf jongeren tellen?'

De deur is opengezet bij de vorige hervorming en er is gretig gebruik van gemaakt door de scholen. Vaak uit concurrentieoverwegingen. Pas sinds het aantreden van deze Vlaamse regering mogen er geen richtingen bijkomen.

Minister Smet erkent dat een grote schoonmaak nodig is: ‘Dit is niet meer houdbaar. Het is een gevolg van de keuzevrijheid die we in ons onderwijs kennen.'

Er staat een grote hervorming van het secundair op stapel en snoeien in het aantal richtingen zal daar deel van uitmaken. Smet denkt dat we met een honderdtal richtingen zeker genoeg hebben. Specifieke technische richtingen zullen worden afgestemd op de (regionale) arbeidsmarkt.

Nijverheidstechnische richtingen hebben goede job-perspectieven, wat niet gezegd kan worden van bijvoorbeeld dierenverzorging of sport.

‘Er mogen richtingen in TSO en BSO zijn met weinig leerlingen, maar dan moeten ze kansen bieden op de arbeidsmarkt en niet naar de werkloosheid leiden', vindt De Meyer.

De CD&V'er wacht liever niet op de grote hervorming om te snoeien. ‘Als we het probleem nu al zien, dan kunnen we het stap voor stap aanpakken.'

Smet volgt hem daarin niet. ‘Je kunt niet hier en daar op wat knopjes drukken. Alles hangt met alles samen. Je moet het in een grote, fundamentele hervorming aanpakken. Niets belet de scholen om nu al zelf te rationaliseren en onderling afspraken te maken.'

De koepels en de vakbonden zullen wellicht pas akkoord gaan met een rationalisatie als de besparing die daaruit voortvloeit, terugkeert naar het secundair onderwijs. ‘Een logische vraag', meent De Meyer.

Minister Smet kan hem terzake geruststellen. ‘Een eventuele besparing zal zeker dienen om andere aspecten van de hervorming te financieren.'

Bron: De Standaard

Mening: Ik begrijp wel dat men het nodig vindt dat er gesnoeid wordt in de hoeveelheid richtingen. Maar langs de andere kant vind ik het wel jammer. Nu kunnen vele jongeren nog hun ideale richting vinden. Zoals bijvoorbeeld twee vriendinnen van mij. Zij hebben namelijk beide dierenzorg gevolgd. En één van de twee meisjes gaat nu ook voortstuderen voor dierenartsassistente. En zij voelt zich enorm gelukkig in deze richting. Ik zou het jammer vinden dat deze richting zou verdwijnen. Maar misschien is het wel een optie om dierenzorg op het niveau van BSO en die van het niveau van TSO samen te voegen.
Dit is misschien wel een optie voor vele richtingen. Er zijn veel richtingen waarbij de leerstof ongeveer overeen komt. Het zou dan volgens mij beter zijn om deze richtingen dan samen te voegen in plaats van ze te laten verdwijnen.
Maar dan vind ik het dan wel niet zo goed dat de leerlingen minder hard worden voorbereid op het uitoefenen van een specifieke job.
Er zijn dus voor- en nadelen verbonden aan het snoeien in de hoeveel onderwijsrichtingen.