Moét u wel liegen als u in de huidige war for talent enige kans wil maken op succes? Het heeft er vaak alle schijn van.

Sollicitanten nemen in hun cv ongegeneerd een loopje met de waarheid, in de hoop dat iemand in hen de langverwachte witte raaf zal zien. Omgekeerd beloven bedrijven kandidaten zonder blikken of blozen de hemel op aarde. Toch zijn arbeidsmarktspecialisten An Bels (Hudson) en Frederik Anseel (King's College London) formeel: op die manier wordt de kloof tussen vraag en aanbod alleen maar groter.

Wie solliciteert, liegt

Duurzame ondernemingsgroei vereist dat op het juiste moment de juiste mensen worden aangetrokken. Maar hoe kan een rekruteerder met zekerheid weten wie van de soms honderden kandidaten de beste garantie biedt op succes? Eén zaak staat als een paal boven water: hij houdt best niet te veel rekening met wat sollicitanten over zichzelf vertellen. Het onderzoeksinstituut Statistic Brain openbaarde in 2015 dat liefst 78% van de cv's misleidende informatie bevat en 53% zelfs flagrante leugens. Volgens het online recruitment platform HireScores.com liegen mensen vooral over verloningen, diploma's, talenkennis, ervaring en de reden van vertrek bij vorige werkgevers. Door creatief om te springen met de begin- en einddata van jobs verzwijgen ze periodes van werkloosheid. Om niet voor een rabiate jobhopper te worden versleten, laten ze kortstondige betrekkingen liefst weg. En ze beweren ten onrechte dat ze leiding hebben gegeven of geven valse referenties op. Maar ze komen daar lang niet allemaal straffeloos mee weg. HR-specialist CareerBuilder viste uit dat 85% van de recruiters al onwaarheden opmerkte. Een op de drie vindt bovendien dat het probleem met het jaar erger wordt. Op veel clementie hoeven betrapte kandidaten in elk geval niet te rekenen: de helft van de bedrijven stuurt hen zonder verpinken de laan uit.

Weg met de witte raaf

De relatie tussen werkgever en werknemer steunt voor een groot deel op wederzijds vertrouwen. Dat bedrijven de verklaringen van sollicitanten met een stevige korrel zout moeten nemen, is dus een serieus probleem. Al kijken veel rekruteerders best ook eens in eigen boezem. Als je vacaturetekst neerkomt op een ellenlange lijst van haast onmogelijke eisen, hoeft het niet te verbazen dat mensen zich naar binnen proberen te bluffen.

Neen, een succesvolle aanwervingsprocedure start bij voorkeur met een waarheidsgetrouwe jobomschrijving. Als een pak meer kandidaten zich in de gevraagde vaardigheden herkennen, nemen de kansen op een geslaagde match aanzienlijk toe. Maar ook dan gaat het allemaal niet vanzelf, getuigt An Bels, Director Recruitment & Selection bij hr-consultancy bureau Hudson. "Het is logisch dat veel klanten hopen dat wij vlot de spreekwoordelijke witte raaf voor hen zullen vinden. Je weet wel: die ene kandidaat die over zoveel parate kennis en relevante ervaring beschikt dat hij meteen op volle kracht kan meedraaien. Helaas is perfectie meestal niet van deze wereld. Geregeld komen wij tot de conclusie dat het noodzakelijk is om het gezochte profiel op een aantal criteria te verbreden. Doorgaans komen we dan uit bij een kandidaat die hier en daar nog wel een ontwikkelingspuntje heeft. Maar dat hoeft geen probleem te zijn. Het is vooral belangrijk dat de drie partijen - werkgever, werknemer en wijzelf - een goed gevoel hebben bij de overeenkomst en het partnership. Dat weegt in de finale beslissing even zwaar door als de naakte facts & figures uit het cv. Als die klik er niet is, begin je er beter niet aan. Niemand wordt beter van een mismatch. Als de nieuwe medewerker relatief snel na zijn aanwerving alweer teleurgesteld afhaakt, wordt dit een verhaal met alleen maar verliezers. Daarom heeft het geen enkele zin om een job aantrekkelijker voor te stellen dan hij eigenlijk is."

De Morgen, 16/02/2018
https://www.demorgen.be/economie/so...iegen-b23bbdce/


Eigen mening:
Ik verbaas me dat dit artikel "een loopje met de waarheid nemen" als een nieuw fenomeen beschouwt. In een maatschappij waar iedereen zich beter voordoet dan in werkelijkheid (denk maar aan sociale media), zou dit toch niemand mogen verbazen. We zijn constant bezig met het verbloemen van de waarheid. Is het dan zo opvallend dat er mensen ook liegen en de waarheid verbloemen als er geld bij betrokken is? Ik denk dat een sollicitatie de beste kant van de kandidaat vraagt. Toch vrij logisch dat mensen zich verkopen als de ideale persoon? Toch heeft dit artikel een goed punt. De werknemer moet rekening houden dat mensen niet meteen in hun bedrijf kunnen meedraaien. Stel realistischer beschrijvingen voor en de mensen zullen ook meer waarheidsgetrouw antwoorden. Al vanaf het middelbaar wordt er aangegeven dat een cv zo goed mogelijk bij het bedrijf moet aansluiten. Als het bedrijf onrealistische omschrijvingen maakt, gaan sollicitanten hier ook op inspelen met hun cv. We zitten nog steeds in een economie waar het vechten is om meer geld te verdienen. Mensen gaan zich dan ook steeds beter voordoen dan in werkelijkheid. Liegen is misschien een stap te ver, maar soms is de grens zo onduidelijk. Wat zou je zelf doen voor jouw droomjob?