Belg geeft zichzelf nipt voldoende voor financieel geluk

De gemiddelde Belg geeft zichzelf een score van 5,6 op 10 wanneer hem gevraagd wordt hoe gelukkig hij is met zijn financiële situatie. Dat blijkt uit de Financial Happiness Barometer die Vlerick Business School voor het tweede jaar op rij publiceerde. Er werden 1083 Belgen ondervraagd.

Tegenover vorig jaar steeg de score voor het financiële geluksgevoel licht van 5,5 naar 5,6. Dat verschil is statistisch verwaarloosbaar want ruimschoots binnen de foutenmarge van een dergelijke opiniepeiling.

Daar ook andere indicatoren een positieve richting uitgingen, kunnen we voorzichtig stellen dat de Belg vandaag iets positiever ingesteld is over zijn financiële situatie. Zo ziet de gemiddelde Belg ook zijn financiële toekomst nu rooskleuriger in dan een jaar geleden.

Babyboomers meest tevreden, maar ook meest ongerust

Babyboomers (uit de geboortejaren 1946 tot en met 1964) zijn het meest tevreden over hun huidige financiële situatie maar maken zich ook het meest zorgen over de toekomst. Bij de jongste onderzochte generatie (geboortejaren 1982 tot en met 1994) is de situatie net omgekeerd. Perfect verklaarbaar, omdat de jongeren gemiddeld een minder hoog loon hebben maar minder bezig zijn met hun pensioen.

Dat pensioen is nochtans niet enkel een zorg voor de babyboomers. Over alle leeftijdsgroepen heen heeft slechts 12 procent van de ondervraagden vertrouwen in de overheid om de pensioenen veilig te stellen. Bij de jongsten ligt het vertrouwen zelfs nog lager dan bij de babyboomers.

Inkomen evenredig met geluksgevoel

In de peiling werd ook gevraagd naar het algemene geluksgevoel van de deelnemers, dat een zeer gelijklopende score haalde als het financiële geluk. Niet verwonderlijk natuurlijk, wanneer beide vragen in dezelfde enquête gesteld worden.

Hoe hoger het inkomen van de ondervraagden, hoe hoger ze beide soorten geluk inschatten. Opvallend is wel dat bij de groep met een netto gezinsinkomen hoger dan 4000 euro het algemene geluksgevoel niet meer evenredig stijgt met het financiële geluk.

Verder blijkt uit het onderzoek ook dat mensen die zichzelf financiële doelstellingen vooropstellen hun financiële geluk hoger inschatten en minder geneigd zijn schulden te maken. Ze maken zich dan ook minder zorgen over hun financiële situatie.

Werk aan de winkel voor onderwijs

Slechts 42 procent van de ondervraagden is ervan overtuigd zelf over de nodige kennis te beschikken om zijn/haar financiële zaken te regelen. Op de vraag of het onderwijs hen hierop voldoende heeft voorbereid, antwoorden de meeste ondervraagden uitgesproken negatief. Hier lijkt dus werk aan de winkel voor een onderwijshervorming, als die er komt.

Voor financieel advies, doet de Belg in eerste instantie een beroep op zijn vrienden, familie en het internet. Slechts een minderheid vraagt advies aan financiële instellingen zoals banken, verzekeraars of financiële planners. Het vertrouwen in die instellingen is tegenover vorig jaar licht toegenomen, in lijn met de algemeen iets positievere cijfers.

Het onderzoek werd uitgevoerd door de Leerstoel Financial Planning Practice die Vlerick inrichtte in samenwerking met financieel dienstverlener Optima. Die is van plan de resultaten van de enquête in zijn reclamecampagnes te gebruiken

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20140509_053

Mening:
Ik denk dat inderdaad onze generatie nog niet echt stilstaat bij zijn pensioen omdat dit toch nog ver weg is voor ons. Als dit onderwerp eens ter sprake komt, hoor ik vaak: "Ah, we zullen dat tegen dan wel zien... Waarschijnlijk is voor ons dan geen pensioen meer...". Dit verklaart het wantrouwen in onze regering natuurlijk.
Dat er slechts 42 percent van de ondervraagden zegt dat hij/zij zelf over de nodige kennis beschikt om zijn/haar financiële zaken te regelen baart me wel wat zorgen. Dit wil immers zeggen dat er 58 percent, meer dan de helft, zichzelf niet capabel acht om zijn financiële zaken op orde te stellen. Voor deze mensen kunnen er heel wat problemen opduiken.
Het onderwijs zou niet voldoen om mensen voor te bereiden om met hun financiën om te gaan. Hier kunnen wij als toekomstige leerkrachten iets uit leren. Ik koos ervoor om het vak PAV te studeren, en hierin wordt steeds gezegd dat we de leerlingen weerbaar moeten maken voor de maatschappij. Dit is iets dat niet enkel in PAV zou moeten terugkomen, eigenlijk moeten alle leerlingen weerbaar gemaakt worden voor de maatschappij. In dit geval kan meer focussen op de financiële weerbaarheid van de leerlingen al een stap in de goede richting zijn!

Ik heb het artikel met veel aandacht gelezen en ik volg de eigen mening ook grotendeels. De resultaten van de enquête vind ik niet echt verrassend maar de laatste paragraaf over het onderwijs is dit wel. Ik denk dat scholen hier inderdaad een belangrijke rol in moeten spelen maar ons onderwijs kan ook niet alles oplossen. Ik kom zelf uit een economische richting en zelf was ik niet voorbereid op wat er allemaal te wachten staat wanneer je je eerste belastingaangifte moet invullen of gaat praten over een lening. Het is mooi in theorie om te zeggen dat de scholen hieraan schuldig zijn maar ik zie dit anders.
De financiële sector is de laatste jaren zoveel in beweging en er verandert zoveel van diensten en producten die de banken en de overheid aanbieden dat het voor het onderwijs bijna onmogelijk is om dit bij te houden. Veel belangrijker en realistischer lijkt mij dat de banken en de overheid duidelijker zijn over hun (financiële) producten via overzichtelijke websites zodat de stap voor de mensen om dit op te zoeken kleiner wordt en dat er een samenwerking komt met de scholen hieromtrent. De taak van de scholen in dit ganse dossier moet naar mijn mening meer bestaan uit het bewust maken van het belang van inzicht in de financiële wereld rondom ons zodat de studenten zelf op zoek gaan naar de mogelijkheden die er zijn voor hen.

Ik vind de gemiddelde score eigenlijk toch niet zo goed. Het kan er nog nipt mee door, maar ik denk toch dat dit een duidelijk signaal moet zijn dat er dringend een oplossing gezocht moet worden. Men zegt altijd: “Geld maakt niet gelukkig.” Maar eerlijk, zonder geld zijn we ook niet echt gelukkig hé, zie maar naar die daklozen mensen op straat zo vrolijk zien deze er niet uit. Ik denk dat dat gezegde moet aangepast worden. Want om gelukkig te zijn heb je wel degelijk geld nodig om ten eerste al in je basisbehoeften te voorzien en dan nog een beetje om af en toe een extraatje te hebben en pas dan kan men spreken dat mensen gelukkig zijn. Al hetgene wat er dan bijkomt maakt ons niet per se gelukkiger. Ook zijn er veel onzekerheden. Bij de babyboomers over hun toekomst en bij de jongeren over het nu. Dus nieuwe regering zoek naar een geschikte en vooral redelijke oplossing.