Acht op tien ouders geven hun kinderen een beloning na een goed rapport. Ouders beloven geen beloningen maar na het rapport komt valt vaak een verrassing uit de bus. Dat blijkt uit onderzoek van online leerplatform WeZoozAcademy.be en iVox.

Wie met een goed rapport thuiskomt, krijgt bijna altijd een beloning. Maar dat wordt niet op voorhand beloofd. 64 procent van de ouders kiest ervoor om hun kind pas na het rapport te verrassen met een cadeautje. Beloningen als motivatie worden dus steeds minder gebruikt.

Ook de kinderen, tussen twaalf en zestien jaar oud, verkiezen een verrassing boven een motiverend cadeau. Slechts veertig procent van de kinderen zegt dat ze zich laten motiveren door een vooraf beloofde beloning. Ook kinderen hun nieuwsgierigheid wordt graag geprikkeld.

activiteiten

Jongens en meisjes hebben wel andere voorkeuren. Jongens verkiezen een bromfiets terwijl de meisjes eerder aan een goedgevulde portefeuille denken. Willen en krijgen zijn echter twee verschillende begrippen. Ouders geven hun kinderen niet altijd wat te willen. Ouders plannen liever een leuke activiteit met het hele gezin dan de geldbeugel van zoon of dochter te spijzen

Bron : http://www.nieuwsblad.be/article/de...130514_00581153

Mening : 8 op 10 kinderen krijgt een beloning na een goed rapport. Dit ik erg veel. Is het nu echt nodig je kind te belonen elke keer dat hij/zij iets goed doet? Dat de ouders hun beloning niet op voorhand aankondigen, vind ik dan weer wel goed. Zo zullen de kinderen hun best doen op school om goede punten te krijgen, niet omdat ze weten dat er een cadeau op hen wacht. Een activiteit met het hele gezin vind ik een perfecte beloning, zeker beter dan dat de kinderen geld krijgen toegeworpen van hun ouders.

Ik zie niet in waarom dit niet zou mogen. Die beloning hoeft niet groot te zijn maar zo heeft je kind wel iets om naar toe te werken. School is verplicht tot 18 jaar en wat als ze school niet motiverend vinden? Uiteraard ben ik het er wel mee eens dat de overtuiging en wil om een goed rapport te hebben vanuit het kind zelf moet komen en ik vind dat een beloning hiervoor zeker niet misplaatst is. Uiteindelijk is belonen een bekrachtiging voor het goede gedrag en gaat dit gedrag hoogstwaarschijnlijk herhaald worden. Aldus ben ik geen tegenstander voor het belonen van een goed rapport.

Net als Griet sta ik ervan versteld dat 8 op 10 ouders hun kinderen belonen na een goed rapport. Wat dan wel goed is, is dat de ouders het niet vooraf aankondigen. Toch denk ik dat een motiverende beloning meer effect zou kunnen hebben, dan een beloning enkel op het einde. Stel dat er voor een paar vakken slechte resultaten zijn, zouden ze dan geen beloning krijgen? Ze hebben toch hun uiterste best gedaan?

Daarnaast ben ik ook van mening dat een beloning niet altijd materieel hoeft te zijn. Een schouderklopje of complimentje kan evenveel doen. Ik merk dat ook tijdens het lesgeven dat leerlingen er vrolijk van worden wanneer ze iets goed doen en ik hen dat ook uitdrukkelijk zeg. Leerlingen zouden die beloning ook niet mogen koppelen aan een goed rapport, want dan gaan ze zo denken: wanneer ik een goed rapport heb, krijg ik telkens een beloning! Terwijl een intrinsieke motivatie (ik wil mijn best doen, ik wil slagen voor dit vak/dit schooljaar, ik wil laten zien dat ik het ook aankan) bij schoolwerk in mijn ogen meer gewenst is.

__________________
- Some people are so poor, all they have is money

Ik vind de resultaat van het onderzoek verre van verrassend. Zelf kregen mijn broers en ik ook een beloning bij een goed rapport. Zoals al reeds gezegd wordt hierbij goed gedrag bekrachtigt en kan het een aanmoediging of motivatie vormen voor de jongeren. Ik ben eerder een voorstander van een aangekondigde beloning, waarbij de jongere in kwestie deze beloning enkel en alleen bij bepaalde voorwaarden kan verdienen. Zo kan je als ouder opteren voor een methode waarbij het kind doorheen het jaar 'stempels' of 'stickers' (natuurlijk kan je een andere manier vinden bij kinderen die al wat ouder zijn ) verdient, om zo uiteindelijk voor een mooie beloning te 'sparen'.

Als een jongere daarentegen verrast wordt met een cadeau na een (goed?) rapport, zal het op eigen houtje motivatie moeten zoeken/vinden in het eigen leren. Dit is natuurlijk ook geen slechte zaak, maar dan is het natuurlijk aan de leerkrachten en de leerlingen om een motiverende leeromgeving te creëren. Maar in hoeverre zijn deze beloningen nog een 'verrassing' als ze frequent worden toegepast (bv. na ieder rapport/eindrapport).

