Door ongeoorloofde technieken onderschat de regering Michel het begrotingstekort met zo’n 2 miljard euro. Dat besluit de Europese Commissie.

De Europese Commissie betwijfelt, zoals bekend, of België de Europese begrotingsdoelstellingen voor 2018 haalt (DS 23 november). Nu blijkt ook dat ze in haar uitgebreide analyse van de Belgische begroting de kwaliteit van de begrotings*opmaak op zich hekelt.

Niet alleen gelooft de Commissie niet dat het structurele tekort volgend jaar zal uitkomen op 0,8 procent van het bbp, de regering had hoe dan ook nooit zo’n rooskleurige projectie aan de Commissie mogen bezorgen, klinkt het. De onderliggende *oefening gebeurde immers niet volgens de regels van de kunst.

Concreet heeft de regering verschillende groeivooruitzichten door elkaar gebruikt en heeft ze de hogere groeiverwachting onvoldoende uitgezuiverd in het structurele tekort. Dat moet nochtans net corrigeren voor conjuncturele schommelingen.

Het is een erg technische materie, maar de gevolgen zijn niet te onderschatten. De Commissie deed het huiswerk van de regering over en kwam uit op een structureel tekort van 1,2 procent. Zo duikt plots een bijkomend tekort op van een kleine 2 miljard euro. Omdat de Commissie ook vreest dat niet *alle maatregelen voldoende zullen opbrengen, verwacht ze zelfs een tekort van 1,5 procent. Nog eens bijna anderhalf miljard euro erbij.

De Commissie tilt zwaar aan de manier waarop de regering-Michel gewerkt heeft. ‘De begroting is gebaseerd op een aangepaste versie van verouderde groeiprognoses’, schrijft ze. Terwijl de Europese regels duidelijk stellen dat zoiets niet mag. ‘Dit doet vragen rijzen over de onafhankelijkheid en het *realiteitsgehalte van het volledige *macro-economische model dat de begroting stut,’ besluit het rapport.

Professor Gert Peersman (UGent) spreekt van een ‘zeer expliciete tik op de vingers.’ ‘Eigenlijk is dit verbijsterend. De Commissie gaat niet over een nacht ijs vooraleer zoiets te schrijven. Ik wist dat de frustratie groot is bij internationale instellingen over de cijferhygiëne van de Belgische begrotingen. Maar meestal lees je die frustratie alleen tussen de lijnen.’

‘Geen onbewust foutje’

Volgens Peersman is de kans klein dat het hier om een slordigheid gaat. ‘Iedereen weet dat het structurele saldo moet aangepast worden bij hogere of lagere groei, dus dit is geen onbewust foutje.’

Minister van Begroting Sophie Wilmès (MR) is niet onder de indruk. ‘De Commissie kan zeggen wat ze wil, maar wij zijn transparant geweest’, reageert haar woordvoerder. Zo’n aanpassing is erg complex en afhankelijk van vele elementen, zoals consumptie, investeringen, enzovoort.’

Een andere bron binnen de regering geeft, weliswaar achter de schermen, toe dat er een probleem was. ‘Het structureel saldo werd niet correct becijferd. De aanpassing van de Commissie is volledig terecht.’

Bron
De Standaard - 24/11/2017 - 06:10
http://www.standaard.be/cnt/dmf20171123_03203700

Mening
Persoonlijk vind ik dat dit artikel het zoveelste is dat aankaart dat er iets serieus mis is met onze regering. Een rekenfoutje van 2 tot 3,5 miljard euro is niet niets. Zeker als je je dan realiseert dat dit prijskaartje waarschijnlijk doorgespeeld zal worden naar de gemiddelde werkende Belg. Als ik echter heel eerlijk ben, moet ik toegeven dat ik me niet al teveel aantrek van dit begrotingstekort. Zelf ben ik dan ook een deel van de groeiende groep apolitieke Belgische jeugd. Ik stoor me echter wel erg aan het feit dat er bewust met cijfers gespeeld is. Persoonlijk vind ik dat er toch zou verwacht mogen worden dat onze politici, die een soort uithangbord vormen voor de huidige toestand in ons land, er alles aan doen om zo'n correct mogelijke weergave te geven, alleen al voor de duidelijkheid naar het volk toe. Spijtig genoeg is dit niet meer de norm. Men kan zich nu dan ook de vraag stellen waar en waarom er verder nog in de Belgische politiek de grenzen zijn afgetast. Verder vind ik dat de zielige poging om het in de doofpot te steken ridicuul is.