Hogescholen leggen de lat hoger

Vlaamse hogescholen willen eerstejaarsstudenten de verplichting opleggen om voor minimaal 60 procent van de opgenomen vakken te slagen. Dat schrijft De Morgen dinsdag.

De aankondiging komt er nadat minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) meedeelde dat de universiteiten en hogescholen voortaan via een databank kunnen nagaan welke vakken instromende studenten aan hun oude instelling hebben gevolgd en welke punten daarbij werden gehaald.

Hogescholen gaan nu ook hun bindende studievoorwaarden opvoeren. De meeste hogescholen hadden de lat al op 50 procent gelegd. Dat wil zeggen dat een student voor de helft van de opgenomen vakken moet slagen. 'Nu zal in nagenoeg alle hogescholen die lat dus opgetrokken worden tot 60 procent', zegt Marc Vandewalle van de Vlaamse Hogescholenraad. 'We hopen dat de invoering hiervan bij studenten voor een mentaliteitswijziging zal zorgen en dat zij zich vanaf het begin meer gaan inspannen.'

Uit cijfers van Crevits blijkt echter dat 4 op de 10 eerstejaars in het hoger onderwijs (hogescholen én universiteiten samen) die lat niet haalt. Aan de hogescholen ligt dat percentage volgens het kabinet zelfs nog iets hoger.

Bron: www.standaard.be (geraadpleegd op 3 maart 2015)

Mening
Ik vind het heel goed dat de lat op dit niveau zal gelegd worden. Ikzelf ben even mijn studievoortgangsdossier gaan bezoeken en ik had wel degelijk deze norm al gehaald in mijn eerste jaar. Ik vind het tevens ook belangrijk dat je hogeschool serieus neemt en dat je je vanaf het begin moet inspannen. Ik denk dat de overgang van middelbare school naar hogeschool voor sommige studenten toch een grote stap is. Dit jaar heeft Thomas More in Vorselaar al het initiatief genomen om soms een uur studiebegeleiding in te lassen. (Dit staat in de lessenrooster van het eerste jaar.) Ik vind dat zeker een goede vooruitgang omdat de school mensen probeert te helpen.

Sommige studenten hebben al vanaf hun eerste jaar hoge school begrepen dat ze zich moeten inzetten. Ze houden hun leerstof bij en nemen hun studie meteen serieus. Voor de meeste van deze studenten is het haalbaar om voor 60 procent van de vakken te slagen, denk ik. Er zijn echter ook studenten die hun eerste jaar te onverantwoordelijk beginnen. Zelf ken ik iemand die zijn eerste jaar niet au sérieux nam. Het tweede jaar verliep voor hem helemaal anders. Hij herpakte zich en behaalde mooie resultaten. Voor dergelijke studenten ligt de lat misschien te hoog. Dat heeft weinig te maken met capaciteit maar eerder met motivatie. Mogen we deze studenten dan van hun tweede kans beroven? De overschakeling van de middelbare naar hoge school is voor velen moeilijk. Het is daarom enerzijds logisch dat je aan het nieuwe systeem moet wennen. Anderzijds stel ik me de vraag of studenten die in hun eerste jaar voor minder dan 60 procent van de vakken slagen, een haalbare studie hebben gekozen.

Ik heb zo mijn twijfels of het wel een goed idee is om de lat op te trekken naar 60%. Ik sluit hierbij dan ook aan bij de mening van Elise. Studenten die net van het middelbaar komen en gaan studeren aan een hogeschool of universiteit kiezen er vaak voor om te genieten van het studentenleven, maar dat wil nog niet zeggen dat ze de mogelijkheden om te slagen niet hebben. Stel dat je profiteert van je eerste jaar als student en niet zo'n goede resultaten haalt, moet je dan meteen afgeschreven worden? Is het niet aan de ouders om dergelijke minimumpercentages op te leggen? Zij betalen ten slotte toch voor het onderwijs van hun zoon of dochter. Ik ken een aantal gezinnen waarin dergelijke maatregelen gehanteerd worden. Zij kiezen er namelijk voor hun zoon/dochter op kot te laten gaan en van het leven te laten proeven, is zoon of dochter niet voor voldoende vakken geslaagd mogen ze het volgende jaar niet meer op kot en studeren ze van thuis uit. Op die manier houden de ouders de controle over het uitgangsleven van hun kind. Moeten we de vrijheid niet aan de ouders en studenten laten in plaats van minimumpercentages op te leggen?

Ik vind 60 % toch ook wel overdreven. De overstap van het secundair naar hogeschool is niet voor iedereen evident. Uiteraard moet je je hard inspannen om te slagen maar andere aspecten spelen uiteraard ook een rol. Mensen moeten ook rekening houden met omstandigheden. Je kan een opleiding zeer graag doen maar door omstandigheden bijvoorbeeld lukt het niet altijd voor sommigen om je voor de volle 100 % in te zetten. Er komt heel veel kijken bij een opleiding.

Soms wordt er ook te veel verwacht van studenten en dit is niet voor iedereen haalbaar. Leerlingen moeten meer voorbereid worden vanuit het middelbaar. Zo staan ze niet voor verrassingen en weten ze wat er hen te wachten staat.

De voorgaande reacties kan ik allemaal begrijpen, maar ik denk dat je het vooral van student tot student moet bekijken. Niet elke student start met dezelfde voorkennis. Het is niet voor elke student evident om 60% te behalen. Sommige studenten behalen makkelijk 70% met een minimum aan inspanning, terwijl andere studenten zich 'kapot blokken' om met moeite 50% te behalen. Ik vind dat het feit dat studenten hun best doen ook inbegrepen moet worden bij het maken van een beslissing dat de student in kwestie al dan niet verder mag gaan met zijn/haar studies. Studenten die elke les aanwezig zijn, op een correcte manier hun taken maken en afleveren, een goede attitude hebben ... moeten de kans krijgen om te groeien doorheen de opleiding. Voor zover ik weet is het net de bedoeling van een opleiding om studenten de kans te geven om te leren. Ik zou het heel jammer vinden dat deze kans weggenomen zou worden bij sommige studenten omdat ze het moeilijker hebben om zich aan te passen aan het klimaat in de hogeschool/universiteit.