Wat mij het belangrijkst lijkt is dat er nog steeds een soort van waarde moet meegegeven worden aan de beloning, en niet louter iets materieel. Zo kan een uitstap al een mooie beloning vormen, of moet er op een of andere manier een verantwoordelijkheidsgevoel, waarde van geld, ... aangebracht worden. Het is maar een idee (misschien lichtjes utopisch, maar daarom niet minder nastreefbaar!)

Dit is inderdaad wel veel. Ik wist dat dit gebeurde en bij mij op school waren er ook telkens leerlingen die een verrassing kregen als ze goede resultaten behaalden op school. Mijn ouders hebben hier bewust nooit aan meegedaan. Hun motto was: "Zolang je je best maar doet, hoor je ons niet klagen. Doe je niks en je slaagt niet, dan moet je ook niet komen zagen." Als ik met een goed rapport naar huis kwam kreeg ik wel altijd complimenten maar iets materieel? Nee, daar wilden ze niet aan meedoen en ik ben hen daar eigenlijk ook wel dankbaar voor. Vroeger kon ik al weleens denken 'hoh, die krijgt een snoepzak en ik niet en ik heb een beter rapport' maar uiteindelijk heeft dat mij gemaakt tot wie ik ben, althans voor een groot deel. Ik ben totaal niet materialistisch aangelegd en ik ben ook steeds blij met de kleinste dingen.

Het is goed dat de beloning niet vooraf aangekondigd wordt maar als je steeds een beloning geeft aan je kinderen als zij goede resultaten behalen, hebben zij de link ook al snel gemaakt. Via klassieke conditionering weten zij op termijn dan automatisch 'als ik een goed rapport heb, krijg ik iets' met als gevolg dat ze dus enkel hun best gaan doen voor de beloning achteraf.

Net als Raisa ben ik ervan overtuigd dat intrinsieke motivatie belangrijker is dan extrinsieke motivatie. Het is vaak zo dat wanneer je een beloning belooft op voorhand, de jongere even heel erg gemotiveerd gaat zijn. Ze zullen zich dan misschien beter inzetten maar als de resultaten er dan toch niet zijn, zal de teleurstelling des te groter zijn. Zo krijgt de jongere al snel een negatief zelfbeeld. Mij hebben ze steeds geleerd dat ik mijn best moest doen. Mijn ouders hebben nooit op voorhand beloftes gedaan. Op die manier leer je omgaan met de leerstof zelf en neem je jezelf achteraf ook niets kwalijk. Anders zou je je eigen grenzen niet ontdekken en teveel van jezelf verwachten of willen verwachten. Achteraf een kleine beloning geven die in verhouding is met de prestatie, lijkt me niet overdreven.

Ik vind het belangrijk dat je een kind beloont, wanneer deze goed gedrag vertoont. Dit omwille van het feit dat kinderen bevestiging nodig hebben. Kinderen die slechte resultaten halen, maar er toch hard ervoor gewerkt hebben moeten in mijn ogen dan ook beloond worden. Tenslotte hebben zij toch hun best gedaan? Dit wil niet zeggen dat we daarom altijd onze kinderen materieel moeten belonen. Een complimentje, schouderklopje ... werkt even goed. Anders loop je ook het risico dat jouw kind voor een bepaalde handeling altijd een materiële beloning verwacht.
Voor mij hoeft de beloning dan ook niet altijd aangekondigd te zijn! Het kan misschien wel eens een leuk zijn voor het kind als men niet weet wat men zal krijgen.

We moeten dus soms wel eens ons kind belonen voor een goede daad, anders gaat deze in de toekomst niet herhaald worden. Belangrijk hierbij is dat we niet gaan overdrijven en voor elke goede daad het kind een beloning gaan geven. Anders pamperen we onze kinderen te hard!

Ik krijg nu nog steeds een kleine verrassing wanneer mijn punten goed blijken te zijn. Ik vind dit altijd heel fijn want ik zie dit als een apreciatie voor mijn harde werken tijdens de examens. Dit werkt echter niet zo zeer als motivator tijdens de examens, het is niet dat ik steeds denk tijdens het studeren 'koman, hard werken dan krijg je een verrassing'. Ik vind het ook niet erg dat ouders dit aan hun kinderen willen geven wat ik hierbij wel van belang vind is dat het om een kleinigheid gaat. Brommers of veel geld vind ik eerder wat ongepast. Een kleine verrassing kan in mijn ogen wel en zal de leerlingen voldoening geven.

Ik ben het eens met wat G*iet zegt. Ik vind het niet kunnen dat tegenover schoolprestaties een cadeautje staat. Het kan niet dat kinderen hun best doen voor school omdat er iets aan vast hangt. Ik vind dat ze moeten beseffen waarom naar school gaan belangrijk is en moeten leren dat een diploma invloed heeft op je toekomst. Een verassing voor een goed rapport nadat je de resultaten bekeken hebt vind ik dan ook al beter. Dit is een beloning voor je kind in plaats van een motivatie om te leren. Wel denk ik dat je dit niet elke keer moet doen. Anders verwacht het kind dit en is er onrechtstreeks toch een motivatie voor te leren omdat het kind weet dat er een verassing volgt. Wanneer je een beloning geeft vind ik een uitstap perfect. Zo profiteert heel het gezin van het goede rapport en ik denk dat dit ook goed is voor ontwikkeling van het kind. Iets samen in gezin doen kan niet slecht zijn.

