“Ik ben in shock door de uitspraken van Hein Vanhaezebrouck. Ik vind de manier waarop hij over mij sprak een groot gebrek aan respect. Hij viel me persoonlijk aan. Wel, ik zal dat niet doen, ik heb wel respect voor zijn familie en zijn gezin. Bovendien zijn we professionals. We mogen ons hoofd niet verliezen. Hij behandelde me als... Nochtans ken ik hem niet en kent hij mij niet. Hij heeft nog nooit met mij gesproken. Op persoonlijk vlak weet hij niet wie ik ben. Ik begrijp zijn gedrag dan ook niet. Na de bekerwedstrijd zei hij al eens iets over mij. Ik liet dat toen passeren omdat we een grote verantwoordelijkheid hebben voor de fans, de club en onze spelers. Bovendien spelen we nog vaker tegen mekaar. Kijk: je moet niet van iedereen houden of het eens zijn met iedereen om respect te tonen voor die persoon. Ik ben in shock, omdat ik nog nooit met hem gesproken heb. Als hij me niet graag heeft, moet hij me dat zeggen en dan kunnen we dat oplossen als mensen. Hij moet zich niet gedragen als een lafaard en wachten tot ik weg ben om zo over mij te praten. Zonder enige bijkomende uitleg.”

“Na dit voorval kunnen we mekaar geen hand meer geven. We zijn geen collega’s meer. (denkt na) Hij schudt me de hand en hij lacht als hij me ziet. En nu dit. Dan heb je geen persoonlijkheid. Als je niet de moed om me in mijn ogen te kijken en toe te geven dat je me niet mag... Mochten we nog eens tegen mekaar spelen, ‘I don’t shake his hand’.”

“Hein zegt dat ik problemen heb met andere trainers. Ik heb nochtans nooit als eerste een steen naar iemand geworpen. Ik ben emotioneel, dat weten jullie. Maar ik was nooit onrespectvol. Als ik 4-0 verloor in Brugge zei ik proficiat tegen Leko. Net zoals ik Dury feliciteerde na de 0-4-nederlaag tegen Zulte Waregem. Ik heb er geen probleem mee om proficiat te zeggen. Ook al ben ik op dat moment ‘dead inside’. Ik haat het nu eenmaal om te verliezen. Zelfs al ben ik het niet eens met de analyse van de andere coach, ik zal dat toch aanvaarden. Ik zeg wat ik denk, ook als de andere trainer het niet met mij eens is. ‘Like it or not’, ik zal het altijd blijven doen.”

“Hij zegt dat ik zijn assistent Belhocine en zijn teammanager Van Handenhoven heb aangevallen. Natuurlijk gebeuren er al eens dingen tijdens de rust in bepaalde topwedstrijden. Het kan er al eens warm aan toegaan. Maar ik denk dat het belangrijk is om die zaken op het moment zelf op te lossen.. Je brengt zoiets niet naar buiten via de pers, dat is niet etisch. Je komt niet naar buiten en wenen om te zeggen ‘oh, we hebben gevochten’. Zoiets doe je niet in een mannenwereld. Ik ben verrast, want Gunther zei me de laatste keer ‘hallo’. Ik dacht dat alles dus was opgelost.”

“Hij noemt me ‘the foreigner’. De buitenlander. Jaloezie en racisme zijn voor mij de lelijkste woorden die er bestaan. Het is iets dat je niet mag tolereren. (herhaalt met misprijzen) ‘The foreigner’. De manier waarop hij dat zei... In het voetbal bestaat er geen religie, geen etniciteit. Het is een internationale sport. Ik kwam naar Standard omdat zij me vroegen om coach te zijn. Het was een moeilijke job, er was veel werk, we hebben de ploeg heropgebouwd. Als één familie. En we deden het fantastisch. Ons doel was om play-off 1 te bereiken, dat is ons gelukt. We kwamen in de play-offs zonder verwachtingen, maar we lieten iedereen zien dat we onze plaats hebben in de top zes. We zijn vechters, winnaars. Misschien is hij triest omdat hij in vier wedstrijden tegen Standard drie keer verloor en één keer gelijkspeelde? Daar kan ik toch niets aan doen? Dat is zijn probleem. Okay? Als Hein de capaciteit niet heeft om te begrijpen waarom hij telkens verliest, moet hij dat niet op mij uitwerken. Wellicht wilde hij de aandacht afleiden - de druk is groot. Hij wilt dat ik vertrek. Maar de vraag is: waarom heeft hij sportief gefaald? Waarom heeft hij dat falen niet uitgelegd? Bij verlies is het volgens deze coach altijd de fout van de spelers. (benadrukt) Elke wedstrijd die hij verliest. Maar hij begrijpt niet dat ik tactisch iets verander en hij daardoor verliest. Dan doet hij zijn job niet. Ik analyseer mezelf en mijn fouten altijd. Winnen of verliezen. Ik leid de aandacht niet af om mijn ‘niet-succces’ te verklaren. Hij heeft geen klasse, geen opvoeding. Zijn voorzitter heeft dat wel. Hij feliciteerde ons destijds met onze bekerzege in Oostende en deed dat donderdag opnieuw met zijn tweet. De voorzitter van Anderlecht krijgt mijn groeten voor zijn fairplay.”

“Mijn vraag aan Hein is: ’wie heeft alles verloren wat hij moest bereiken dit seizoen? (verheft de stem) Wie heeft alles verloren? Één trofee wint hij. Die van slechtste coach in de 99-jarige geschiedenis in de geschiedenis tussen Anderlecht en Standard. Twee keer thuis verloren in hetzelfde seizoen, drie van de vier keer in totaal. Ik snap waarom het voor hem belangrijk is dat ik hier zou vertrekken. Dan kan hij misschien eens winnen van Standard.”


Bron: https://www.hln.be/sport/voetbal/be...aard~a17f87bc4/

Eigen mening: Ik vind ten eerste dat Hein Vanhaezebrouck niet zo onrespectvol moet omgaan met andere trainers. Dit getuigt van weinig collegialiteit en respect. Ten tweede vind ik dat Sa Pinto niet zo moet reageren. Uiteraard mag hij er iets van zeggen dat het niet geapprecieerd wordt, maar zo een hele uitbrander geven in de media dat Hein de "slechtste coach in derby's is in 99 jaar" etc. vind ik ook getuigen van weinig respect. Wat Hein doet, doet Sa Pinto terug, maar dan 10 keer erger. Hein gooit een kiezelsteentje, terwijl Sa Pinto een rotsblok teruggooit om het zo maar te zeggen. Verder vind ik dat de commentaar van Hein Vanhaezebrouck wel degelijk op iets gebaseerd is. Sa Pinto heeft al meerdere malen vreemde zaken gedaan langs de zijlijn bijvoorbeeld zich laten vallen bij een contact met een speler. Dit gedrag is voor mij niet acceptabel en moet voor mij bestraft worden.