De panda en De Wever

Wanneer is het beginnen te keren?” Dat vraagt Bart De Wever zich nu al weken af. Een jaar geleden flirtte de N-VA in de peilingen met 40% van de stemmen, nu schiet daar nog ‘amper’ 30% van over. Ligt het aan het succes van de Rode Duivels? De ‘Vlaamse vod’-verspreking van Siegfried Bracke? Niks van dat alles. Het momentum keerde toen N-VA-politica Zuhal Demir vond dat twee Chinese panda’s niet in Pairi Daiza, maar in de Antwerpse Zoo thuishoorden. Dat kostte de N-VA meteen de sympathie van alle dierenvrienden. Wie er ooit rondliep, weet het: als de Antwerpse Zoo Auschwitz is, dan is Pairi Daiza Club Med. Bovendien irriteerde deze panda-prietpraat de niet-nationalistische achterban van de N-VA. Wat Di Rupo in z’n achtertuin uitsteekt, interesseert hen geen bal. Deze mensen stemmen op de N-VA omdat ze het gehad hebben met de arrogante liberalen, hypocriete socialisten en klungelende tsjeven. Ze zijn de Dexia-debacles en Hazodi-affaires beu en zien in De Wever de grote verlosser.

“Bart De Wever is de beste politicus van zijn generatie, maar zijn partij-genoten spelen een paar klassen lager. Het gekissebis over de panda’s is daar een schoolvoorbeeld van. Het was het rondje ‘Walen pesten’ te veel.”

Z’n no nonsense-stijl en geniaal redenaarstalent maakten de man tot de beste politicus van z’n generatie, alleen spelen z’n partijgenoten een paar klassen lager. Het gekissebis over de verblijfplaats van twee beren is daar een schoolvoorbeeld van. Het was het rondje ‘Walen pesten’ te veel en de partij kreeg een wafel om de oren. Op pagina 12 vraagt De Wever zich af of z’n confederalisme voor sommige Vlamingen wel ver genoeg gaat. Lees: misschien moeten we toch maar voor een onafhankelijk Vlaanderen gaan. In zijn plaats zou ik toch even op de rem gaan staan. Zelf mag ik er niet aan denken om wakker te worden in een land dat drie trappistenbieren en een Eurosongfestivalwinnares minder telt. Om over het verlies van het hellend vlak van Ronquières nog maar te zwijgen. En wat met onze Waalse vrienden? Ik woon nog maar een jaar in Ellezelles en kan mijn copains wallons al niet meer missen. Akkoord, het is een lamlendig volk – wie er een woning verbouwt, mag al blij zijn dat z’n kleinkinderen het eindresultaat zien – maar ze hebben wel altijd tijd om een pint te drinken. In Vlaanderen moet je veertien dagen op voorhand een afspraak maken om bij een vriend langs te gaan, hier sleuren ze je het huis uit om hun frigo te komen ledigen. Daarom zal dit land ook nooit gesplitst worden. Walen zijn té gezellig, je kan er niet kwaad op zijn. Het zijn de panda’s van België: niet bijster actief, maar mooi om naar te kijken en o zo aaibaar. Niemand wil hen pijn doen. Zelfs een klauwende leeuw niet.

Bron: P-Magazine,http://www.p-magazine.be/blog/de-panda-en-de-wever, 03/12/2013

Mening: Het stelt een prachtige en volgens mij een correcte analyse van de gebeurtenissen rond de partij N-VA en waarom de peilingen voor hen wat 'tegenvallen'. Natuurlijk peilingen blijven peilingen en kunnen we pas echte uitspraken doen na de keuze van de kiezer.

die "tegenvallende peilingen" maakt N-Va nog altijd de grootste partij van Vlaanderen. Maar zoals eerder aangehaald zijn peilingen uiteindelijk maar het topje van de ijsberg. In maart 2010 stond de N-va met de peilingen op 18 %, 2 maand later bleek het 28 % te zijn. Sommige zijn er heilig van overtuigd dat dit komt door zijn Slimste Mens Ter Wereld editie van 2009, wat een toeval dat er tussen maart en mei veel debatten stonden gepland op onze Vierde Macht (Media). Anderzijds heb je inderdaad geen andere grote spelers in de N-va. Hoewel je Geert Bourgeois hebt (minister in de Vlaamse regering), Ook heb je Philippe Muyters (minister in de Vlaamse regering), Ook heb je Jan Peumans (voorzitter van het Vlaams Parlement).

Het is natuurlijk moeilijk om de wortels van een plant te laten groeien in een sneltempo, ik betwijfel of het werkt om tegen het plantje te brullen. De N-va is bezig met zich in te wortelen in de Belgische politiek en na 12 jaar te bestaan, mag dit wel.