Ik vind het wel belangrijk dat de ouders hun kinderen belonen als ze goed gewerkt hebben. Dit is voor de kinderen een appreciatie van het werk. Als het een kleine beloning is, denk ik niet dat de kinderen enkel hard gaan werken voor de beloning. Als de ouders echter een grote beloning op voorhand beloven (vb: een auto), dan kan dit de inspanning bevorderen. Op deze manier vind ik het niet zo'n goed idee. Ik vind dat de kinderen intrinsiek gemotiveerd moeten zijn. Als de ouders echter een grote beloning gaan beloven gaan de kinderen enkel werken voor de beloning.

Wat ik vooral zo goed vind, is dat de beloning niet op voorhand is vastgelegd. Dit zorgt ervoor dat de leerlingen zelf studeren om goede punten te krijgen en niet enkel om een beloning te krijgen. Door de beloning achteraf toch te geven, beloon je het ik-studeer-om-goede-punten-te-hebben gedachte. Ook vind ik een beloning geven aan je zoon als hij iets goed heeft gedaan altijd wel gepast, het laat blijken dat je het je aantrekt als ouder wat je kind doet.

Ik ben het eens met vrijwel alle onderstaande reacties. Je mag je kind inderdaad wel zeggen dat hij een beloning krijgt indien hij goede punten krijgt, welke beloning dat zal zijn, hoeft niet verklapt te worden. Waar ik me vooral zorgen om maakte toen ik de titel van het artikel las, was de aard van de cadeautjes. Tegenwoordig krijgen kinderen soms een iPad, iPod, MP3-speler, smartphone, gsm, ... cadeau, iets wat ik absoluut niet zou goedkeuren. Ik ben dus zeer blij om te lezen dat men i.p.v. echte cadeautjes in de hand, een activiteit met het gezin cadeau doet. Zo krijgt het kind wel een beloning, maar wordt de band tussen het gezin ook versterkt. Iets wat tegenwoordig toch heel belangrijk is volgens mij!

Ik vind dat er niets mis is met een kleine beloning voor een rapport. Zolang er niet overdreven wordt, denk ik niet dat kinderen enkel door deze beloning gemotiveerd zullen zijn voor school. Ik denk dat er veel kinderen zijn die ook echt graag goede punten willen halen omdat ze dit leuk vinden. En het is toch leuk dat je bijvoorbeeld centen krijgt om iets leuks te doen voor jezelf nadat je hard hebt gewerkt voor goede resultaten.

Een beloning kan eventueel wel een goede stimulans zijn voor kinderen die het moeilijk hebben, maar het mag absoluut geen evidentie worden. Het is vooral belangrijk dat kinderen het nut van goede resultaten beseffen en niet dat ze het vooral doen voor die €20 van moeder of vader.

Nog iets gevaarlijks bij die beloningen is jaloezie die kan ontstaan tussen kinderen op school en waar stoppen die beloningen? Eerst een goed rapport, dan een goede test en waar eindigt de verwennerij dan...

Het is vooral belangrijk om als ouders in te zien waarvoor een kind een beloning zou kunnen verdienen en wat die beloning juist omvat, deze moet in verhouding zijn met de prestaties.

Toch is het toch wel gevaarlijk om er een gewoonte van te maken dat je kinderen bij elke prestatie een materiële beloning krijgen. Binnen de kortste keren doet je kind niets meer voor niets.

Een kind moet vooral beseffen op vlak van schoolprestaties dat ze dit niet moeten doen voor de ouders maar voor zich zelf, om sterk te staan in de toekomst.

Tevens is een verbale beloning toch ook altijd leuk.

__________________
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened - Winston Churchill

Ik vind dit zeker niet slecht. Het is goed om je kinderen positief te belonen wanneer zij een inspanning geleverd hebben. Voor kinderen die er hard voor werken is dit zeker een motivering. De ouders tonen bovendien hun trots/respect door het geven van een verassing. Een verassing hoeft niet groot te zijn. Je hoeft dus geen nieuwe gsm te geven! Een sleutelhanger, een boek, een cd of een daguitstap is zeker ook al goed! Geef iets wat het kind zelf zeker wilt. Ik vind het voor deze jongeren écht wel motiverend. Ik vind wel dat als een kind een slecht rapport heeft, en hij/zij heeft er echt wel voor gewerkt, dat je dan ook een verassing mag geven om ze te blijven motiveren.

Mijns inziens is een beloning na een goed rapport niet nodig. Mijn mening is dat het niet hoeft omdat de leerlingen hun best doen dat ze maar cadeau'tjes krijgen. Ik ben geen voorstander van deze trend omdat ik van mening ben dat het logisch is dat kinderen hun best doen op school. Eerst iets doen voor je beloond wordt hoeft niet en is niet op zijn plaats in deze maatschappij.

__________________
Zoek het geluk onderweg en niet aan het einde van de weg, want dan is de reis afgelopen.