'Nu is Fabiola thuis, bij God en haar echtgenoot'


Een geëmotioneerde koningin Mathilde in de kathedraal naast koning Filip en haar dochter Eleonore. Foto: Reuters Vorige afbeelding 1 van 9 Volgende afbeelding
De koninklijke familie, Europese royals en ook gewone burgers namen deze ochtend afscheid van koningin Fabiola in de Brusselse Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal. 'Nu is Fabiola thuis, bij God en haar echtgenoot Boudewijn', zei monseigneur Godfried Danneels. Ook enkele achternichtjes en -neven spraken de kerk toe. Ook de plechtigheid in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Laken is afgelopen.
De weduwe van koning Boudewijn is vorige week vrijdag op 86-jarige leeftijd overleden. Vanochtend werd een twee uur durende afscheidsplechtigheid gehouden in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal. Rond 10 uur werd de kist van koningin Fabiola de kathedraal binnengedragen door de karabiniers-grenadiers uit Leopoldsburg. De voltallige koninklijke familie, gekleed in zwarte en grijze rouwkledij, begeleidde de kist.

Sober en eenvoudig. Zo had koningin Fabiola het zelf vooraf al geregeld. Ondanks de aanwezigheid van tal van binnen- en buitenlandse royals en prominenten bleef de begrafenisplechtigheid eenvoudig, met vooral veel ruimte voor gebed en klassieke muziek.

Als teken van eenvoud en ook op verzoek van de overleden koningin zelf werd de kist - gedrapeerd met een Belgische driekleur - op de grond gezet en niet op een verhoogje zoals de gewoonte is.

Na een welkomstwoord van aartsbisschop André-Joseph Leonard nam monseigneur Godfried Danneels het woord. Hij benadrukte het belang van het diepe geloof in het leven van Fabiola en haar band met wijlen koning Boudewijn. 'Nu is Fabiola thuis, bij God en haar echtgenoot Boudewijn', zei hij. 'Fabiola’s geloof rijpte als een druiventros in de zon van de herfst', aldus Danneels. 'Ze verlangde naar God te gaan. Ze leefde alsof ze al toegang had tot de wereld van God en zijn heiligen. De dood was voor haar geen einde, maar een doorgang.'

Kroonprinses Elisabeth eert 'tante Fabiola'
Na de homilie spraken onder meer kroonprinses Elisabeth, prins Gabriël, prins Amedeo en prinses Louise voorbeden uit. 'Oom Boudewijn en tante Fabiola zochten onophoudelijk naar vrede door altijd en overal iedereen te ontmoeten', zei Elisabeth. Ze sprak in het Nederlands en het Frans. Prins Gabriël verzocht dan weer om 'troost in onze beproevingen'.

Daarna was het de beurt aan prins Amedeo, zoon van prinses Astrid en prins Lorenz. 'Geef geliefden de kracht', zei hij. Prinses Louise, dochter van prins Laurent en prinses Claire, nam het woord in het Engels. Een Spaanse nicht van Fabiola gaf het slotwoord.

Ook verschillende leden van buitenlandse koningshuizen, onder wie prins Guillaume van Luxemburg, zeiden kort iets over Fabiola. Tussendoor klonk orgelmuziek en zang, onder andere van Bach en Mozart.

Als muziek had Fabiola zelf vooral gekozen voor klassieke muziek van componisten als Bach, Mozart, Schubert en Fauré, waarbij de Brusselse José Van Dam en sopraan Sophie Karthäuser de zangpartijen voor hun rekening namen. Er was ook een opvallend vrolijk Spaans nummer van het Spaans-Vilvoordse koor Coro Rociero, waarbij de castagnetten door de kathedraal kletterden.

Nadien volgde Will Tura met het lied 'Hoop doet leven', dat hij ook zong bij de begrafenis van koning Boudewijn in 1993. Tijdens het lied moest koning Filip zijn tranen bedwingen. José Van Dam sloot af met 'L’Homme de la Mancha', wat Fabiola graag hoorde in de versie van Jacques Brel.

Geen Britse royal
De Nederlands prinses Beatrix, de Spaanse koning Juan Carlos en zijn vrouw Sofia waren aanwezig, net als koning Carl Gustaf en zijn vrouw Silvia van Zweden. Voor het Groothertogdom Luxemburg waren naast groothertog Hendrik en zijn vrouw, groothertogin Maria Teresa ook groothertog Jan - de schoonbroer van koningin Fabiola - prins Willem en nog andere leden van de familie aanwezig. Opvallend is dat er niemand van het Britse koningshuis was. Er is enkel een ambassadeur gestuurd.

Wel woonden de Japanse keizerin Michiko, de Thaise prinses Sirindhom en de Marokkaanse prins Moulay Rachid de plechtigheid in de Brusselse kathedraal bij. En ook keizerin Phara Diba van Iran waren aanwezig op de plechtigheid.

Naast alle prominenten woonden ook zo'n 200 gewone burgers de plechtigheid bij. In totaal hadden zo'n 5.000 mensen een aanvraag ingediend om de begrafenis te volgen. 'Zeg altijd JA aan God', dat zijn de laatste woorden van koningin Fabiola op haar rouwkaartje.

Tweede ceremonie
Na de plechtigheid in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal werd het stoffelijk overschot van Fabiola overgebracht naar de kerk van Laken, de parochie van de overleden koningin. Daar vond nog een tweede, korte, religieuze ceremonie plaats. Deze ceremonie werd bijgewoond door een beperkte delegatie binnen- en buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders. Ook de kinderen van koning Filip en ook prins Laurent en zijn gezin waren er niet meer bij.

Onder meer paleismedewerkers komen aan het woord. Ze noemden de overleden koningin 'nederig en liefdevol'. 'Er ging geen dag voorbij zonder dat ze zich ergens voor excuseerde', klonk het. 'We hebben geen bazin in haar gekend. Ze dacht steeds dat de andere meer verdiende.'

En nog: 'U bedankte ons steeds voor elke kleinigheid, ook al was het ons werk. We mochten proeven van uw niet afnemende creativiteit waardoor geen enkele werkdag hetzelfde was. We zijn oh zo dankbaar dat we voor u hebben mogen werken. Duizend maal dank.'

In de kerk bevindt zich de koninklijke crypte waar koning Boudewijn ligt. Fabiola de Mora y Arágon zal worden bijgezet in die koninklijke crypte. Voorlopig is de crypte niet publiek toegankelijk, maar in de loop van volgend jaar zal de site wel opnieuw opengsteld worden. Daarna trok de koninklijke familie zich dan terug in het kasteel van Laken, waar nog een koffietafel plaatsvindt.

Bron: De Standaard (12/12/2014)
http://www.standaard.be/cnt/dmf20141212_01425446

Mijn mening: Ik vind het niet meer dan normaal dat er voor Koningin Fabiola een plechtigheid gehouden wordt. Ze was een zeer lieve vrouw, dit kan ik zeggen aangezien ik haar één keer ontmoet heb. Ik vind het ook zeer mooi dat ze beslist hebben dat iedereen haar nog een laatste keer mocht komen groeten. Een simpele en eenvoudige begrafenis, dat is wat ze vroeg. Ik heb een deel van de afscheidsplechtigheid gezien op de televisie en ik moet zeggen dat ik het inderdaad een redelijk simpele ceremonie vond. Ik vind het zeer mooi dat ze het ook gedaan hebben en ik vind dat ze zo laten zien dat het niet altijd veel moet kosten om er iets moois van te maken.