Partnergeweld geen prioriteit meer voor politie

Partnergeweld wordt niet meer apart opgenomen in het Nationaal Veiligheidsplan dat om de vier jaar de aandachtspunten van de politie bepaalt. Nochtans zijn er elk jaar 40.000 aangiften. ‘Maar het heeft weinig zin om hier opnieuw een prioriteit van te maken’, klinkt het.

‘Het heeft weinig zin om van partnergeweld opnieuw een prioriteit te maken’, zegt Jean-Marie Brabant, korpschef van de Brusselse zone Montgomery en voorzitter van de Vaste Commissie voor de Lokale Politie. Die verenigt de 193 lokale politiezones, waar het leeuwendeel van de aangiften van partnergeweld (zowel fysiek, seksueel, psychisch als economisch) binnenkomt. In 2013, het laatste jaar met volledige cijfers, ging het om meer dan veertigduizend aangiften. Veruit de meeste gingen over fysiek en psychisch geweld.

‘De afgelopen jaren heeft elke zone een deel van haar werking toegespitst op partnergeweld’, zegt Brabant. ‘Ik denk wel dat de maatregelen die nu bestaan, ertoe leiden dat er permanent aandacht voor is.’

Radicalisering en cybercriminaliteit vragen aandacht

Ook de federale politie vindt het beter als intrafamiliaal geweld niet opnieuw tussen de prioritaire criminaliteitsfenomenen terechtkomt. Volgens commissaris-generaal Catherine De Bolle is het niet nuttig te veel prioriteiten naar voren te schuiven (nu zijn het er in totaal tien). En omdat de politie moet woekeren met de mensen en middelen die ze heeft, wil ze die vooral inzetten op criminaliteitsfenomenen die een opgefriste aanpak vragen. Dat zijn op dit moment onder meer radicalisering en cybercriminaliteit.

Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) bevestigt dat er zal worden gesnoeid in het aantal prioriteiten. ‘Maar pas na overleg met de deelstaten zullen we knopen doorhakken over wat er nu precies prioritair wordt en wat dat inhoudt voor de politiewerking.’

Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) vindt alvast dat intrafamiliaal geweld duidelijk in het veiligheidsplan hoort. En het Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen vindt het een slecht idee partnergeweld te schrappen als prioriteit. ‘De afgelopen jaren hebben we gezien dat de aanpak is verbeterd. We mogen de rol nu niet lossen’, zegt woordvoerster Marijke Weewauters.

Bron: www.standaard.be

Mening
Wat een schande dat er nog zoveel partnergeweld is. Ik denk altijd dat het in armere landen wel voorkomt, maar dat het hier niet zo is. Niets blijkt minder waar te zijn.
Ik vind het ook schandalig dat de politie er niet meer aandacht aan gaat besteden. Zoals in de laatste alinea van dit artikel vermeld, denk ik dat we partnergeweld moeten blijven bestrijden. We waren net zo goed bezig met het bestrijden van dit geweld, waarom zouden we het nu ineens stopzetten?

De sensationele titel leidt ook wel tot verwarring: dit zijn louter een aantal meningsuitingen omtrent het Nationaal Veiligheidsplan. Concretiseringen zijn er nog niet gemaakt over de daadwerkelijke nieuwe prioritaire invullingen.

Partnergeweld is een zaak die met ernst moet worden aangepakt door de autoriteiten maar niettemin moet men ook wel reëel zijn als men zogenaamde prioriteiten gaat opstellen.
Wanneer alles een prioriteit is, is niets nog een prioriteit. Ieder instituut uit regelmatig bezorgdheid omtrent hun eigen expertisevlak en mant aan tot prioritering, uiteindelijk moet er een selectie worden gemaakt.

Ik vermoed dat veel mensen halsoverkop 'schrappen uit de prioriteitenlijst' gelijkstellen aan 'volledig negeren'. Ik weet niet in hoeverre er zinvolle uitspraken over gedaan kunnen worden vooraleer de vervangende prioriteiten definitief worden vrijgegeven. Pas dan kan men concreet zaken vergelijken en misschien concluderen dat partnergeweld de bovenhand zou moeten krijgen op een andere prioriteit.