Beelden op Paaseiland waggelden naar hun plek
-wielen, lastdieren of boomstammen waren niet nodig-

Hoe is dit beeld op zijn bestemming geraakt? Wetenschappers raken het er maar niet over eens.

Experimenten suggereren dat de voorouderbeelden van het Paaseiland niet liggend maar staand van het atelier naar hun standplaats werden gebracht.
Honderden jaren keken ze uit over het meest verlaten eiland van de wereld, hun rug naar de Stille Oceaan gekeerd. Het mysterie hoe de reusachtige stenen voorouderbeelden van het Paaseiland op hun plaats terechtkwamen zonder gebruik te maken van wielen of lastdieren, is misschien ontrafeld: ze wandelden.

Het idee komt van een team Paaseilandse en Amerikaanse antropologen en archeologen, die experimenteel hebben vastgesteld dat de loodzware beelden, door de Paaseilanders moai genoemd, rechtop konden worden vervoerd door ze aan touwen voort te trekken.

Een demonstratie van de techniek op Hawaï met een drie meter hoge, vier-en-een-halve ton zware betonnen namaakmoai, werd door Nature op video vastgelegd. Hij suggereert een alternatief voor de traditionele hypothese dat de 887 beelden, waarvan het grootste tien meter hoog is en het zwaarste tachtig ton weegt, liggend over het eiland werden getransporteerd door boomstammen als rollers te gebruiken.

Bij het experiment op Hawaï werd het replicabeeld door achttien mensen rechtopstaand verplaatst. Aan het hoofd van het beeld werden drie touwen vastgemaakt waarmee twee teams het beeld voorwaarts lieten schommelen en draaien, en een derde team het beeld achteraan tegenhield om te voorkomen dat het voorover zou vallen. Door dit in het juiste ritme te doen, onderwijl ‘hee-ho’ zingend, konden de teamleden het beeld over een pad ‘waggelen’. Over een afstand van honderd meter deden ze een uur.

Omgevallen

Het experiment door Carl Lipo van de California State University, Terry Hunt van de Universiteit van Hawaï en archeoloog Sergio Rapu Haoa, de voormalige gouverneur van Paaseiland, geeft een verklaring voor de talloze moai die langs de kant van de weg zijn teruggevonden, onderweg van de steengroeve waar ze werden gehouwen naar de cultusplek. In het Journal of Archaeological Science suggereren de onderzoekers dat het omgevallen moai moeten zijn – eentje vertoont zelfs sporen van pogingen om hem weer overeind te hijsen.

Maar Jo Anne Van Tilburg, directrice van het Easter Island Statue Project van de University of California, noemt de hele demonstratie ‘een stunt’. De archeologe, die zelf experimenteel bewees dat moai liggend op rollers kunnen worden vervoerd, zei aan Nature dat de replica uit het experiment op Hawaï onvoldoende getrouw was aan het origineel en dat de conclusies dus nergens op slaan.

De moai verzinnebeelden voorvaderlijke geesten die de oorspronkelijke Paaseilanders in ceremonies vereerden. Een populaire theorie wil dat alle palmbomen van het eiland werden gekapt om de beelden naar de uitgekozen cultusplek te rollen.

Kannibalisme

Op het verdwijnen van de bomen zou een burgeroorlog zijn gevolgd en kannibalisme in zwang zijn gekomen. Toen Paaseiland op paasdag 1722 accidenteel door Nederlanders werd ‘ontdekt’, was het geheel ontbost en was de bevolking teruggevallen van ooit vijftienduizend tot hooguit duizend of tweeduizend mensen.

Bron: www.destandaard.be, 27/10/2012, http://www.standaard.be/artikel/det...121025_00348051

Mening: Ik vind dit zelf een heel interessant artikel. Ik vind het heel boeiend om over de geschiedenis iets te ontdekken. Dit onderwerp heeft iets mysterieus. Er zijn allerhande theorieën waarop de wetenschappers zich baseren maar men is niet zeker. Dit zal altijd een mysterie blijven aangezien we helaas niet in onze teletijdmachine kunnen kruipen omstreeks 700 na Christus.