|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
#1
|
|||
|
|||
Jongeren houden vast aan traditioneel familiebeeld
Jongeren houden vast aan traditioneel familiebeeld
Uit een onderzoek aan de Arteveldehogeschool blijkt dat Vlaamse jongeren later meestal fulltime willen werken. Eenmaal er kinderen zijn, zijn vooral meisjes bereid hun werktijd inkorten om de zorg op zich te nemen. Studenten van de Arteveldehogeschool bevroegen 277 leerlingen tussen 12 en 18 jaar naar hun toekomstvisie over hun werkleven. Zo'n 74 procentvan de ondervraagde jongens geeft aan fulltime te willen werken, bij meisjes bedraagt dit aantal 45 procent. Wanneer hen gevraagd werd hoeveel ze denken dat hun partner zal werken, worden dezelfde resultaten beaamd. Meisjes geven zelf vaak aan niet langer fulltime te willen blijven werken eenmaal er kinderen zijn. Dat komt overeen met de verwachtingen van jongens, die ervan uitgaan dat hun partner een groter deel van de zorg op zich zal nemen. Vlaamse jongeren blijken dus vast te houden aan een traditioneel toekomstbeeld bij de verhouding werk-huishouden. Vergeleken met resultaten uit een gelijkaardig Nederlands onderzoek dat vorig jaar ondernomen werd, blijkt dat veel meer Vlaamse jongeren fulltime willen blijven werken eens ze kinderen hebben. Bij Nederlandse jongens bedraagt dit aantal slechts 51 procent en bij meisjes 14 procent. Een mogelijke verklaring hiervoor is het verschillende maatschappijbeeld, maar ook de periode waarin de onderzoeken zijn gevoerd, kan een rol spelen. Andere onderzoeken wijzen immers op een dalend optimisme over de toekomst, waardoor jongeren beseffen dat ze laten meer zullen moeten werken. 15/02/2010 bron : http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20110215_036 eigen mening : Kinderen een toekomst geven betekent ze goed kunnen opvoeden en verzorgen. Met andere woorden ze alle mogelijkheden geven om te ontwikkelen. Wanneer beide ouders fulltime werken is de aandacht voor de kinderen enkel 's avonds een prioriteit. Ik vind het postief dat jongeren vandaag de dag hun werkbelasting willen aanpassen wanneer er kinderen komen. Toch heb ik een bedenking nl. waarom moet de vrouw zich altijd aanpassen? Het zal natuurlijk zeer feministisch overkomen maar toch. Tegenwoordig zijn er ook huisvaders te vinden. Ik vind dat een zeer mooi gegeven. - Een mooie verdeling in de huistaken moet daarom niet vreemd zijn. Wie thuis blijft en wie gaat werken is natuurlijk een discussie die elk koppel samen moet voeren. Toch verbaast het mij dat anno 2011 nog steeds aan het traditioneel familiebeeld wordt vastgehouden. Werkende (carrière) moeders hoeven echt geen uitzondering te zijn. |
#2
|
|||
|
|||
Haalbaar?
Oké dit is allemaal wel zeer prachtig, maar ik vrees ervoor dat binnen enkele jaren alle jonge koppels beiden fulltime moeten gaan werken. Als je een huis wilt bouwen of kopen, zal er veel geld nodig zijn. Hierdoor zal je een zware lening hebben en zullen dus beide ouders fulltime moeten gaan werken. Kinderen of niet, je zal allebei moeten gaan werken als je een huis wilt bezitten. Een spijtige ontwikkeling, maar de huizen zijn nu eenmaal bijna onbetaalbaar geworden. Langs de andere kant heeft Lies ook wel gelijk, de tijd van de vrouw aan de haard is zo goed al gedaan. Een meer evenwichtige verhouding tussen de taken is eerlijker voor beide partijen.
|
#3
|
|||
|
|||
Ik denk dat het juist mooi is dat de jongeren van nu nog steeds traditioneel denken, al denk ik wel dat de waarheid dikwijls anders zal zijn...
De reden waarom de meeste jongeren nog zo'n traditioneel toekomstbeeld hebben is omdat dat beeld geïdealiseerd wordt. Het perfecte leven wordt daar afgebeeld en natuurlijk wil iedereen wel zo'n goed leventje leiden want het is een perfect normaal leventje. Je hebt niets te veel en niets te weinig. Zoals Jonas hier aanhaalt zullen in het vervolg beide ouders fulltime moeten werken, tenzij één van de twee ouders gewoon rijk is. Het leven zal duurder worden dus zullen we harder moeten werken om er te geraken. Dit gaat ten koste van de ontwikkeling van het kind want dat krijgt minder aandacht en zal waarschijnlijk zelfstandiger worden. Toch kunnen we één ding concluderen: het perfecte leventje bestaat niet! |