Veel ouders willen kinderen thuishouden van schoolreizen

Door het busongeval in Sierre zijn meer ouders geneigd hun kinderen thuis te houden van schoolreizen. Daarom wil onderwijsminister van de Franse gemeenschap Marie-Dominique Simonet scholen toelaten om hoe dan ook op schoolreis te vertrekken, zelfs als het aantal meereizende leerlingen onder de 90 procent duikt.

Normaal mogen scholen in de Franse gemeenschap niet op schoolreis vertrekken indien meer dan tien procent van de leerlingen thuis blijft.

Het hoge aantal afzeggingen door de busramp in Zwitserland maakt echter dat heel wat schoolreizen in principe niet mogen doorgaan.

Uitzonderingen zijn dan ook nodig, zei Simonet maandag op Bel-RTL.

'Al wie wil vertrekken, zal dat kunnen', verzekerde ze. De minister waarschuwde ook om niet in 'een psychose' te vervallen door elke busreis af te schaffen. 'In dat geval kunnen we ook zeggen dat we er beter helemaal niet meer op uit trekken', besloot ze.

Bron: DS
Datum: Ma 19/03/2012

Mening: het is begrijpelijk dat ouders bezorgd zijn over het doen en laten van hun kind maar langs de andere kant zou men realistisch moeten blijven, zulke gebeurtenissen zie je niet aankomenen en zijn onvoorspelbaar. Deze gebeurtenis zal ongetwijfeld in ieders hoofd blijven hangen en hun angst is ook gegrond maar je kind niet laten vertrekken op schoolreis vind ik jammer voor het kind zelf. Daarom vind ik het goed dat onderwijsminister Marie-Dominique Simonet scholen wil toelaten om hoe dan ook op schoolreis te vertrekken.

Het is te verstaan dat ouders nu ongerust zijn, met het busongeluk nog vers in het geheugen. Maar de ouders moeten wel weten dat de kans dat zo'n ongeluk zich voordoet erg klein is! In de eerste plaats is het erg voor het kind zelf, ze kijken er ongetwijfeld al lang naar uit om op skireis te gaan en dan zouden ze van de ouders niet mogen gaan.
Het is logisch dat dit busongeluk nog lang zal nazinderen, maar ik denk dat de ouders zich er moeten over zetten en hun kind gewoon op skireis laten gaan.

Zoals al gezegd is de bezorgdheid van de ouders te begrijpen, maar gaat deze ook wel wat te ver door de kinderen niet meer op een busreis te laten vertrekken.
Als we alles zouden moeten laten vallen waarbij in het verleden al eens doden bij zijn gevallen, zou er niets meer overblijven.
We zouden niet meer gaan zwemmen, autorijden, sporten, bergbeklimmen, met het vliegtuig vliegen, met de trein reizen, fietsen, naar het buitenland gaan, enzovoort.
Nu, wat de ouders van de betrokken kinderen betreft, of ouders die de kinderen en/of hun ouders kenden; voor hen zou dit dan weer wel heel begrijpelijk zijn en zou niemand het hen kwalijk nemen. Natuurlijk is dit een zeer traumatische ervaring voor hen geweest, wat het voor hen helemaal anders maakt.
Wat de andere mensen betreft; volgens mij gaan deze snel de draad weer oppikken en hun kinderen mee op een busreis sturen.

Ik kan er net zoals Gianni inkomen dat ouders, kinderen of andere mensen die van dichtbij betrokken zijn bij het busongeval dat het voor hen moeilijk is om hun kind mee op uitstap met de bus te laten vertrekken.
Maar ik denk dat hierin niet in overdreven mag worden en dat men realistisch moet nadenken. Want net zoals Gianni al aanhaalde zouden we bij wijze van spreken niet meer buiten moeten komen omdat er altijd wel iets kan gebeuren. Ik ben er ook van overtuigd dat zulke reacties een negatief effect hebben. Het is natuurlijk begrijpelijk dat ouders nu ongeruster zijn omdat ze niet willen dat hun kind dit overkomt. Maar ik ben van het idee, dat wat op je weg ligt je niet kunt vermijden. Kalmeren en realistisch met een open mind nadenken is volgens mij de boodschap.

Ik hoop dat de ouders na verloop van tijd wat zullen bijdraaien. Een schoolvakantie is voor een leerling vaak iets onvergetelijks. Ik herinner zelf nog de vele leuke momenten van tijdens mijn schoolreizen.
Schoolreizen zijn enorm leerrijk voor leerlingen:
- ze leren er de wereld mee ontdekken;
- ze maken vaak nog een hechtere band met klasgenoten;
- ze vergeten de schoolse omgeving;
- ...

Verder vind ik het ook belangrijk dat kinderen hun ouders leren ‘verlaten’. Het roept een beetje volwassenheid op!

Uiteraard wil ik ook wel mijn troost geven aan alle betrokkenen. Het is en blijft een serieuze ramp die het leven van velen kapot maakt. Hopelijk vinden zij liefde, een schouderklop, troost in hun omgeving.

Ik moest zelf ook toch wel een traantje wegpikken toen ik de beelden vanuit Lommel zag op TV...