Kwart sociale woningen naar buitenlanders
woensdag 09 november 2011, 03u00

Sociale huisvesting wordt doorgelicht
BRUSSEL - Vorig jaar werd een vijfde van de sociale huurwoningen toegewezen aan niet-EU-burgers. Bij Antwerpse sociale huisvestingsmaatschappijen loopt dit op tot de helft.
Van onze redacteur

De regularisatie van asielzoekers in 2010 heeft haar uitwerking in de sociale huisvestingssector niet gemist. Gemiddeld werd een vijfde van de sociale huurwoningen toegewezen aan personen en gezinnen van buiten de Europese Unie. De cijfers per huisvestingsmaatschappij bieden nog extremere voorbeelden. In de Antwerpse huisvestingsmaatschappij A.B.C loopt het aandeel niet-EU-burgers op tot 52 procent. In Gent (De Gentse Haard), Mechelen (De Mechelse Goedkope Woning) en Aalst (Dewaco-Werkerswelzijn) varieert het aandeel van een kwart tot een derde. Met ook de EU-burgers meegeteld, gaat slechts 75 procent van de toegewezen woningen naar Belgen.

De cijfers van minister van Wonen Freya Van den Bossche (SP.A) dateren van 2010. Voor dit jaar worden er geen wijzigingen verwacht. Ook op de wachtlijst (goed voor meer dan 70.000 namen) zijn niet-EU-burgers goed voor twintig procent. De Vlaamse overheid heeft een plan om tegen 2023 43.000 bijkomende woningen te bouwen.

Bjorn Mallants, woordvoerder van de Vereniging van Vlaamse Huisvestingsmaatschappijen (VVH), toont zich niet verbaasd. 'Ik ben blij dat de cijfers er eindelijk zijn. Voor een heel groot stuk gaat het om geregulariseerde asielzoekers. Om recht te hebben op een sociale woning moet iemand in het bevolkings- of in het vreemdelingenregister staan. Vervolgens verloopt de toewijzing volgens objectieve criteria.' Hij beaamt dat het allochtone aandeel nog hoger kan uitvallen omdat inwijkelingen vanaf de tweede generatie de Belgische nationaliteit hebben.

Vlaams Belang-voorman Filip Dewinter, die de cijfers opvroeg, wil de regels van toewijzing verstrengen. Hij haalt daarvoor zijn inspiratie uit Denemarken. Voor de partij moet een vreemdeling ten minste zeven van de acht voorgaande jaren in het land verbleven hebben en gedurende drie jaar bijdragen aan de sociale zekerheid betaald hebben alvorens recht te hebben op een sociale woning. Op die manier wil Dewinter een voorrangsbeleid voor Belgen uitbouwen en gettovorming tegengaan.

Momenteel voert minister Van den Bossche een doorlichting van de sector door. Het ziet er evenwel niet naar uit dat de toewijzingsvoorwaarden zullen worden verstrengd. 'Kandidaat-huurders moeten bereid zijn om Nederlands te leren en eventueel een inburgeringstraject volgen', zegt Van den Bossches woordvoerder. 'Bovendien kunnen de huisvestingsmaatschappijen eisen dat de aanvrager drie van de zes voorgaande jaren in de gemeente woonde. De meeste maatschappijen doen dat ook. Ten slotte kunnen gemeenten bijkomende voorwaarden opleggen waarin de aanvrager zijn binding met de streek moet bewijzen. De voorstellen van Dewinter zijn een provocatie. Het lijkt ons niet zinvol om niet-EU-burgers te viseren.'

Mallants spreekt zich over de wenselijkheid van een strengere toewijzing liever niet uit. 'Met een totaal van zes procent aan sociale woningen scoort Vlaanderen heel laag. In de eerste plaats moet er een pak sociale woningen bijkomen. Daarna kan er eventueel ruimte komen voor een politiek discours over de toewijzing.' Gezien het grote tekort lijkt er zeker in de steden van een gezonde sociale mix geen sprake te zijn. Mallants: 'In grote woningblokken is dat sowieso haast onmogelijk.'

Bart Brinckman

Bron: De standaard Online: Bron

Mijn mening:
Er zijn natuurlijk twee kanten aan dit verhaal. Je kan zeggen dat er gewoon te weinig sociale woningen zijn en dat er daar dan een vijfde van naar buitenlanders gaat is omdat er gewoon heel veel zijn die een aanvraag indienen. Ik vind persoonlijk dat de sociale woningen eerst naar de Belgen moeten gaan, dat klinkt misschien een beetje nationalistisch en dat is het ook wel. De Belgen betalen wel belastingen voor sociale zekerheid en de bouw van sociale woningen komt ook voor een groot stuk uit ons belastinggeld. Ik wil niet betalen voor het onderdak van een niet-Belg als er ook nog een Belg in dezelfde noodsituatie zit.