PITTEM - Op één schooljaar van 14 naar 53 ingeschreven peuters: de Vrije Basisschool in Pittem noemde de toestand gisteren onhoudbaar. 'Als een klas te groot is, leren peuters en kleuters niet meer bij', zegt pedagoog Ferre Laevers. Minister Pascal Smet (SP.A) maakt extra geld vrij om de klassen te verkleinen.

'Brandjes blussen en hopen dat er niets gebeurt.' Zo beschreef peuterjuffrouw Ilse haar vrijdagen gisteren in onze krant. Op die dag staat ze er helemaal alleen voor in de peuterklas van de vrije basisschool in Pittem. Begin dit schooljaar was dat geen enkel probleem, want toen waren er nog maar veertien peuters ingeschreven. Maar sinds de paasvakantie is dat aantal opgelopen tot 53. Het doorschuiven van de oudste peuters naar de eerste kleuterklas biedt ook geen soelaas meer, want ook daar zitten ze al met 27 kindjes en hebben ze er al twaalf naar de tweede kleuterklas geschoven.

Genoeg personeel

Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A) wijt het probleem in de school aan een verkeerde verdeling van het personeel. 'De school krijgt voor die extra kindjes nu al bijkomende omkadering volgens een zeer genereuze berekening', zegt hij. 'Er is in die school gemiddeld één leerkracht per 20 leerlingen, dus het is een kwestie van verdeling. We hebben een verificateur gestuurd om te zien wat er aan de hand is.' Smet vindt het wel moeilijk om een maximum aantal peuters en kleuters per klas vast te leggen. 'Veel hangt er van af of kinderen al zindelijk zijn en hoeveel zorg ze nodig hebben. Voor heel Vlaanderen komt er tegen september 2012 meer geld voor een betere omkadering, zodat kleuterleiders gemiddeld minder kinderen onder hun hoede zullen hebben.'

Nadelig voor kindjes

Want te grote klassen betekenen niet alleen veel werk voor de leerkracht, ook de kindjes lijden eronder. 'Ze krijgen door overbevolking een twijfelachtige start op sociaal en emotioneel vlak', zegt pedagogieprofessor Ferre Laevers van de KU Leuven. 'De overgang van thuis of kinderopvang is sowieso al groot. Als ze plots de aandacht moeten delen met 25 of 35 andere kinderen, komen sommigen daar emotioneel niet ongehavend uit. Als je bedenkt dat de Europese norm in twee begeleiders voorziet voor zestien peuters, dan kan je alleen maar besluiten dat Vlaanderen niet in staat is om het probleem op te lossen.'

'In ideale omstandigheden kan een kleuterjuf de kinderen begeleiden door ze nieuwe materialen aan te reiken en ze te stimuleren om te vertellen wat ze aan het doen zijn. In een grote klasgroep beginnen ze zich al snel te vervelen en is het voor leerkrachten én kinderen een kwestie van overleven.'

Om te voorkomen dat de peuterklasjes overladen worden, stelt Laevers voor dat scholen hun kleuterklassen mixen en niet meer per leeftijd onderverdelen. 'De oudste kleuters leren de jongsten te verzorgen, de jongste spiegelen zich aan wat de oudsten al kunnen. Het wordt wel complexer voor de leerkracht.'

Minister Smet staat open voor die oplossing, maar de scholen zijn vrij om daarover te beslissen.

Bron: De Standaard Online
Eigen mening:
Ik geloof zeker en vast dat kinderen niet veel bijleren, als ze met te veel in een klas zitten. De leerkracht moet haar aandacht verdelen over al de kinderen. Het gevaar bestaat dat de leerkracht haar peuters gaat bezien als 'een nummer', omdat het er zo veel zijn. Individuele aandacht voor elk kind kan gewoon niet meer. Er moet dringend iets aan dit probleem gedaan worden, want de peuter- en kleuterfase is van essentieel belang. Als er in deze fase al problemen opdagen, dan is de kans groot dat het kind in zijn verdere ontwikkeling ook nog problemen gaat kennen. Er zijn veel kleuterleidsters in ons land die geen (full-time) job vinden. Hoe kan het dan dat de klasjes zo overvol zitten?

Ik ben het volledig eens met mijn collega. Maar wel ben ik van mening dat peuters dan wel iets bijleren, het gaat hier om "bijleren" in andere zin.
Hiermee bedoel ik dat ze nu de kans krijgen om hun sociale, interactieve vaardigheden bij te schaven. Ze leren ook omgaan met feit dat ze niet zoveel aandacht krijgen als huis of in andere gevallen...
Wel is het zo, dat wanneer we spreken over echt leren dat ze hierin inderdaad minder oppikken. Wat inderdaad wel cruciaal is in de beginfase.

Ik snap niet hoe het zover is kunnen komen? De laatste jaren merken we toch dat er meer en meer kinderen zijn. Waarom kunnen ze dan niet op voorhand bedenken om meer klasjes te maken om zo de toekomstige kindjes op te vangen.
Ik weet nog toen ik naar het eerste middelbaar ging. Wij waren het eerste jaar dat ze 4 klassen moesten maken, de jaren daarvoor kwamen ze steeds toe met maar 2 klassen.
Ook bij ons op school merk je dat. We zitten nu met 60 in één klas, onze docenten doen dit zelf niet graag maar in onze school is het een kwestie van besparingen!. Als onze docenten al "last" hebben met de studenten, hoe moet het dan met de kleuterjuffen zijn ? Die kleuters eisen veel meer aandacht en die juf heeft ook maar twee handen.
Ik vind het schandalig dat ze niet sneller ingrijpen. In een grote klas iets bijleren is veel moeilijker dan in een kleine klas. Ik denk dat de kwaliteit van het onderwijs achteruit gaat als ze niet snel iets doen aan die grote klassen.

Dit heeft in mijn ogen een voor - en een nadeel!
Voordeel: ze leren leven in groep, omgaan met andere mensen, omgaan met diversiteit en verscheidenheid, sociale vaardigheden worden hierin sterk naar voren gebracht, denk ook aan het feit: hoe meer kleutertjes, hoe meer vriendjes (er is voor iedereen wel iemand, moet je denken tussen zo een grote 'hoop'), maar ze leren ook samenwerken, elkaar helpen, samen leren (kleutertjes die schilderen bijvoorbeeld, je ziet de ene kleuter kleuren mengen en een andere kleuter doet hem/haar na...) en zo zijn er nog tal van elementen die als voordeel aangezien kunnen worden.
Zoals ik al zei is er ook een nadeel, maar dit weegt voor mij veel minder door dan de vele voordelen die hieraan verbonden zijn, het nadeel is inderdaad wel dat het voor de leerkracht bijna niet meer te doen is... In de kleuterschool waar ik vroeger gezeten heb, werkten ze toen al (en nu nog steeds) met stamgroepen. De leerlingen zitten dan samen in een klasje van twee leerjaren (het eerste leerjaar blijft op zich maar halverwege het schooljaar komen er nieuwe leerlingen bij (die later instappen) en het 2e en 3e leerjaar zit samen) en elke klas heeft twee leerkrachten of juffen. De oudere leerlingen kunnen dan ook voor de jongere leerlingen zorgen. Dit was een zeer sterke opzet en werkt nog altijd en is in mijn ogen ook zeer positief...