Oppositiepartij sp.a heeft een actieplan klaar om de opleidingen en loopbanen van leraren opnieuw aantrekkelijk te maken. Centraal daarin staat het principe van de “vliegtuigloopbaan”, die moet helpen de loopbanen van leraren ontspannen, boeiend en uitdagend te maken.

Elk jaar studeren minderen leraren af. Als de huidige trends zich doorzetten, zullen in 2025 maar vier op de tien studenten in een lerarenopleiding die studie als eerste keuze volgen, voeren de Vlaamse socialisten aan. Een kwart van de jonge leerkrachten zal binnen de vijf jaar het onderwijs verlaten. Het resultaat is een dreigend tekort van 59.000 leraren en leraressen in Vlaanderen.

Voor de Vlaamse parlementsleden Caroline Gennez en Steve Vandenberghe is die evolutie het sein om te investeren in de lerarenloopbaan. De loopbaan die een beginnende leraar vandaag in het vooruitzicht gesteld krijgt, oogt voor de Vlaamse socialisten onvoldoende veelbelovend. Ze schuiven daarom de vliegtuigloopbaan naar voren, die de lerarencarrière opdeelt in een startbaan, een zenitbaan en een landingsbaan.

Landingsbaan naar pensioen

Tijdens de eerste vijf jaar van de loopbaan krijgen leraren een startbaan: een vaste opdracht, verbonden aan een scholengemeenschap. Ze krijgen de tijd om zich in te werken en krijgen meer ruimte voor bijvoorbeeld lesvoorbereidingen en begeleiding.

Eens volledig ingewerkt stappen leerkrachten over op de zenitbaan, die hen de volle bescherming van de huidige vaste benoeming geeft en volop inzet op de lesopdracht. In het vooruitzicht van hun pensioen krijgen leraren dan de mogelijkheid over te stappen op een landingsbaan, waarbij ze hun lesopdracht kunnen afbouwen om hun expertise ter beschikking te stellen van het schoolteam of een groep scholen.

Eigen mening:
Ik vind dit een zeer goed initiatief. Als we zo een landingsbaan zouden maken, dan zorgen we ervoor dat de leerkrachten worden klaargestoomd voor 22 uur lesgeven per week (secundair). Ik denk dat de nood voor de beginnende leerkrachten hoger is, dan voor de leerkrachten die dicht bij hun pensioen zitten. De leerkrachten die bijna op pensioen gaan en die al een lange schoolloopbaan achter de rug hebben, zijn meestal al goed ingewerkt in het onderwijs. Hierdoor zullen ze er minder moeite mee hebben om nog een paar jaartjes fulltime les te geven, denk ik. We moeten er wel rekening mee houden dat lesgeven mentaal een zeer zware job is en dat er de mogelijkheid is dat het, naarmate een leerkracht ouder wordt, meer gaat doorwegen. Een andere mogelijkheid zou zijn dat we de lerarenopleiding meer praktijkgericht zouden maken. Het probleem is dat we in het laatste jaar maar 12 uur per week les moeten geven (bachelor secundair onderwijs), terwijl we als fulltime leerkracht 22 uur per week les moeten doen. We moeten dus bijna het dubbele van het werk doen en voor sommigen is dit ineens te veel. We kunnen de lerarenopleiding meer praktijkgericht maken door bijvoorbeeld, in het laatste jaar, 17 uur per week les te geven. Hierdoor is de sprong naar een fulltime job veel kleiner en zullen er veel minder mensen uit het onderwijs stappen.

Bron: 21/03/16, De Standaard, http://www.standaard.be/cnt/dmf20160321_02194246