Ruim 17.000 studerende jongeren krijgen een leefloon van het OCMW, vier keer meer dan tien jaar geleden. Bijna de helft zit op de middelbare school.

Steeds meer jongeren komen hun studies door met steun van het OCMW, zegt een nieuw onderzoek. In 2002 kregen 3.665 jongeren financiële steun, in 2010 waren dat er 17.052. Daarmee zijn studenten goed voor 10,8 procent van alle uitgekeerde leeflonen, of 1,5 procent van alle leerlingen in het secundair en hoger onderwijs. Dat becijferden de Universiteit Antwerpen en KU Leuven.

Staatssecretaris voor Armoedebestrijding Maggie De Block (Open Vld) is tevreden: "Dit toont helaas dat kansarmoede toeneemt, maar ondertussen krijgen ook meer jongeren dankzij het leefloon de mogelijkheid om te studeren. We weten dat zeven op de tien studenten met een leefloon uit een gezin in armoede komen. Hiermee krijgen ze de kans om die cirkel te doorbreken." Een hoop studenten heeft ook gebroken met zijn of haar familie en staat er alleen voor, zo blijkt uit de studie. Dat de federale overheid jaarlijks 81 miljoen euro betaalt aan leeflonen voor studerende jongeren, ziet De Block dan ook als een investering. "Wie een diploma heeft, staat sterker op de arbeidsmarkt. Dit zijn jongeren met een grote kans op armoede." Gegevens over hoe veel van die studenten later effectief afstuderen en een job vinden, zijn er niet, al suggereert het onderzoek dat er nauwelijks jongeren afhaken.

Wat nog opvalt, is dat vier op de tien studenten met een leefloon nog steeds in het secundair onderwijs les volgen. "Dat wijst op een stevige schoolachterstand", meent De Block, want een leefloon kan pas vanaf de achttiende verjaardag. Het is goed dat zij op deze manier gestimuleerd worden om toch een diploma te halen." De Block wil de studenten en hun OCMW-begeleiders dan ook beter ondersteunen, en meer jongeren informeren over het bestaan van het leefloon.

Dirk Van Saene, hoofd van de sociale dienst van het OCMW van Geraardsbergen, is niet helemaal overtuigd dat het leefloon dé hefboom is om meer te gaan studeren. "Er is een zeker een groep voor wie die financiële steun belangrijke kansen biedt", merkt hij op. "Maar het is niet altijd duidelijk voor hoeveel jongeren een leefloon echt het verschil maakt tussen wel of niet studeren."

Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Bi...-leefloon.dhtml

Het is jammer dat er steeds meer studenten en middelbare scholieren zijn die een leefloon nodig hebben. Wel vind ik het fijn dat het OCMW deze jongeren wil helpen met financiële steun. Zo krijgen ook kansarme leerlingen de kans om toch een diploma te halen. Met dit diploma kunnen ze een carrière uitbouwen, en zo uit de kansarmoede klimmen. Dikke pluim ook voor Maggie De Block en de OCMW-begeleiders die de jongeren nog beter wil steunen en informeren.

Ik vind het zeer goed dat er voor deze jongeren zoiets bestaat als een leefloon. 7 op 10 groeide op in armoede. Dankzij het leefloon krijgen zij toch alle kansen om uit de vicieuze cirkel van de armoede te geraken.

Ook ik vind het zeer positief dat deze jongeren de kans krijgen om te studeren. Wel stel ik mij enkele vragen bij het artikel. Er zijn zeker wel situaties waarbij het leefloon uitgekeerd wordt aan minderjarigen. Eigenlijk zouden ze ook rekening moeten houden met dit gegeven vooraleer ze kunnen concluderen dat het aantal leefloners in het middelbaar onderwijs wijst op een achterstand. Maar ik kan het me uiteraard wel voorstellen dat een moeilijke thuissituaties (opgroeien in armoede / jongeren die uiteindelijk helemaal met hun gezin breken) invloed heeft op je schoolse prestaties en dat er dus wel degelijk enige achterstand kan zijn bij deze studenten.

Daarnaast lijkt het me zeer nuttig om te bestuderen of deze jongeren inderdaad ook afstuderen en een job vinden.

Ik denk dat het voor veel mensen de financiële steun wel het verschil maakt tussen gaan studeren of niet aangezien je (normaal gezien) toch pas recht hebt op een leefloon wanneer je het echt helemaal niet breed hebt. Wanneer je maar over zeer beperkte financiële middelen beschikt, of zelfs geen financiële middelen, zal je toch eerder kiezen voor een tewerkstelling die ervoor zorgt dat je een dak boven je hoofd hebt, i.p.v. voor een studie die je maar amper zal kunnen betalen. Enkele jaren de eindjes aan elkaar knopen om jezelf een beter toekoms te gunnen, lijkt me een zeer goede beslissing. Maar ik kan me moeilijk voorstellen dat je het jezelf onmogelijk gaat maken om je appartement, water en elektriciteit,... en misschien zelfs je eten te betalen om toch maar te kunnen gaan studeren. Hoogstwaarschijnlijk is het leefloon niet in alle situatie een absolute voorwaarde om naar school te kunnen gaan maar ik ben ervan overtuigd dat er zeker wel mensen zich in zo'n situatie bevinden.

Ten slotte wil ik nog even vermelden dat het fijn is om te zien dat ons sociaal zekerheidstelsel nog eens positief in de actualiteit verschijnt. Leefloon roept bij veel mensen onmiddellijk gedachten als "het zijn allemaal profiteurs" en vaak nog veel ergere uitspraken op. Maar dit, mensen een kans geven, kansarme kinderen de kans te geven om hun eigen toekomst vorm te geven, is toch een mooi voorbeeld van waar het om draait.

De evolutie van 3665 naar 17052 jongeren die een leefloon nodig hebben is natuurlijk geen goede evolutie. De armoede komt sinds enkele jaren steeds meer boven water en de maatschappij lijkt er zich iets meer bewust van te worden. Daardoor wordt er ook meer aandacht aan gegeven en kan er gewerkt worden aan het armoedeprobleem.

Wel denk ik dat de evolutie van 3665 naar 17052 jongeren die een leefloon ontvangen niet evenredig is met de stijging van de armoede gedurende dezelfde periode. Eerder geloof ik dat we steeds beter geïnformeerd worden over de mogelijkheden die er voor kansarmen zijn in onze welvaartsstaat. Het is maar goed dat er een instantie zoals het OCMW bestaat in ons land want anders zou de kloof tussen kansarme gezinnen en gegoede gezinnen enkel maar groter worden. Wat natuurlijk ook zijn impact heeft op de kinderen van die gezinnen en het zou jammer zijn dat kinderen die de capaciteiten hebben geen kans krijgen op een optimale ontplooiing.

Iedereen zou een kans moeten krijgen om toch op z'n minst een diploma secundair onderwijs te behalen. Daarom valt het alleen maar aan te moedigen dat Maggie De Block en het OCMW oplossingen zoeken om nog meer kansarme jongeren nog beter te ondersteunen!