Vanaf volgend schooljaar wordt het budget voor de ondersteuning voor kinderen met een beperking vooral gebruikt om hun leerkrachten te ondersteunen. En ook kinderen zonder medisch etiket kunnen extra begeleiding krijgen.

Sinds september 2015 kunnen leerlingen met een lichte beperking les volgen in het gewoon onderwijs. Dat is het gevolg van het M-decreet dat meer inclusief onderwijs wil mogelijk maken. Daardoor daalt de instroom in het buitengewoon onderwijs (zie grafiek).
Maar het in de praktijk omzetten van die mooie principes bleek voor veel ouders en leerkrachten een frustrerende ervaring. Sommige leerlingen werden geweigerd terwijl leerkrachten zich vaak overbevraagd voelen omdat ze niet alle leerlingen genoeg begeleiding kunnen bieden.
De onderwijskoepels trokken eind vorig jaar al aan de alarmbel. Extra geld is volgens de katholieke onderwijskoepel en het Gemeenschapsonderwijs (GO!) noodzakelijk om de ‘onhoudbare situatie’ op te lossen.
Dat extra geld is er voorlopig niet. Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) wil de bestaande pot geld vanaf volgend schooljaar wel anders verdelen.
Op dit moment kunnen scholen in het gewoon onderwijs rekenen op een waarborgregeling. Dat betekent dat het vrijgekomen personeel uit het buitengewoon onderwijs ondersteuning biedt in het gewoon onderwijs.
Daarnaast blijven leerlingen met een beperking recht hebben op de zogenaamde gon-begeleiding: geld dat wordt aangewend om ouders, leerlingen en kinderen te ondersteunen. Kinderen met het Down-syndroom krijgen daarnaast nog specifieke hulp.
Crevits gaat die budgetten samenvoegen. Het geld wordt niet langer alleen verdeeld op basis van medische labels. Vandaag is een diagnose nodig om ondersteuning te krijgen. Daardoor vallen kinderen uit de boot die specifieke onderwijsbehoeften hebben, maar daarom niet noodzakelijk een etiket kregen opgeplakt. Bovendien zetten sociaal zwakkere ouders niet altijd de stap om hun kind te laten onderzoeken.
Een tweede omslag is dat de focus verschuift van de ondersteuning van de leerling naar de ondersteuning van de leerkracht. In de gemiddelde klas heeft een leerkracht bij een kwart van de leerlingen vragen rond leerbehoeften. Crevits wil hen beter ondersteunen om met al die vragen om te gaan. ‘Het huidige principe dat je kinderen helpt door hen via twee uur gon in de klas of apart te begeleiden, versterkt de leerkrachten op de klasvloer totaal niet’, zei ze daarover in het Vlaams Parlement.
Hoe zal dat in zijn werk gaan? Het geld wordt in de toekomst toegekend aan regionale werkingsgebieden. Zij zullen samen met de school, de ouders, de leerkrachten en de Centra voor Leerlingenbegeleiding (CLB’s) bekijken welk kind welke zorg nodig heeft. Volgens Crevits gaat het vooral om het efficiënter organiseren van wat nu al bestaat. Door de middelen samen te voegen, wil ze dat er zoveel mogelijk terugvloeit naar de klasvloer.
De Vlaamse Onderwijsraad, die alle spelers in het onderwijs bundelt, noemt het nieuwe ondersteuningsmodel ‘een voorzichtige stap voorwaarts’. De adviesraad vindt het goed dat de ondersteuning meer afhangt van de onderwijsbehoeften en dat meer aandacht naar de ondersteuning van leraars gaat.
Maar er is wel degelijk nood aan meer geld, zeggen de onderwijsspelers. Daarnaast vinden ze het ‘onhaalbaar’ om het nieuwe model volgend schooljaar al te laten ingaan.

Bron: De tijd
Datum: 28/2/2017
http://www.tijd.be/politiek_economi...867448-3137.art

Eigen mening:
Het lijkt mij een zeer goed idee om meer geld te investeren in het begeleiden van leerkrachten. Een leerkracht kan met die extra hulp alle leerlingen in de klas beter ondersteunen.
Zoals in het artikel wordt aangehaald, gaat het geld nu vooral naar leerlingen die een etiket opgeplakt hebben gekregen. Daardoor vallen leerlingen zonder medisch etiket vaak uit de boot.
Het is goed dat ze het huidige model nu al herbekijken, ook al zijn er geen extra financiële middelen. Dit is voor mij een teken dat ze erkennen dat er een probleem is op de werkvloer en dat ze dat probleem ook echt willen aanpakken. Op het einde van het artikel wordt er gezegd dat het onhaalbaar lijkt om het volgend jaar al in te voegen. Het lijkt mij inderdaad ook kort dag om het volgend schooljaar al te kunnen gebruiken. Ik zeg altijd eerst zien en dan geloven.