In een filmpje dat circuleert op internet vertelt de Belgische Syriëstrijder Abou Omar Al-Belgiki vanuit de loopgraven over zijn leven als jihadist. ‘Die sniper probeert me al een uur te raken, maar hij zal me niet krijgen.’
'Het filmpje werd vorige week donderdag openbaar gemaakt, maar waar en wanneer het precies is opgenomen, is niet duidelijk', zegt Montasser Al De'emeh, wetenschappelijk onderzoeker aan de KU Leuven en doctorandus aan de UA die onderzoek doet naar Belgische jihadisten.

Abou Omar Al-Belgiki is afkomstig uit Molenbeek. Op de beelden zie je de jongeman zitten in een loopgraaf, en op de achtergrond hoor je geweerschoten. ‘Ze komen met tanks, zwaar geschut en veel manschappen op ons af’, vertelt hij in het Frans. ‘Wij staan met vijftig man tegenover hen. De meesten dragen kalasjnikovs, sommigen RPG’s (granaatwerpers, red.) of PKC’s (Russisch machinegeweer, red).’

‘Al een uur lang probeert een sniper mij te raken’, vertelt de man verderop in het filmpje. ‘Maar hij zal me niet raken, want dat is de wil van Allah. En als hij me toch raakt, zal dat de wil van Allah zijn, en zal ik tevreden zijn.’

‘Zeker, het is geen plezier om bloed te vergieten, alhoewel het leuk is om af en toe bloed van ongelovigen te zien vloeien. Want wij zijn opgegroeid met beelden op televisie en in films, waarin het telkens de Moslims zijn die sterven.’

Bron: De Standaard 31/03/14
http://www.standaard.be/cnt/dmf20140331_01048549

Mening: Ik begrijp soms niet waar ze de zieke woorden kunnen halen zoals 'het is geen plezier om bloed te vergieten, alhoewel het leuk is om af en toe bloed van ongelovigen te zien vloeien'. Ik begrijp dat iedereen zijn eigen geloof heeft, maar waarom moeten er zulke woorden vallen? En het blijft niet enkel bij woorden. Jammer dat er 'Belgische Syriëstrijders' bestaan. Waarom moeten ze daar gaan vechten? Omdat hun geloof dit vraagt? Het is moeilijk om een mening te geven over dit artikel, omdat ik hierbij ook niemand tegen de kar wil rijden. Jammer vind ik wel dat we niet kunnen leven als 'mens' in deze maatschappij, maar enkel als schepsel van een geloof. Zo blijkt in sommige gevallen toch.